Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo lekko napisana, ale z wystarczającą dbałością o szczegóły. Zarówno kompletny laik, jak i osoba zafascynowana astrofizyką coś z niej wyciągną. Pozwala w krótkim okresie, przyjemnie spędzając czas, dotknąć wielu ważnych i fascynujących zagadnień z dziedziny astrofizyki.

Bardzo lekko napisana, ale z wystarczającą dbałością o szczegóły. Zarówno kompletny laik, jak i osoba zafascynowana astrofizyką coś z niej wyciągną. Pozwala w krótkim okresie, przyjemnie spędzając czas, dotknąć wielu ważnych i fascynujących zagadnień z dziedziny astrofizyki.

Człowiek nawet nie zdaje sobie sprawy jak kluczowa dla zdrowia i samopoczucia jest ta dawka fotonów emitowanych przez najbliższą nam gwiazdę. Jako że pracowałem 3 lata w trybie zmianowym, często przez cały miesiąc pratycznie nie widzac słońca, to wiele z przypadłości podanych przez autorkę zaobserwowałem na sobie, co robi tym większe wrażenie podczas lektury.

Człowiek nawet nie zdaje sobie sprawy jak kluczowa dla zdrowia i samopoczucia jest ta dawka fotonów emitowanych przez najbliższą nam gwiazdę. Jako że pracowałem 3 lata w trybie zmianowym, często przez cały miesiąc pratycznie nie widzac słońca, to wiele z przypadłości podanych przez autorkę zaobserwowałem na sobie, co robi tym większe wrażenie podczas lektury.

Moja druga w kolejności książka Dana Browna (po "kodzie Leonarda da Vinci"), przez co strasznie mnie wymęczyła. O ile pierwszą ("kod...") przeczytałem nawet z jakąś przyjemnością, tak tutaj tej przyjemności było coraz mniej. Równie naiwna, o ile nie jeszcze bardziej, co ta druga. Ten sam schemat opowieści, tak samo do bólu przewidywalne wydarzenia, prostolinijni bohaterowie, tak samo okropnie naiwna. Książka pisana od szablonu, podstawione jest miejsce zdarzeń, bohaterowie, o tutaj zwrot akcji wstawiamy, tutaj ktoś kto wyglądał na złego/dobrego okazuje się jednak dobry/zły, tutaj bohater niby umiera jednak się ratuje i żyli długo i szczęśliwie.
Ta książka generalnie nie jest zła, rozumiem czemu się może komuś podobać i dlaczego robiła taki hałas w mediach w swoich czasach. Niestety do mnie nie trafia, a jako że czytałem ją tuż po "kodzie Leonarda da Vinci" to wręcz mnie zmęczyła. Z perspektywy czasu: dużo bardziej niż sądziłem że mnie męczy, kiedy jeszcze ją czytałem.

Moja druga w kolejności książka Dana Browna (po "kodzie Leonarda da Vinci"), przez co strasznie mnie wymęczyła. O ile pierwszą ("kod...") przeczytałem nawet z jakąś przyjemnością, tak tutaj tej przyjemności było coraz mniej. Równie naiwna, o ile nie jeszcze bardziej, co ta druga. Ten sam schemat opowieści, tak samo do bólu przewidywalne wydarzenia, prostolinijni...