Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma czegoś takiego jak przypadek. Cóż to bowiem jest przypadek? To tylko usprawiedliwienie tego, czego nie jesteśmy w stanie zrozumieć.

Nie ma czegoś takiego jak przypadek. Cóż to bowiem jest przypadek? To tylko usprawiedliwienie tego, czego nie jesteśmy w stanie zrozumieć.

Cenię ludzi, o których z góry wiem, że nie dadzą się łatwo odgadnąć, jeśli w ogóle.

Cenię ludzi, o których z góry wiem, że nie dadzą się łatwo odgadnąć, jeśli w ogóle.

To prawda, że znaleźć siebie to nieprosta sprawa. Kto wie, czy nie najtrudniejsza ze wszystkich spraw, jakie człowiek ma do załatwienia na tym świecie.

To prawda, że znaleźć siebie to nieprosta sprawa. Kto wie, czy nie najtrudniejsza ze wszystkich spraw, jakie człowiek ma do załatwienia na tym świecie.

Mówi się, co prawda, być sobą. Mówi się w zuchwałym przekonaniu o stałości naszego ja. Powtarza to każdy. Lecz być sobą tak naprawdę nic nie znaczy. Aby być sobą, trzeba być kimś, to znaczy wiedzieć, kim się jest. A jak możemy to ustalić, zagubieni wśród ciągle zmieniających się wyobrażeń siebie?

Mówi się, co prawda, być sobą. Mówi się w zuchwałym przekonaniu o stałości naszego ja. Powtarza to każdy. Lecz być sobą tak naprawdę nic nie znaczy. Aby być sobą, trzeba być kimś, to znaczy wiedzieć, kim się jest. A jak możemy to ustalić, zagubieni wśród ciągle zmieniających się wyobrażeń siebie?

Nie było nam ze sobą dobrze, jakby mógł pan sądzić. Lecz jeszcze gorzej było nam bez siebie. Rozstawaliśmy się, wracaliśmy, znów się rozstawaliśmy, znów wracaliśmy. I za każdym razem przyrzekaliśmy sobie, że już się nie rozstaniemy. Po czym znów to samo. A kiedy znów wracaliśmy, za każdym razem jakbyśmy odnajdywali niczym w tej kawiarni wtedy.

Nie było nam ze sobą dobrze, jakby mógł pan sądzić. Lecz jeszcze gorzej było nam bez siebie. Rozstawaliśmy się, wracaliśmy, znów się rozstawaliśmy, znów wracaliśmy. I za każdym razem przyrzekaliśmy sobie, że już się nie rozstaniemy. Po czym znów to samo. A kiedy znów wracaliśmy, za każdym razem jakbyśmy odnajdywali niczym w tej kawiarni wtedy.

(...) ileż w tych wszystkich meblach, przedmiotach, kryje się ludzkich dotknięć, spojrzeń, ileż bicia serc, westchnień, smutków, płaczów, przerażeń, naturalnie i uśmiechów, uniesień, wybuchów radości, jakkolwiek tych dużo mniej, tych jest zawsze mniej.

(...) ileż w tych wszystkich meblach, przedmiotach, kryje się ludzkich dotknięć, spojrzeń, ileż bicia serc, westchnień, smutków, płaczów, przerażeń, naturalnie i uśmiechów, uniesień, wybuchów radości, jakkolwiek tych dużo mniej, tych jest zawsze mniej.

Wiele można usłyszeć, jak się chce posłuchać.

Wiele można usłyszeć, jak się chce posłuchać.

...Nigdy nie wiadomo, czy tak, jak człowiek by chciał, nie byłoby akurat gorzej.

...Nigdy nie wiadomo, czy tak, jak człowiek by chciał, nie byłoby akurat gorzej.

Bo z oczami tak to nieraz bywa, że łatwiej gorzkie słowo powiedzieć niż prosto w oczy spojrzeć.

Bo z oczami tak to nieraz bywa, że łatwiej gorzkie słowo powiedzieć niż prosto w oczy spojrzeć.

Przyjaźń z nim była trudna. Ale może każda prawdziwa przyjaźń jest trudna? Jego wobec mnie objawiała się tym, że coraz mniej mówił, jakby mu wystarczyło, że myślimy o sobie, a niekiedy i za sobą zatęsknimy, od czasu do czasu spotkamy się, posiedzimy, zjemy, wypijemy i nie musimy słowami potwierdzać naszej przyjaźni. Ten schyłek słów między nami mógł też wynikać z tego, że moje życie, jego życie jakby się zaczęły nakładać jedno na drugie. Człowiek przecież odbiera poza słowne sygnały od drugiego człowieka i takież jemu nadaje. Nietrudno sobie wyobrazić, co zachodzi między dwojgiem ludźmi, gdy zalega między nimi milczenie, więc po co jeszcze się zastanawiać, co by tu powiedzieć, skoro cokolwiek by jeden czy drugi powiedział, i tak będzie nie to. Zawsze będzie nie to. Nie słowami mierzy się przyjaźń.

Przyjaźń z nim była trudna. Ale może każda prawdziwa przyjaźń jest trudna? Jego wobec mnie objawiała się tym, że coraz mniej mówił, jakby mu wystarczyło, że myślimy o sobie, a niekiedy i za sobą zatęsknimy, od czasu do czasu spotkamy się, posiedzimy, zjemy, wypijemy i nie musimy słowami potwierdzać naszej przyjaźni. Ten schyłek słów między nami mógł też wynikać z tego, że moje ...

Co nie powiedziane, to jakby nie było.

Co nie powiedziane, to jakby nie było.

Pytam również dlatego, że kiedy się człowiek z kimś rozstaje, zwłaszcza jeśli spał z nim w jednym łóżku, zawsze jest potem ciekaw, jak się potoczyły jego dalsze losy. A przynajmniej czy żyje.

Pytam również dlatego, że kiedy się człowiek z kimś rozstaje, zwłaszcza jeśli spał z nim w jednym łóżku, zawsze jest potem ciekaw, jak się potoczyły jego dalsze losy. A przynajmniej czy żyje.

Nie znalazł się jeszcze taki mądry, co by nie wierzył, że będzie lepiej. Wróżby potrafią pocieszyć, a nie odbierają nikomu nadziei.

Nie znalazł się jeszcze taki mądry, co by nie wierzył, że będzie lepiej. Wróżby potrafią pocieszyć, a nie odbierają nikomu nadziei.