Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Ale... - zaczęłam niepewnie. - Ty nie jesteś szalony? - wyraziłam swoje obawy.
- Nie, tylko przed miesiącem uciekłem z psychiatryka, ale tak ogólnie to wszystko ze mną w porządku.

- Zechciej zaczekać, cna pani, albowiem muszę się gdzieś udać, acz zaraz wrócę. - Puścił do mnie oczko, a dziewczynki siedzące najbliżej nas przerwały zabawę i zgodnie westchnęły. Zachciało mi się śmiać, ale uśmiechnęłam się tylko szeroko.
- Dobrze, cny rycerzu, zaczekam, lecz chciałabym wiedzieć, gdzież się udajesz beze mnie? - spytałam, podejmując zabawę. Dziewczynki przy fontannie, chichocząc i szepcąc między sobą, przenosiły swój wzrok to na Jima, to na mnie. James, widząc to kątem oka, uśmiechnął się szeroko, ale nadal udając, że niczego nie zauważył, spontanicznie ujął moją rękę i podniósł ją sobie na wysokość oczu, pochylając głowę.
- Nie sposób wyjaśnić, o piękny kwiecie, dokąd udaje się moje ciało, ale wiedz, żem sercem zawsze przy tobie.

Nie rozumieją już, co to znaczy więź i prawdziwe partnerstwo. Łączą się w pary, to prawda, ale nie znają swoich dusz, tylko swoje ciała. Nie łączy ich pokrewieństwo takie, jakie powinno.

Wszystko zależy od Twojego serca.

Nie będę cię namawiał. Po prostu mi zaufaj.