Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ci, którzy nie znają Erlinga Kagge warto przybliżyć tę postać. Bez wątpienia jest to pierwszy człowiek, (norweski podróżnik i odkrywca),który doszedł samotnie na biegun południowy, ponadto zdobył Mount Everest i biegun północny oraz dwukrotnie przepłynął Ocean Atlantycki, okrążył przylądek Horn. Jest autorem kilku książek o eksploracji, filozofii i kolekcjonowaniu dzieł sztuki, które zostały przetłumaczone na 39 języków. Znana amerykańska gazeta The New York Times opisała Erlinga Kagge jako „fascynującego człowieka. Jest filozoficznym poszukiwaczem przygód lub być może żądnym przygód filozofem”. Ponadto to również międzynarodowej sławy kolekcjoner sztuki współczesnej, prawniki i właściciel jednej z najstarszych norweskich firm wydawniczych, JM Stenersens Forlag publikującej około 100 nowych tytułów rocznie. Jest największym wydawcą literatury faktu w Norwegii. Książka, którą pragniemy zaprezentować to druga po "Ciszy" książka zawierająca niezwykle trafne refleksje autora na temat czerpania korzyści z chodzenia, szukania własnej drogi i kontrolowaniu emocji. Jak sam wyznaje, po drodze często doświadcza wewnętrznej ciszy, która z chodzeniem jest powiązana. „Cisza jest abstrakcyjna, chodzenie jest konkretne”. Książka niezwykle prowokuje do zadumy nas życiem, a autor na podstawie własnych doświadczeń rozprawia, co dla niego oznacza chodzenie, a co może oznaczać dla innych. To piękna kontynuacja międzynarodowego sukcesu książki „Cisza”, która skłania czytelnika do refleksji na temat rutyny, w której tkwimy, i możliwości, które są zawsze dostępne dla nas wszystkich. Chodzi o bycie w kontakcie ze sobą i otoczeniem, dostrzeganie niuansów i zmian. „Idź krok po kroku”, to refleksja nad sobą, o tym jak kochać ziemię i pozwalać ciału podróżować w tym samym tempie, co dusza. Ponieważ zdaniem autora, jeśli będziesz się poruszać zbyt szybko, nie nadążasz za sobą. Chodzenie i poznawanie świata wokół nas wzbogaca nasze życie. Jednak powyższe stwierdzenie stanowi niemałe uproszczenie, albowiem cała treść zmusza do wielu niekonwencjonalnych przemyśleń oraz wniosków. "Tak wiele rzeczy w naszym życiu odbywa się w szybkim tempie. Chodzenie jest powolne. Jest więc jedną z najbardziej radykalnych rzeczy, jakie możesz zrobić". Zdaniem autora świat, w którym żyjemy, jest to świat oparty na konsumpcjonizmie, wokoło którego wszystko się kręci, powodując, że na nic nie mamy czasu. Skupiliśmy się bardziej na tym, by mieć aniżeli być. Zamknięci we własnych domach, przy coraz to nowszych rozwiązaniach technologicznych nie mamy czasu ani ochoty na żadne wycieczki, wyprawy, poznawanie świata. I pomimo tylu doskonałych rozwiązań ułatwiających nam życie i funkcjonowanie coraz mniej mamy czasu na, by korzystać z tego, co nas otacza. Pośród gwaru miast, codziennych domowych obowiązków nie zostaje nam już czasu na to, by móc się zwyczajnie zrelaksować. Rozglądamy się wokół, ale nic nie dostrzegamy. Nie zdajemy sobie sprawy, że jesteśmy częścią tego co nas otacza. W pogoni za pieniądzem, lepszym życiem zatracamy się i zapominamy, że jesteśmy częścią czegoś większego - świata oraz natury. Autor przestrzega nas, byśmy nie wybierali drogi na skróty, bo to właśnie wysiłek oraz często trud, jaki musimy ponieść, by coś osiągnąć, zdobyć tak naprawdę nas satysfakcjonuje i daje nam radość. Erling Kagge próbuje wyjaśniać, jak bardzo istotna jest trasa, którą mamy przejść samodzielnie, na własnych nogach. Możemy przeczytać, że: "Kiedy chodzisz, życie trwa dłużej. Chodzenie wydłuża mgnienie oka". Chodzenie to nie tylko czysto prozdrowotne korzyści dla naszego życia. To znacznie więcej. Ono daje nam poczucie wolności, pozwala nam zobaczyć to co niezauważalne, kiedy się spieszymy. A przecież tak wiele rzeczy wokół nas odbywa się w szybkim tempie i nie jesteśmy w stanie doświadczyć tego wszystkiego, co się wokół nas dzieje. Należy to zmienić, zdaniem autora. Nieco spowolnić, by podziwiać piękno otaczającego nas świata. Książka zawiera mnóstwo doświadczeń i wspomnień związanych z wyprawami autora w różne zakątki świata. Dla niego chodzenie jest więc czymś naturalnym, zwłaszcza wtedy kiedy pragnie zagłębić się we własne wnętrze, zastanowić się nad życiem. Stanowi wezwanie do tego, aby chociaż na chwilę wyjść poza „pełne ograniczeń zorganizowane życie” i czerpać z tego życia wszystko to, co nam oferuje. Ponieważ każdy nowo stawiany krok sprawia, że coś się dzieje, żyjemy, a nie wegetujemy. Te krótkie filozoficzne rozważania Erlinga Kagge pozwalają nam odkryć to kim jesteśmy, dokąd zmierzamy i co nas wokół otacza i ile dobrego możemy z tego wynieść dla siebie.