Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) nie widziałem jeszcze ludzi, którzy spotkaliby się w dobrym miejscu życia. Takiego miejsca w życiu nie ma i być nie może. Zawsze zdaje się, że jest zbyt późno lub zbyt wcześnie; że zbyt wiele doświadczenia albo że zbyt mało. Zawsze coś stoi na przeszkodzie.

(...) nie widziałem jeszcze ludzi, którzy spotkaliby się w dobrym miejscu życia. Takiego miejsca w życiu nie ma i być nie może. Zawsze zdaje się, że jest zbyt późno lub zbyt wcześnie; że zbyt wiele doświadczenia albo że zbyt mało. Zawsze coś stoi na przeszkodzie.

W tym kraju można być tylko pijakiem lub bohaterem. Normalni ludzie nie mają tu nic do roboty.

W tym kraju można być tylko pijakiem lub bohaterem. Normalni ludzie nie mają tu nic do roboty.

To wiek dwudziesty(...): Izolda mieszka w burdelu, a Tristan pije z sutenerami na rogu. Ludzie mają dziś mało czasu na wielkie uczucia; zrywają się rano, chłepczą swoje zupki w barach mlecznych, tłoczą się w tramwajach, kupują w domach towarowych tandetne meble na raty, kłócą się z konduktorami o pięć groszy i tak dalej.(...) Każde szczęście przychodzi złą drogą.

To wiek dwudziesty(...): Izolda mieszka w burdelu, a Tristan pije z sutenerami na rogu. Ludzie mają dziś mało czasu na wielkie uczucia; zrywają się rano, chłepczą swoje zupki w barach mlecznych, tłoczą się w tramwajach, kupują w domach towarowych tandetne meble na raty, kłócą się z konduktorami o pięć groszy i tak dalej.(...) Każde szczęście przychodzi złą drogą.

Nie będziesz chyba tak głupia, aby mi powiedzieć, że mam przed sobą życie i wszystko jeszcze przyjdzie, i tak dalej. Nie ma ani jednego człowieka na świecie, który by w to naprawdę wierzył. Każde dobre uczucie ludzkie jest święte i nie ma żadnej gwarancji, że raz jeszcze w życiu człowiek będzie chciał się wygłupiać i dawać drugiemu człowiekowi tak samo wiele, a o to przecież w końcu chodzi. "Dawać wszystko z siebie" - tak przecież nazywacie te wszystkie irygatory, gumowe czapeczki i skrobanki. Tak?

Nie będziesz chyba tak głupia, aby mi powiedzieć, że mam przed sobą życie i wszystko jeszcze przyjdzie, i tak dalej. Nie ma ani jednego człowieka na świecie, który by w to naprawdę wierzył. Każde dobre uczucie ludzkie jest święte i nie ma żadnej gwarancji, że raz jeszcze w życiu człowiek będzie chciał się wygłupiać i dawać drugiemu człowiekowi tak samo wiele, a o to przecież w ...

Im większe w człowieku wewnętrzne rozbicie, poczucie własnej słabości, niepewności i lęku, tym większa tęsknota za czymś, co go z powrotem scali, da pewność i wiarę w siebie.

Im większe w człowieku wewnętrzne rozbicie, poczucie własnej słabości, niepewności i lęku, tym większa tęsknota za czymś, co go z powrotem scali, da pewność i wiarę w siebie.

Są choroby, których nie da się wyleczyć. Trzeba tylko siedzieć i głaskać po rękach.

Są choroby, których nie da się wyleczyć. Trzeba tylko siedzieć i głaskać po rękach.

- Trzy dni - rzekła. - Cóż to jest? - Trzy dni - powtórzył. Uśmiechnął się. - Mój Boże, trzy dni. Wyobrażenia nie masz, ile się może pozmieniać przez trzy dni. To strasznie długo. - Cóż to jest trzy dni wobec całego życia? - Wiele. Czasem wszystko można stracić przez trzy dni.

- Trzy dni - rzekła. - Cóż to jest? - Trzy dni - powtórzył. Uśmiechnął się. - Mój Boże, trzy dni. Wyobrażenia nie masz, ile się może pozmieniać przez trzy dni. To strasznie długo. - Cóż to jest trzy dni wobec całego życia? - Wiele. Czasem wszystko można stracić przez trzy dni.

- [...] On jutro też będzie pił. Zostaw go. - Dlaczego? - On jest teraz zupełnie sam. - Dlaczego? - Kocha. - Ma przecież rodziców, dom, siostrę. - Nie ma nic oprócz męki.

- [...] On jutro też będzie pił. Zostaw go. - Dlaczego? - On jest teraz zupełnie sam. - Dlaczego? - Kocha. - Ma przecież rodziców, dom, siostrę. - Nie ma nic oprócz męki.

To, co jest najbardziej osobiste i prywatne, a więc najwięcej angażuje emocjonalnie człowieka, nie znajduje dostatecznych środków ekspresji werbalnej.

To, co jest najbardziej osobiste i prywatne, a więc najwięcej angażuje emocjonalnie człowieka, nie znajduje dostatecznych środków ekspresji werbalnej.

Boję się...Boje się jednego - że strachu w naszym życiu jest więcej niż miłości...

Boję się...Boje się jednego - że strachu w naszym życiu jest więcej niż miłości...

Przed każdym dobrym uczuciem człowieka trzeba klękać jak przed świętością, jak przed gwiazdą. Ochraniać, nieść jak światło, a jeśli jest tego chociaż iskierka, to dmuchać aż do utraty tchu.

Przed każdym dobrym uczuciem człowieka trzeba klękać jak przed świętością, jak przed gwiazdą. Ochraniać, nieść jak światło, a jeśli jest tego chociaż iskierka, to dmuchać aż do utraty tchu.

Cała literatura o miłości to, jak dotąd, tylko wspaniałe gówno.

Cała literatura o miłości to, jak dotąd, tylko wspaniałe gówno.

Do strefy czarnobylskiej zawieźliśmy wesoły spektakl "Daj wody,studnio".Bajkę.Przyjechaliśmy do Chocimska,miasta rejonowego.Tam jest sierociniec,tych dzieci nigdzie nie wywieziono. Przerwa.Dzieci nie klaszczą.Nie wstają.Milczą.Drugi akt.Przedstawienie się kończy.Znowu nie klaszczą.Nie wstają.Milczą. Moi studenci w płacz.Zebrali się za kulisami.Co z nimi?Potem zrozumieliśmy-dzieci wierzyły we wszystko,co się działo na scenie.Tam przez cały spektakl czeka się na cud.Zwyczajne dzieci,mające domy,rozumieją,że to jest teatr.A te czekały na cud...

Do strefy czarnobylskiej zawieźliśmy wesoły spektakl "Daj wody,studnio".Bajkę.Przyjechaliśmy do Chocimska,miasta rejonowego.Tam jest sierociniec,tych dzieci nigdzie nie wywieziono. Przerwa.Dzieci nie klaszczą.Nie wstają.Milczą.Drugi akt.Przedstawienie się kończy.Znowu nie klaszczą.Nie wstają.Milczą. Moi studenci w płacz.Zebrali się za kulisami.Co z nimi?Potem zrozumieliśmy-dzie...