Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Umrę ci kiedyś. Oczy mi zamkniesz. I wtedy — swoje Smutne, zdziwione, Bardzo otworzysz.

Umrę ci kiedyś. Oczy mi zamkniesz. I wtedy — swoje Smutne, zdziwione, Bardzo otworzysz.

Różo nad Różami, jedyna w całym świecie! I ty przybyłaś tam, gdzie przypływ fale miecie W zamglony, smutny brzeg, i usłyszałaś dzwon, Co wzywa nas swym biciem; daleki słodki ton. Piękno, zasmucone wiecznym trwaniem swoim, Stworzyło Ciebie z nas, i z szarej morskiej toni. Dumne nasze statki o masztach zamyślonych Jednaki los podzielą, przez Boga im sądzony. I kiedy, zwyciężone w wojnach Najwyższego, Zatoną pod tym samym rozgwieżdżonym niebem, Ustanie cichy szloch serc naszych, zdjętych trwogą, Co żyć nie potrafią i umrzeć nie mogą.

Różo nad Różami, jedyna w całym świecie! I ty przybyłaś tam, gdzie przypływ fale miecie W zamglony, smutny brzeg, i usłyszałaś dzwon, Co wzy...

Zawsze gdy znalazłam się w promieniu stu metrów od księgarni, czułam, jak w moich żyłach krąży zwiększona dawka adrenaliny Uwielbiałam książki. (…) Uwielbiałam je dotykać. Kochałam ich zapach. Księgarnia była dla mnie jaskinią Alladyna. Za tą lśniącą okładką można znaleźć inne światy, historie życia wielu ludzi. Wystarczy tylko zajrzeć” M. Keyes „Arbuz

Zawsze gdy znalazłam się w promieniu stu metrów od księgarni, czułam, jak w moich żyłach krąży zwiększona dawka adrenaliny Uwielbiałam ksią...