Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ta jest z gatunku fantasty, paranormal romance i to tylko jej dodatkowy atut. Po otrzymaniu książki moją uwagę zwróciła jej okładka. Niesamowicie tajemnicza, emocjonalna i pełna wdzięku, jak i zresztą się później okazało, taka jest cała powieść. Na początku nie mogłam się wczytać w tą opowieść ( może przez to że nadal żyłam książką "Miasto Popiołów"), ale gdy już to zrobiłam nie mogłam się od niej oderwać.

Książka ta jest z gatunku fantasty, paranormal romance i to tylko jej dodatkowy atut. Po otrzymaniu książki moją uwagę zwróciła jej okładka. Niesamowicie tajemnicza, emocjonalna i pełna wdzięku, jak i zresztą się później okazało, taka jest cała powieść. Na początku nie mogłam się wczytać w tą opowieść ( może przez to że nadal żyłam książką "Miasto Popiołów"), ale gdy...

Książkę tą dostałam na święta i od razu ją wciągnęłam.Nareszcie wraz z bohaterami odwiedziłam Idris. Również pierwszy raz byłam wściekłam na Jacka, za to jak potraktował Clary. Cieszyło mnie to, że wiele wątków zostało wyjaśnionych (i to w sposób jakiego oczekiwałam od autorki) jak i to, że mimo dwóch tomów za mną, trzeci też obfitował w zaskoczenia. Nie ukrywam, że zadrżało mi serce o Jace'a i uroniłam kilka łez (dlaczego właśnie Max musiał zginąć?) ale też kibicowałam Alecowi i Magnusowi (oby w tym wytrwali).

Książkę tą dostałam na święta i od razu ją wciągnęłam.Nareszcie wraz z bohaterami odwiedziłam Idris. Również pierwszy raz byłam wściekłam na Jacka, za to jak potraktował Clary. Cieszyło mnie to, że wiele wątków zostało wyjaśnionych (i to w sposób jakiego oczekiwałam od autorki) jak i to, że mimo dwóch tomów za mną, trzeci też obfitował w zaskoczenia. Nie ukrywam, że...

Gdy przeczytałam "Miasto Kości" od razu rzuciłam się na drugą część.
Książka ,,Miasto popiołów" bardzo szybko mnie wciągnęła. Byłam jej ciekawa, więc inaczej być nie mogło. Z wielką chęcią pochłaniałam wszelkie szczegóły nowych przygód bohaterów, które żywo mnie zainteresowały. Jednak jedna rzecz mnie strasznie irytowała w tej książce, a mianowicie Inkwizytorka. Kiedy wciągałam się w wir wydarzeń i byłam z tego powodu szczęśliwa, pojawiała się ona i rozwalała mój mur radości.Lecz zakończenie sprawiło, że zapragnęłam natychmiastowego zapoznania się z dalszą częścią.

Gdy przeczytałam "Miasto Kości" od razu rzuciłam się na drugą część.
Książka ,,Miasto popiołów" bardzo szybko mnie wciągnęła. Byłam jej ciekawa, więc inaczej być nie mogło. Z wielką chęcią pochłaniałam wszelkie szczegóły nowych przygód bohaterów, które żywo mnie zainteresowały. Jednak jedna rzecz mnie strasznie irytowała w tej książce, a mianowicie Inkwizytorka. Kiedy...