Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Broszura antysemicka, dość reprezentatywna dla polskiego piśmiennictwa antysemickiego z przełomu XIX i XX w. Do wykorzystania jako źródło historyczne. Wstęp anonimowego współczesnego wydawcy pokazuje niestety, że są osoby podzielające te poglądy. Podsumowanie toku wywodu: Naród polski jest ginący, a żydzi (pisani z małej litery) są wszędzie. W porównaniu z nimi Polacy są naiwni, niezaradni, niesolidarni. Polska zmienia się w nową Judeę. Nie żydzi asymilują się do społeczeńśtwa polskiego, ale Polacy do żydów. Choć żydzi ci mogą "należeć ciałem" do Polski, dusza ich należy do żydostwa. Taki żyd jest "mechanicznie spolszczony" (dzięki emancypacji prawnej). Autor co prawda odżegnuje się od pogromów, ale używa retoryki rasistowskiej: argumentów z "instynktu samozachowawczego", metafor biologicznych (przyrównanie do szczurów wędrownych),określeń w rodzaju "obżydzanie miast" czy obrazu "czarnej masy żydostwa".