Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kasia i Jarosław Klejnoccy to rodzice dwójki dzieci, którzy poznali Asię, dziewczynę z domu dziecka. Oboje stwierdzili, że chcą stworzyć dla niej zastępczy dom. Ich rozterki, wątpliwości, trudy przy podejmowaniu tej inicjatywy, są opisane w tej książce. „Próba miłości” to relacja obojgu rodziców, którzy opisują cały proces dążenia do adopcji oraz zmagania z nastolatką, która znalazła się w nowym, nieznanym środowisku, czyli poznajemy drogę ich starań - od decyzji o założeniu rodziny zastępczej, przez kurs kwalifikacyjny po wspólne mieszkanie z Asią i jej dalsze losy po opuszczeniu nowej rodziny. To, że właśnie Asia miała 17 lat, gdy Klejnoccy ją przyjęli pod swój dach, czyni tą opowieść bardziej interesującą.
Opowieść zaciekawiła mnie także w kontekście funkcjonalności domów dziecka, autorzy pokazali nie do końca lubianą przez nas rzeczywistość, lecz jakże szczerą i prawdziwą. W ich refleksjach i obserwacjach, jakie opisali w swoim dziele, odnalazłam wiele aspektów porównywalnych z zachowaniami w innych placówkach opiekuńczych, wychowawczych czy resocjalizacyjnych, np. brak wrażliwości wychowawców, zafałszowanie, brak szacunku, obojętność względem dziecka czy nawet podanie i jakość posiłku dla dziecka; To wszystko utwierdza w przekonaniu, co zauważył p. Jarosław, że takie miejsca są bardziej lub równo patologiczne od naturalnych środowisk dzieci!!! Oczywiście, nie pod tym samym względem, gdyż nie ma w placówkach prostytucji, narkomani, alkoholizowania itd., ale jest ta obrzydliwa obojętność i brak szacunku, co doprowadza do deprawacji, drugiego życia, dewiacji – przyswajania „nieludzkich” zachowań!
Małżeństwo podjęło bardzo odważną decyzję, ponieważ bardzo trudno jest zmienić młodego człowieka, który większość swojego życia spędził w tak okropnym miejscu, ale także trzeba mocno się nastarać, aby jak najbardziej ułatwić dziecku wkroczenie w dorosłe życie z tym wszystkim co już przeszło, jakie ma poglądy, odczucia, które kształtowały się przez całe dzieciństwo, które nie było usłane różami…
Rodzice trochę naiwnie wierzyli, że młoda dziewczyna zaklimatyzuje się w nowym środowisku, jakim jest rodzina, wspólny dom, oczekiwali trwałych zmian, rezultatów ich pracy, którą wykonywali z miłością i pełnym oddaniem. Ślepo wierzyli w odwzajemnienie uczuć i docenienie ich starań. Jednakże wiem, że pomimo ich niepokoju – dlaczego Asia nie docenia ich trudu? - wiem, że zrobili tyle na ile było ich stać, nie każdy by oddał tyle uczuć w taką trudną pracę… Dla nich Asia stała się ich prawdziwą córką, zrobili dla niej najpiękniejszy uczynek a ona z pewnością, niewątpliwie wyniosła z tych wspólnych chwil, rozmów wiele wiele dobrego. Jestem przekonana, że to, jak im jest bardzo wdzięczna doświadczą za kilkanaście lat, potrzeba tylko czasu.

Kasia i Jarosław Klejnoccy to rodzice dwójki dzieci, którzy poznali Asię, dziewczynę z domu dziecka. Oboje stwierdzili, że chcą stworzyć dla niej zastępczy dom. Ich rozterki, wątpliwości, trudy przy podejmowaniu tej inicjatywy, są opisane w tej książce. „Próba miłości” to relacja obojgu rodziców, którzy opisują cały proces dążenia do adopcji oraz zmagania z nastolatką,...

książka rewelacyjna! Za każdą stroną zaskakująca i przepełniona emocjami, przechodziłam od stanu płaczu, wzruszenia, smutku, po radość, śmiech i podniecenie. Książkę czyta się na jednym tchu, trudno się oderwać choć na moment. Czytałam z 5 razy, za każdym razem odkrywałam tą książkę na nowo, jest tak DOBRA, że po pierwszym razie z chęcią sięga się po nią na nowo, ilekroć ma się ochotę na poczytanie. Jak dla mnie - nigdy nie będzie stawać się nudna. Nie umywa się do sagi Zmierzch, która jest o miłości nastolatków... Tutaj zderzamy się z miłością dojrzałą, partnerską, braterską. Tutaj doświadczamy siły człowieczeństwa, siły walki, przetrwania. Coś pięknego. Jedna z moich ulubionych książek!

książka rewelacyjna! Za każdą stroną zaskakująca i przepełniona emocjami, przechodziłam od stanu płaczu, wzruszenia, smutku, po radość, śmiech i podniecenie. Książkę czyta się na jednym tchu, trudno się oderwać choć na moment. Czytałam z 5 razy, za każdym razem odkrywałam tą książkę na nowo, jest tak DOBRA, że po pierwszym razie z chęcią sięga się po nią na nowo, ilekroć ma...