Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.

Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.

Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół.

Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół.

Nic nie było twoje oprócz tych kilku centymetrów sześciennych zamkniętych pod czaszką.

Nic nie było twoje oprócz tych kilku centymetrów sześciennych zamkniętych pod czaszką.

W obliczu bólu nie ma bohaterów

W obliczu bólu nie ma bohaterów

(...)-Ale to nie szkodzi, bo rzeczy, którymi się martwisz,prawie nigdy się nie zdarzają, prawda? -Tak-przyznała dziewczynka.-Ale rzeczy, o których marzę, też się nie zdarzają.

(...)-Ale to nie szkodzi, bo rzeczy, którymi się martwisz,prawie nigdy się nie zdarzają, prawda? -Tak-przyznała dziewczynka.-Ale rzeczy, o których marzę, też się nie zdarzają.

Ale kiedy rzeczywistość była beznadziejna, fantazja stawała się niemal niezbędna

Ale kiedy rzeczywistość była beznadziejna, fantazja stawała się niemal niezbędna

(...) I marszcząc brwi, wzbijają wzrok w ekran (...) na Facebooka, gdzie co chwilę muszą potwierdzać swoje istnienie. Są go tak niepewni, że wciąż muszą się w nim utwierdzać, pierwsze, co robią po przebudzeniu, to sprawdzają na portalu społecznościowym, czy jeszcze istnieją, czy nie stracili przyjaciół, czy ich wpisy są nadal komentowane, jakby naprawdę było co komentować, ich paskudne, jałowe życie nie zasługuje na żaden komentarz.

(...) I marszcząc brwi, wzbijają wzrok w ekran (...) na Facebooka, gdzie co chwilę muszą potwierdzać swoje istnienie. Są go tak niepewni, że wciąż muszą się w nim utwierdzać, pierwsze, co robią po przebudzeniu, to sprawdzają na portalu społecznościowym, czy jeszcze istnieją, czy nie stracili przyjaciół, czy ich wpisy są nadal komentowane, jakby naprawdę było co komentować, ich ...

Ich dwoje. Dwoje chorych szczeniaków, zepsutych, aroganckich, okrutnych i zimnych. Jak mogła pokochać kogoś takiego? A on jak mógł?

Ich dwoje. Dwoje chorych szczeniaków, zepsutych, aroganckich, okrutnych i zimnych. Jak mogła pokochać kogoś takiego? A on jak mógł?

Tego wszystkiego nie można było się dowiedzieć ze steku pretensjonalnych zdań, których celem było jedynie zagranie na emocjach czytelników. Wszak chodziło o to, żeby czytając ten tekst, krzyknęli "dla takich zwierząt tylko kara śmierci", właśnie dla zwierząt, ponieważ czytelnicy gazet uważają, że zbrodniarzy nazywać należy zwierzętami i bestiami, gdyż nie rozumieją, że największą obelgą byłoby nazwanie ich ludźmi, że zachowali się właśnie jak ludzie mordujący przerażone zwierzę, które wie, że umiera, ale nie może zrozumieć dlaczego.

Tego wszystkiego nie można było się dowiedzieć ze steku pretensjonalnych zdań, których celem było jedynie zagranie na emocjach czytelników. Wszak chodziło o to, żeby czytając ten tekst, krzyknęli "dla takich zwierząt tylko kara śmierci", właśnie dla zwierząt, ponieważ czytelnicy gazet uważają, że zbrodniarzy nazywać należy zwierzętami i bestiami, gdyż nie rozumieją, że najwięks...

Musimy umierać spektakularnie, żeby umierać przyzwoicie

Musimy umierać spektakularnie, żeby umierać przyzwoicie