Najnowsze artykuły
ArtykułyCzytamy w weekend – Światowy Dzień Zwierząt 2024
140
ArtykułyReese Witherspoon i Harlan Coben piszą wspólną powieść. Premiera thrillera już w przyszłym roku
22
Artykuły„Smok Diplodok” już w kinach, czyli komiksowi bohaterowie na wielkich ekranach1
ArtykułyAkcja recenzencka! Zgarnij egzemplarz powieści „W cieniu Annapurny” Michała Łuczyńskiego2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2017
2016
1987
1962
Gwiazdy i ludzie Anatolij Dnieprow 
Raczej mam mocno mieszane uczucia wobec tego tomu. Większość tekstów naiwna (i to nie tylko w sensie prokomunistycznym, bo to akurat zrozumiałe),łatwo także w większości z nich doszukać się wewnętrznych sprzeczności.
Nie jest to też do końca zbiór opowiadań, gdyż w rzeczywistości połowa tomu to powieść. Przesłanie utworów zbliżone i typowe dla epoki, tj. bohaterska zjednoczona pod czerwonym sztandarem ludzkość zwycięża trudności i panuje (będzie panować) nad wszechświatem/czasem itd.
Jeżeli ktoś jest wyjątkowo ciekaw jak wyglądała literatura radziecka tamtego okresu - może bez rozczarowania przeczytać. Pozostali mogą sobie rzeczoną pozycję odpuścić.
Ogólnie wcześniejsze tomy z serii antologii radzieckiej S-F robiły na mnie lepsze wrażenie.
Dziwna planeta Anatolij Dnieprow 
No nic mi nie urwało podczas czytania tej antologii. Jak to bywa w takich przypadkach: jedne opowiadania wchodziły bardziej inne mniej. Jedne bardziej zapadają w pamięć inne kompletnie. Jakie opowiadania podobały mi się? "Ostatni dorożkarz" z 1958 roku. Niesamowity pomysł "bloku procesorowego" który dzisiaj tak bardzo kojarzy się z telefonem komórkowym... podręczny komputer z możliwościami audiowizualnymi. Niesamowite! Kolejne opowiadanie, które mi się podobało to "Astronauta" z 1960 roku... bardzo przypominał mi wątek lodowej planety z filmu Interstellar. A pozostałe? "Śnieżka" (1963) i "Suema" (1958) zasługują na uwagę. O "Suema" była nawet dobra, zagadnienie SI, sieci neuronowych... w dość lekkiej i żartobliwej formie... taaak, teraz mogę dodać to opowiadanie do tych , które zwróciły moją uwagę. W sumie już ktoś z opiniujących wysunął dobry pomysł aby antologie były tematyczne: podróże w czasie, obce planety, niezwykłe zjawiska... a tak mamy trochę kaszę tematyczną. Czytając od razu wiadomo, ze to fantastyka rosyjska. Czuć ten melancholijny klimat... sentymentalny wręcz... miłość, przeszłość, samotność. Niestety były i takie, które traciły moja uwagę... a szkoda bo też zawierały ciekawe pomysły np. "Bunt" (1957). Jednak emocjonalno-psychologiczne opowiadania słabo do mnie docierają. Wolę twardą technologię.
Dobry zbiorek, przyjemna, stara fantastyka radziecka. Ale raczej dla smakoszy i archeologów SF.
