Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powiem tak : Trzynastu apostołów, W głąb ciemności, Kocięta, Brzask świtu (od wielkiej biedy, bo nic takiego porywającego) i Chase.

Powiem nie : całej reszcie.

A już totalnie szkoda czasu na Bruna, Czarną dynię i Panią Attyle Hun.

Zło umoralniające śmieszy, czasem po prostu miałam ochotę odłożyć tę książkę ale jak już zaczynam to nawet przymuszając się wolę skończyć bo tak i już. Jedyne co fajnego można z tych opowiadań wyciągnąć to ogrom i siłę Miłości i Wiary.

A nota do czytelnika była tak nudna że już nie dałam rady przeczytać ^^ być może tam się wytłumaczył czemu te opowiadania są jakie są no ale...

Powiem tak : Trzynastu apostołów, W głąb ciemności, Kocięta, Brzask świtu (od wielkiej biedy, bo nic takiego porywającego) i Chase.

Powiem nie : całej reszcie.

A już totalnie szkoda czasu na Bruna, Czarną dynię i Panią Attyle Hun.

Zło umoralniające śmieszy, czasem po prostu miałam ochotę odłożyć tę książkę ale jak już zaczynam to nawet przymuszając się wolę skończyć bo...

Przeczytałam pod tytułem "Zdążyć na Boże Narodzenie" i wydaje mi się że ten tytuł lepiej pasował do fabuły :)

Ogólnie lekka, przyjemna, prosta. W sam raz dla odprężenia. Dobrze, że końcówka trochę zaskoczyła bo reszta była taka mdława i przewidywalna, no ale czego ja się spodziewałam po romansie :)

Przeczytałam pod tytułem "Zdążyć na Boże Narodzenie" i wydaje mi się że ten tytuł lepiej pasował do fabuły :)

Ogólnie lekka, przyjemna, prosta. W sam raz dla odprężenia. Dobrze, że końcówka trochę zaskoczyła bo reszta była taka mdława i przewidywalna, no ale czego ja się spodziewałam po romansie :)

Mocna książka. Naprawdę. Do praktycznie ostatniej kartki nie spodziewałam się zakończenia. Mam jednak kilka ale.

Czytając powieść zwątpiłam w obecność Polaków w obozach koncentracyjnych - w książce są tam tylko Żydzi o Polakach ani słowa.

Przy wyciąganiu Żydów była wzmianka że Polacy się cieszyli. No fajnie może akurat tak się zdarzyło tylko że jeśli chodzi o bezpośredni stosunek Polaków do Żydów jest jedynie w tym fragmencie wspomniany.

No i oczywiście ukryła ją Niemka, bo przecież Polacy by nie pomogli... (sarkazm)

Możecie uznać że się czepiam albo że przesadzam, jestem wyczulona czy coś ale mam to gdzieś :)

A już pomijając te fakty książka jest bardzo emocjonalna. Na początku gdy dotyczy rozmowy Josefa z Sage to brałam to na chłodno jako po prostu dylemat dotyczący morderstwa z litości lub morderstwa jako zemsta. Później dochodzi opowieść Minki. I już nic nie jest takie jakie wydawać by się mogło.
Uważam że jako człowiek dorosły Josef w ramach odpokutowania powinien wziąć odpowiedzialność za swoje czyny. Inny wypadek czyni z niego tchórza. I właściwie nim był bo jeśli nie to po co się ukrywał?
Sage zrobiła to co uznała za słuszne. Tak ogólnie mogłabym powiedzieć że ja zrobiłabym coś zgoła odmiennego, ale czy mnie nazista poprosił o śmierć?
Sęk w tym że teraz ona będzie żyła nie dość że z wyrzutami sumienia to jeszcze z kłamstwem przeciw osobie którą kocha.

I pomyśleć że kilkadziesiąt tysięcy słów wymyślonej historii wywołało takie emocje...

Mocna książka. Naprawdę. Do praktycznie ostatniej kartki nie spodziewałam się zakończenia. Mam jednak kilka ale.

Czytając powieść zwątpiłam w obecność Polaków w obozach koncentracyjnych - w książce są tam tylko Żydzi o Polakach ani słowa.

Przy wyciąganiu Żydów była wzmianka że Polacy się cieszyli. No fajnie może akurat tak się zdarzyło tylko że jeśli chodzi o bezpośredni...