Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W szerokiej, zielonej dolinie widać wielowymiarowość
budzącego się życia. Są pierwsze kwiaty, wiosenny
wiatr i białe czapy wojłoków – rozstawiono tu
liczne jurty. Po bezkresnej soczystozielonej łące hasają
konie. Kłusują z rozwianymi grzywami, podskubują
trawę… Dokoła roześmiane twarze ludzi. Wiosna
w kwietnej dolinie na wszystkich działa jak
potężny haust eliksiru szczęścia. Jesteśmy daleko
od codziennych zmagań, od zgiełku miasta, od problemów.
Jesteśmy sobą? Chyba jesteśmy.

Słońce na powrót ogarnia wszystko swym blaskiem.
Wiatr dmie w poszycia okienne i baldachimy.
Chiwa stoi, jaką była; potężna, dawna i piękna.
Lecz rajskie ptaki niosą w sobie już tylko cień dawnych barw.

Ostatni oddech pałacu.