Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaczęło się obiecująco, niestety w pewnym momencie uświadomiłam sobie że to, co brałam za wstęp, jest już ponad połową książki. Dużo ciężkich tematów, ale każdy został potraktowany jak dla mnie po macoszemu. Ani zaburzenia odżywiania, ani temat seksualności, traumy czy religii nie zostały tu jakoś specjalnie rozwinięte, autorka zaczyna jakąś refleksję, a potem porzuca ją i nigdy do niej nie wraca. Zamiast dusznej, intensywnej opowieści wyszło coś, co przypomina kiepską adaptację jakiegoś filmu - bohaterowie jakby wyłaniający się zza mgły, słabo zarysowani, ciężko było się z nimi zżyć czy ich zrozumieć. W pewnym momencie akcja zostaje przerwana bez wyraźnej puenty, następuje przeskok czasowy i historia się kończy.
Książka na jeden wieczór i raczej na jeden raz.

Zaczęło się obiecująco, niestety w pewnym momencie uświadomiłam sobie że to, co brałam za wstęp, jest już ponad połową książki. Dużo ciężkich tematów, ale każdy został potraktowany jak dla mnie po macoszemu. Ani zaburzenia odżywiania, ani temat seksualności, traumy czy religii nie zostały tu jakoś specjalnie rozwinięte, autorka zaczyna jakąś refleksję, a potem porzuca ją i...

Męczyłam tę książkę przez wiele samotnych miesięcy. Sama formuła jest ciekawa: dostajemy tu, zamiast typowego reportażu, bardziej osobistą i empiryczną historię z perspektywy samotnego wędrowca Europejczyka. Można dowiedzieć się kilku praktycznych rzeczy o noclegach, walucie i transporcie, miejscach do zobaczenia czy kulturze Chin.
Niestety, cały odbiór psuje pseudofilozofowanie autora, które samo w sobie nie przeszkadzałoby (w końcu w zamyśle książka miała być jego subiektywną historią), gdyby nie było tak toporne i infantylne. Co dwie strony, ni stąd ni zowąd, wyskakuje akapit o niedobrych kobietach i złamanym sercu - żałoba nie przeszkadza mu jednak co chwila rozpisywać się o wdziękach Chinek w stylu przypominającym wuja na weselu. Wątpię, by na przykład "urocza pani bileterka" była zachwycona tym, że jej tyłek został opisany w książce przez jakiegoś creepa.
Podsumowując, chętnie wybrałabym się w podobną podróż, również literacką, ale raczej nie z tym autorem.

Męczyłam tę książkę przez wiele samotnych miesięcy. Sama formuła jest ciekawa: dostajemy tu, zamiast typowego reportażu, bardziej osobistą i empiryczną historię z perspektywy samotnego wędrowca Europejczyka. Można dowiedzieć się kilku praktycznych rzeczy o noclegach, walucie i transporcie, miejscach do zobaczenia czy kulturze Chin.
Niestety, cały odbiór psuje...

Męczący styl, bardzo chaotyczna narracja która utrudnia skupienie się i czasem także zrozumienie, o kim mowa i o jakich czasach. Temat ciekawy i potrzebny, szkoda że tak wyszło.

Męczący styl, bardzo chaotyczna narracja która utrudnia skupienie się i czasem także zrozumienie, o kim mowa i o jakich czasach. Temat ciekawy i potrzebny, szkoda że tak wyszło.