Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka, powiedziałabym wręcz że terapeutyczna.

Główna bohaterka to przede wszystkim genialna chemiczka, ale też kobieta żyjąca w latach 50, 60 i ewidentnie osoba nieneurotypową, choć nie jest to nigdy nazwane to czuć to na każdej stronie.
Podczas czytania towarzyszyły mi bardzo silne emocje, kiedy towarzyszyłam jej w jej zderzeniach z dyskryminacją płciową i kontaktami ze społeczeństwem.

Obraz społeczeństwa pokazany w książce, pokazuje nam jak zmieniło się jednocześnie wiele i niewiele.
Emocje są tym silniejsze, że obraz jest znajomy, taki sam jak to, z czym stykamy się na co dzień, ludzie są pokazani jako nielogiczni, zawistni, złośliwi, zakłamani, wykorzystujący innych dla własnych korzyści, a dziennikarze posługujący się kłamstwem dla sensacji. A w tym wszystkim Elizabeth, która nie daje się im złamać i pozostaje sobą, imponuje mi tym, chciałabym mieć jej siłę, pewność siebie i upór.
Pojawiają się tu też na szczęście postacie uczciwe i empatyczne, które osładzają trochę ten gorzki obrazek.

Zakończenie to bajka, to prawda, ale bajka, w którą się chce wierzyć, że jest możliwa, bo kiedy idzie się tyle czasu przez ciemny straszny las, dobrze wierzyć, że gdzieś tam przed nami jest piękna słoneczna polana, aby mieć siłę stawiać dalsze kroki.

Polecam!

Świetna książka, powiedziałabym wręcz że terapeutyczna.

Główna bohaterka to przede wszystkim genialna chemiczka, ale też kobieta żyjąca w latach 50, 60 i ewidentnie osoba nieneurotypową, choć nie jest to nigdy nazwane to czuć to na każdej stronie.
Podczas czytania towarzyszyły mi bardzo silne emocje, kiedy towarzyszyłam jej w jej zderzeniach z dyskryminacją płciową i...

+ za pomysł
Niestety wykonanie nie wyszło. Zachowanie postaci nie pasuje do ich wieku, dialogi są w większości po prostu żenujące, opisy wątku romantycznego również. Całość wyszła, nie immersyjnie i infantylnie.

+ za pomysł
Niestety wykonanie nie wyszło. Zachowanie postaci nie pasuje do ich wieku, dialogi są w większości po prostu żenujące, opisy wątku romantycznego również. Całość wyszła, nie immersyjnie i infantylnie.

Tortura.
Nie lubię zostawiać książek nieprzeczytanych do końca i naprawdę rzadko to robię, ale w tym wypadku po jakiejś 1/3 tego utworu postanowiłam zlitować się nad sobą i nie torturować się nią dłużej.

Główną postacią jest profiler policyjny, z którego wypowiedzi jasno wynika, że nie ma pojęcia o psychologii (wygląda na braki wiedzy autorki, a nie celowy zabieg).
Postacie są ogólnie nieprzyjemne i niemożliwe do polubienia. Język jakim posługuje się autorka jest krótko mówiąc obrzydliwy.
Postacie kobiece są opisane tylko na dwa sposoby, albo sex bomba, albo mnóstwo obraźliwych epitetów, całkowicie sprowadzone do tego czy są atrakcyjne seksualnie dla bohaterów czy nie.
Do tego jedyne o czym, mówią i myślą to faceci, seks i flirtowanie.
Podczas lektury kilka razy sprawdzałam, czy to napewno właściwa książka, bo ciężko mi było uwierzyć, że coś takiego napisała kobieta.
Nie polecam, szkoda czasu i nerwów.

Tortura.
Nie lubię zostawiać książek nieprzeczytanych do końca i naprawdę rzadko to robię, ale w tym wypadku po jakiejś 1/3 tego utworu postanowiłam zlitować się nad sobą i nie torturować się nią dłużej.

Główną postacią jest profiler policyjny, z którego wypowiedzi jasno wynika, że nie ma pojęcia o psychologii (wygląda na braki wiedzy autorki, a nie celowy...