Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miecz w moim ręku jest straszną bronią. Przede wszystkim dla mnie.

Miecz w moim ręku jest straszną bronią. Przede wszystkim dla mnie.

Kryna skinęła pokrzepiająco i znikła w kuchni, zostawiwszy mnie sam na sam z moim mózgiem, czyli praktycznie w samotności.

Kryna skinęła pokrzepiająco i znikła w kuchni, zostawiwszy mnie sam na sam z moim mózgiem, czyli praktycznie w samotności.

Dziewięciu na dziesięciu ludzi dostrzega tylko to, co spodziewa się ujrzeć.

Dziewięciu na dziesięciu ludzi dostrzega tylko to, co spodziewa się ujrzeć.

Ależ wy, magowie, macie tajny alfabet ani jednej runy nie potrafię odczytać! - Gdzie? A, to po prostu ja mam takie pismo.

Ależ wy, magowie, macie tajny alfabet ani jednej runy nie potrafię odczytać! - Gdzie? A, to po prostu ja mam takie pismo.

- Jesteś dorosłą, mądrą kobietą! - patetycznie zaczął Len, wyraźnie na potrzeby Starszych ze wzruszeniem przysłuchujących się jego przemowie. (“Ani jedno, ani drugie, ani trzecie" - pomyślałam).

- Jesteś dorosłą, mądrą kobietą! - patetycznie zaczął Len, wyraźnie na potrzeby Starszych ze wzruszeniem przysłuchujących się jego przemowie. (“Ani jedno, ani drugie, ani trzecie" - pomyślałam).

-Wolho, małżeństwo ma również swoje jasne strony! Lepiej wyobraź sobie, jak efektownie będziesz wyglądać w sukni ślubnej... -Całun pogrzebowy! -A wesele? -Stypa!! -Yyyy... Pierwsza noc poślubna? -Uroczyste wniesienie trumny do grobowca i oddanie do użytku!

-Wolho, małżeństwo ma również swoje jasne strony! Lepiej wyobraź sobie, jak efektownie będziesz wyglądać w sukni ślubnej... -Całun pogrzebowy! -A wesele? -Stypa!! -Yyyy... Pierwsza noc poślubna? -Uroczyste wniesienie trumny do grobowca i oddanie do użytku!

Miłość nie może trwać wiecznie, tak samo zresztą jak jej brak.

Miłość nie może trwać wiecznie, tak samo zresztą jak jej brak.

Tylko zerknę, tylko pierwszą linijkę, i tak nie ma w niej nic ciekawego oprócz 'Witajcie, Szanowny...' I rozwinęłam zwój. List składał się z jednej jedynej linijki: 'Wolho, przecież prosiłem!' Dalej zaczynał się sympatyczny atrament.

Tylko zerknę, tylko pierwszą linijkę, i tak nie ma w niej nic ciekawego oprócz 'Witajcie, Szanowny...' I rozwinęłam zwój. List składał się z jednej jedynej linijki: 'Wolho, przecież prosiłem!' Dalej zaczynał się sympatyczny atrament.

... Historia miłosna ze szczęśliwym zakończeniem nie ma najmniejszej szansy, by stać się legenda...

... Historia miłosna ze szczęśliwym zakończeniem nie ma najmniejszej szansy, by stać się legenda...

- Czego stoisz jak słup? Szybciej, proś o spodnie - szepnęłam. - Odbiło ci! - syknął Len w odpowiedzi. - Biedak jest w takim stanie, że zdejmie własne. - No to kuj żelazo, póki gorące! Wystarczy tego reklamowania starmińskich szwaczek.

- Czego stoisz jak słup? Szybciej, proś o spodnie - szepnęłam. - Odbiło ci! - syknął Len w odpowiedzi. - Biedak jest w takim stanie, że zdejmie własne. - No to kuj żelazo, póki gorące! Wystarczy tego reklamowania starmińskich szwaczek.

- A co proponujesz? - Ja nic. Ale jakoś strasznie mi się nie chce umierać.

- A co proponujesz? - Ja nic. Ale jakoś strasznie mi się nie chce umierać.

(...) nieznajomy, zarośnięty i dosyć podejrzanie wyglądający typ demonstracyjnie potrząsał przed końską mordą kuszą własnej roboty z brudnym bełtem wielokrotnego użytku. Nie do końca rozumiałam, kogo on chce ograbić - mnie czy kobyłkę.

(...) nieznajomy, zarośnięty i dosyć podejrzanie wyglądający typ demonstracyjnie potrząsał przed końską mordą kuszą własnej roboty z brudnym bełtem wielokrotnego użytku. Nie do końca rozumiałam, kogo on chce ograbić - mnie czy kobyłkę.

- Co ty tam robisz? - Obserwuję! – krótko odpowiedziała zielarka, pochylając się nad żukiem. – Opryskałam pędy wywarem z tojadu. - I co? - On je zjada! A myślałaś, że ogłosi głodówkę na znak protestu? - prychnęłam. - Nie, wszystko idzie zgodnie z planem. Teraz czekam aż zacznie zdychać! - Od dawna? - Od jakiś trzech godzin. - To prędzej on ciebie wykończy! […] - O ile wiem najmocniejszym ze stworzonych przez was insektycydów, do tej pory, są kobieciny i małolaty cebrzykami, a agronomowie umieją tylko powiedzieć: „Ażebyś się, cholerniku, udławił!”. Rozprostowałam palce, efektownie strzelając kostkami. - Ażebyś się, cholerniku, udławił! – rzuciłam, dodając parę zaklęć. Chwilowa pauza w wojsku pasiastego wroga zmieniła się w narastający szelest. To zamorskie żuki osypywały się, zlatując w bruzdy. Ostatni raz drygając członowanymi łapkami, zastygały na zawsze. Zbyt późno zrozumiałam czemu radzi się odprawiać egzorcyzmy, stojąc na brzegu pola, I jak się teraz mamy wydostać? Po jest jednolitej, chrzęszczącej masie? - Czysta robota!- ochryple rzuciła zielarka, oglądając podniesionego żuka przez lupę. – Faktycznie zdechły! Ale dlaczego? Może się udławiły? – zasugerowałam niewinnie Kella zapatrzyła się na mnie ze szczerym przerażeniem.

- Co ty tam robisz? - Obserwuję! – krótko odpowiedziała zielarka, pochylając się nad żukiem. – Opryskałam pędy wywarem z tojadu. - I co? - On je zjada! A myślałaś, że ogłosi głodówkę na znak protestu? - prychnęłam. - Nie, wszystko idzie zgodnie z planem. Teraz czekam aż zacznie zdychać! - Od dawna? - Od jakiś trzech godzin. - To prędzej on ciebie wykończy! […] - O ile wiem naj...

-Może dorzucę jeszcze kilka kładni i nie będziesz klął aż do końca podróży? -Niewykonalnych zleceń nie przyjmuję - z godnością odparł troll.

-Może dorzucę jeszcze kilka kładni i nie będziesz klął aż do końca podróży? -Niewykonalnych zleceń nie przyjmuję - z godnością odparł troll.