Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nosimy grymasy śmiejącej się śmierci.

Nosimy grymasy śmiejącej się śmierci.

Odrzucam swoją skórę, a oczy nadal płoną. Znasz moje myśli wszystkie, wiem, że wciąż jesteś moja.

Odrzucam swoją skórę, a oczy nadal płoną. Znasz moje myśli wszystkie, wiem, że wciąż jesteś moja.

Zrzucam swoją skórę, bycie mną to tortura. Uciekam z jej uścicku, lecz odarty z umysłu.

Zrzucam swoją skórę, bycie mną to tortura. Uciekam z jej uścicku, lecz odarty z umysłu.

Co zatem powinienem zrobić z moimi ustami? Z moją nocą? Z moim dniem?

Co zatem powinienem zrobić z moimi ustami? Z moją nocą? Z moim dniem?

Uśmiechnęłam się do otaczających nas regałów, znowu wciągając powietrze. Czekały na mnie tysiące nigdy nieotwieranych stron. Drewniane półki miały ciepły, maślany kolor, a wypełniały je grzbiety tomów we wszystkich barwach. Pozycje polecane były rozłożone na stołach, lśniące okładki odbijały światło w moją stronę. Za kącikiem ignorującego nas sprzedawcy zaczynały się pokryte ciemnoczerwoną wykładziną schody prowadzące do nieznanych światów.

Uśmiechnęłam się do otaczających nas regałów, znowu wciągając powietrze. Czekały na mnie tysiące nigdy nieotwieranych stron. Drewniane półki miały ciepły, maślany kolor, a wypełniały je grzbiety tomów we wszystkich barwach. Pozycje polecane były rozłożone na stołach, lśniące okładki odbijały światło w moją stronę. Za kącikiem ignorującego nas sprzedawcy zaczynały się pokryte ci...