Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zrobiłem w te święta coś, co często mi się nie zdarza...
Jestem z tego dumny, choć wiem, że powinienem się wstydzić...
Zajęło mi to tylko dwa dni, a zazwyczaj trwa o wiele dłużej...

Przeczytałem KSIĄŻKĘ.

Cóż na to poradzę, że nie jestem bibliofilem, i książki nie są moim pokarmem...
Należę niestety do tej niechlubnej części Polaków, którzy choć lubią książki, to trudno im się z nimi zaprzyjaźnić...

Zazwyczaj, zapewne z lenistwa, wybieram spośród tych, które czyta akurat moja Żona, należąca, tak dla równowagi, do tego lepszego sortu społeczeństwa.

Ale nie o mnie miało być, więc koniec z tym rachunkiem sumienia.

Spróbuję więc podzielić się z Wami moją "recenzją" książki "Chwila na miłość", choć nie wiem, czy mam prawo używać tak poważnego słowa.

Będzie to może raczej subiektywny opis wrażeń człowieka, który to właśnie "powrócił do przyszłości".

Na te dwa świąteczne popołudnia i wieczory przeniosłem się w lata 90-te ubiegłego wieku, by "uczestniczyć" w "Zwykłej historii"... niezwykłych ludzi.

Uważam, że tą książkę powinien przeczytać każdy Cromaniak, aby podróżując po Chorwacji, a także Bośni i Hercegowinie, docenił to, jakim jest szczęściarzem.

Ta część Bałkanów, tak piękna urokiem natury oraz zabytków, doświadczyła niewyobrażalnej tragedii, która wydarzyła się dosłownie "przedwczoraj", a blizny jej ran do dzisiaj są widoczne na każdym kroku...

Trzeba docenić to szczęście, gdy spacerujemy uliczkami Dubrownika, Splitu, czy Zadaru.
Gdy robimy "selfie" na Starym Moście w Mostarze, czy idziemy aleją snajperów w Sarajewie.
Gdy kąpiemy się w turkusowym Jadranie, lub gdy zamawiamy w restauracji świeże ostrygi, albo lody w pięciu smakach...

No tak, ale miało być o książce...

Ponieważ przeczytaliśmy ją oboje z Żoną, mam kilka ciekawych spostrzeżeń.

Jest to, wbrew moim początkowym obawom, bardzo ciekawa książka dla obu płci.
Choć w "bardzo" różny sposób. :-)

Dla Pań jest to niezwykle tragiczna, lecz romantyczna zarazem, historia wielkiej miłości, której niestraszna jest zawierucha wojenna, oraz liczne przeciwieństwa jakie płata okrutny los.
Historia prawdziwa, opowiedziana słowami kruchej Kobiety, walczącej o swe uczucia z niezwykłą determinacją.
Kobiety dla której najważniejsza w życiu jest miłość oraz Bóg i rodzina.

Dla Panów natomiast, jest to niezwykła opowieść o najnowszej historii Bałkanów.
Opowiedziana w perfekcyjny, wręcz reporterski sposób, ze szczegółami pozwalającymi "być" tam na miejscu, w centrum tych tragicznych wydarzeń.
Nie ma w tej książce przesadnych, przydługawych, nudnych opisów, które przeważnie się pomija, lecz są liczne, trafne, ciekawe metafory, pozwalające oczami wyobraźni zobaczyć to, co chciała autorka nam pokazać.
Oczywiście główny wątek miłosny jest również bardzo ciekawy, a nawet najważniejszy.
Sprawia on, i to jest w tej książce najpiękniejsze, że facet identyfikuje się z bohaterką, widząc to uczucie jej oczami i sercem, albo nawet poznając, jak to z perspektywy tej drugiej strony wygląda.
A wierzcie mi, nie wszyscy faceci tak postrzegają miłość...

Książkę tą czyta się, a raczej konsumuje, jak śniadanie Wielkanocne po postnym Wielkim Piątku...

Czytelnik przenosi się wraz z autorką do jej świata, i wychodzi z niego dopiero, gdy opowieść się kończy.

Polecam z czystym sumieniem lekturę książki "Chwila na miłość" Pani Joanny Stovrag, zwłaszcza przed wakacjami, lub nawet w ich trakcie, bo pozwoli ona inaczej spojrzeć na otaczający nas świat i przewartościować swoje priorytety.

Zrobiłem w te święta coś, co często mi się nie zdarza...
Jestem z tego dumny, choć wiem, że powinienem się wstydzić...
Zajęło mi to tylko dwa dni, a zazwyczaj trwa o wiele dłużej...

Przeczytałem KSIĄŻKĘ.

Cóż na to poradzę, że nie jestem bibliofilem, i książki nie są moim pokarmem...
Należę niestety do tej niechlubnej części Polaków, którzy choć lubią książki, to trudno...