Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rozczarowałam się. Książka jest wybitnie banalna. Nie ma w niej nic nowego, nic zaskakującego. Postaci Eleonory i Parka nie mają tego czegoś, jakiejś głębi, oryginalności, nie intrygują, są płaskie. Czytając ma się wrażenie wertowania napisanego przez debiutującą 14-latkę opowiadania czy fanfiction (w tym wypadku bez 'fan'). Ot, zakompleksiona dziewczyna z biednego, naznaczonego patologią domu i on, uroczy chłopak z fajnej, normalnej rodzinki. Historyjka jakich wiele. Książka nie wzruszyła mnie, nie wywołała we mnie refleksji. Daję 5, bo jest to jednak powieść dla młodzieży.

Rozczarowałam się. Książka jest wybitnie banalna. Nie ma w niej nic nowego, nic zaskakującego. Postaci Eleonory i Parka nie mają tego czegoś, jakiejś głębi, oryginalności, nie intrygują, są płaskie. Czytając ma się wrażenie wertowania napisanego przez debiutującą 14-latkę opowiadania czy fanfiction (w tym wypadku bez 'fan'). Ot, zakompleksiona dziewczyna z biednego,...

O ile szczegóły z życia prostytutki niezbyt przypadły mi do gustu, o tyle ciekawa, pierwszoosobowa narracja sprawia, że książkę czyta się w zawrotnym tempie. Pozatym dogłębnie poznajemy przemyślenia, wartości, opinie bohaterów, co nadaje postaciom wielowymiarowości. Bardzo spodobało mi się przedstawienie tych samych wydarzeń z punktu widzenia różnych osób, a także relacje między bohaterami. Ogółem - polecam, bardzo fajna lektura.

O ile szczegóły z życia prostytutki niezbyt przypadły mi do gustu, o tyle ciekawa, pierwszoosobowa narracja sprawia, że książkę czyta się w zawrotnym tempie. Pozatym dogłębnie poznajemy przemyślenia, wartości, opinie bohaterów, co nadaje postaciom wielowymiarowości. Bardzo spodobało mi się przedstawienie tych samych wydarzeń z punktu widzenia różnych osób, a także relacje...

Wydawało mi się, że będzie okropna. Mile się zaskoczyłam. Co prawda lektura nie była wciągająca, ale czytało się przyjemnie. Barwne opisy, ciekawe postaci, niebanalne dialogi... Miało się to uczucie, które zazwyczaj towarzyszy mi, gdy czytam lektury szkolne - że pisał to człowiek wybitny.

Wydawało mi się, że będzie okropna. Mile się zaskoczyłam. Co prawda lektura nie była wciągająca, ale czytało się przyjemnie. Barwne opisy, ciekawe postaci, niebanalne dialogi... Miało się to uczucie, które zazwyczaj towarzyszy mi, gdy czytam lektury szkolne - że pisał to człowiek wybitny.