Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263
- ArtykułyPowstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70
- ArtykułyPowiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17
- ArtykułyZadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Aleksandra Ambros
1
0,0/10
Pisze książki: literatura piękna, czasopisma
Polska tłumaczka.
Studia filologiczne i literaturoznawcze odbywała na Uniwersytecie Warszawskim i, podyplomowo, w St Hugh’s College, Oxford. Najważniejsza jednak dla jej warsztatu translatorskiego była praktyka redaktorska w „Czytelniku”, dzięki której nauczyła się, co to znaczy naprawdę rozumieć tekst i jaka jest różnica między „strukturą głęboką” a „strukturą powierzchniową” zdania. Lubi tłumaczyć literaturę piękną, taką, która przynosi wyzwania. Interesowała się szczególnie literaturą brytyjską lat 80. dwudziestego wieku. Z tego kręgu przełożyła parę pozycji: Martin Amis Doświadczenie, Dom schadzek, Ciężarna wdowa; Graham Swift, Kraina wód; opowiadania Angeli Carter, z których ułożyła tom Czarna Wenus. Tłumaczyła też eseistykę: Virginia Woolf (zbiór "Pochyła wieża"),Richard Hoggart ("Spojrzenie na kulturę robotniczą w Anglii"). W tłumaczeniu ceni sobie podobieństwo ze sztuką aktorską – mówienie cudzym tekstem, wchodzenie w postać. Ciekawe było dla niej na przykład odgrywanie roli „utalentowanego pana Ripleya”, kiedy tłumaczyła powieść Uczeń Ripleya Patricii Highsmith.
Za przekład "Czarnej Wenu"s otrzymała Nagrodę „Literatury na Świecie” (2001). W 2014 roku została wyróżniona przez minister kultury odznaką „Zasłużony dla kultury polskiej”.
Studia filologiczne i literaturoznawcze odbywała na Uniwersytecie Warszawskim i, podyplomowo, w St Hugh’s College, Oxford. Najważniejsza jednak dla jej warsztatu translatorskiego była praktyka redaktorska w „Czytelniku”, dzięki której nauczyła się, co to znaczy naprawdę rozumieć tekst i jaka jest różnica między „strukturą głęboką” a „strukturą powierzchniową” zdania. Lubi tłumaczyć literaturę piękną, taką, która przynosi wyzwania. Interesowała się szczególnie literaturą brytyjską lat 80. dwudziestego wieku. Z tego kręgu przełożyła parę pozycji: Martin Amis Doświadczenie, Dom schadzek, Ciężarna wdowa; Graham Swift, Kraina wód; opowiadania Angeli Carter, z których ułożyła tom Czarna Wenus. Tłumaczyła też eseistykę: Virginia Woolf (zbiór "Pochyła wieża"),Richard Hoggart ("Spojrzenie na kulturę robotniczą w Anglii"). W tłumaczeniu ceni sobie podobieństwo ze sztuką aktorską – mówienie cudzym tekstem, wchodzenie w postać. Ciekawe było dla niej na przykład odgrywanie roli „utalentowanego pana Ripleya”, kiedy tłumaczyła powieść Uczeń Ripleya Patricii Highsmith.
Za przekład "Czarnej Wenu"s otrzymała Nagrodę „Literatury na Świecie” (2001). W 2014 roku została wyróżniona przez minister kultury odznaką „Zasłużony dla kultury polskiej”.
0,0/10średnia ocena książek autora
4 przeczytało książki autora
11 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma