Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka – rozczarowanie.
To po prostu w miarę sprawnie napisane czytadło. W miarę – bo im dalej w książkę, tym przewidywalniej i niestety nudniej.
Jedyna rewelacja to – oczywiście – stara Siekierkowa. Silna baba o wrażliwości bez rozmiękczenia. Niepoprawna i idealna jednocześnie. Każda scena z nią jest soczysta. Najlepsza ta, gdy Siekierkowa zaangażowała się w pomoc Zarembowej, której kurator miał odebrać dzieci, i bez żadnych wstępów, jakiegoś miękkiego ę i ą, oznajmiła:
To są ch...e, proszę księdza...

Książka – rozczarowanie.
To po prostu w miarę sprawnie napisane czytadło. W miarę – bo im dalej w książkę, tym przewidywalniej i niestety nudniej.
Jedyna rewelacja to – oczywiście – stara Siekierkowa. Silna baba o wrażliwości bez rozmiękczenia. Niepoprawna i idealna jednocześnie. Każda scena z nią jest soczysta. Najlepsza ta, gdy Siekierkowa zaangażowała się w pomoc...