Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dosłuchałam do końca, ale to nie moje klimaty. Zbyt patetycznie, przewidywalnie. Kilka razy porządnie przewróciłam oczami. Wierzę jednak, że wielu czytelnikom ten styl odpowiada.

Dosłuchałam do końca, ale to nie moje klimaty. Zbyt patetycznie, przewidywalnie. Kilka razy porządnie przewróciłam oczami. Wierzę jednak, że wielu czytelnikom ten styl odpowiada.

Z uwielbieniem wracam do cyklu o Kobiecej Agencji Detektywistycznej. To jest remedium na każde zło. Kolejna porcja przygód dobrotliwej, pełnej ludowej mądrości Mmy Ramotswe i jej temperamentnej współpracownicy Mmy Makutsi bawi i odrywa od szarej rzeczywistości. Zagadki tajemniczych śmierci w szpitalu, kradzieży w drukarni czy niewierności małżeńskiej powoli, spokojnie acz skutecznie zostają rozwiązane, a życie toczy się dalej pod spokojnym botswańskim niebem.

Z uwielbieniem wracam do cyklu o Kobiecej Agencji Detektywistycznej. To jest remedium na każde zło. Kolejna porcja przygód dobrotliwej, pełnej ludowej mądrości Mmy Ramotswe i jej temperamentnej współpracownicy Mmy Makutsi bawi i odrywa od szarej rzeczywistości. Zagadki tajemniczych śmierci w szpitalu, kradzieży w drukarni czy niewierności małżeńskiej powoli, spokojnie acz...

Mam mieszane odczucia co do tej książki. Ciekawy pomysł, super wydanie, nawet w specjalnym projekcie dorzuciłam się do jej wydania. Mimo to, w trakcie czytania wielokrotnie przerywałam, niecierpliwiłam się, wierciłam. Chyba jestem po prostu za stara na takie opowiastki gwiezdne z miłością w tle ;) Myślę, że Folder Illuminae z pewnością bardziej trafi do czytelnika 16-26.

Mam mieszane odczucia co do tej książki. Ciekawy pomysł, super wydanie, nawet w specjalnym projekcie dorzuciłam się do jej wydania. Mimo to, w trakcie czytania wielokrotnie przerywałam, niecierpliwiłam się, wierciłam. Chyba jestem po prostu za stara na takie opowiastki gwiezdne z miłością w tle ;) Myślę, że Folder Illuminae z pewnością bardziej trafi do czytelnika 16-26.

Zachwyca mnie styl autorki. Każde słowo jest tam gdzie trzeba. Mozaika ludzkich istnień, wszechogarniającej samotności. Oczy wyschły mi prawie na wiór od wgapiania się w ostatnie strony książki. "Ciemno, prawie noc" wyciska z piersi ostatni dech jak papierosy Popularne w ustach astmatyka. Przygotujcie się na trzęsienie ziemi.

Zachwyca mnie styl autorki. Każde słowo jest tam gdzie trzeba. Mozaika ludzkich istnień, wszechogarniającej samotności. Oczy wyschły mi prawie na wiór od wgapiania się w ostatnie strony książki. "Ciemno, prawie noc" wyciska z piersi ostatni dech jak papierosy Popularne w ustach astmatyka. Przygotujcie się na trzęsienie ziemi.

WOW! Długo czekałam na kolejną część, ale moja cierpliwość została wynagrodzona. Jo Nesbo przyprawił mnie o kilka bezsennych nocy, kilka niedoszłych apopleksji i niezłego stracha wracając wieczorem do domu przez park. "Pragnienie" jest bliskie doskonałości. Po przeczytaniu kac książkowy kilkudniowy murowany. Trup pojawia się jak deszcz w Anglii - nader często i obficie, akcja toczy się wartko a jej zwroty doprowadziły mnie do totalnego mętliku. I choć wiele tropów wyprowadzi czytelnika w szczere pole to przenikliwość Harrego Hole zawsze na wagę złota. W pogoni za totalnym szaleńcem bohater ponownie udowadnia, że zasługuje na miano własnej legendy.

WOW! Długo czekałam na kolejną część, ale moja cierpliwość została wynagrodzona. Jo Nesbo przyprawił mnie o kilka bezsennych nocy, kilka niedoszłych apopleksji i niezłego stracha wracając wieczorem do domu przez park. "Pragnienie" jest bliskie doskonałości. Po przeczytaniu kac książkowy kilkudniowy murowany. Trup pojawia się jak deszcz w Anglii - nader często i obficie,...