Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem ogromną fanką powieści Murakamiego. Uwielbiam klimat jaki potrafi stworzyć w swoich dziełach. "Wszystkie Boże dzieci tańczą" to pierwszy zbiór opowiadań Murakamiego jaki wpadł mi w ręce, i strasznie się cieszę, że nie jest to pierwsza jego książka jaką przeczytałam, i że już wcześniej zdążyłam przepaść w jego twórczości bo obawiam się, że tym zbiorem a dokładnie początkiem mogłabym się po prostu zniechęcić.

Tak jak pisałam wyżej, wcześniej znałam Murakamiego z powieści, a "Wszystkie Boże dzieci tańczą" to zbiór 6 opowiadań, które są od siebie niezależne, ale łączy je wspólny motyw w postaci trzęsienia ziemi w Kobe"

Pierwsze 3 opowiadania bardzo mnie rozczarowały, były proste, momentami zbyt proste jak na Murakamiego i brakowało mi "realizmu magicznego" za który Murakamiego pokochałam, chociaż w trzecim tytułowym opowiadaniu można się go dopatrzeć, lecz to zdecydowanie nie mój klimat.

Dopiero od 4 opowiadanie poczułam, że czytam właśnie jego dzieła. Gdybym miała wybrać moje ulubione, wybrałabym "ciastka z miodem" chociaż "Tajlandia" i "Pan żaba ratuje Tokio" również czytało mi się bardzo dobrze.

Ogólną ocenę daję wysoką, bo pomimo słabego początku, Murakami dla mnie nadrobił drugą połową książki z nawiązką. Dodatkowo, każde z opowiadań skłania do mniejszych lub większych refleksji, doceniam poruszenie tematu zawiłości relacji międzyludzkich w tak zgrabny, lecz bezpośredni i prosty sposób.

Polecam, chociaż raczej nie jako pierwszą książkę tego autora.

Jestem ogromną fanką powieści Murakamiego. Uwielbiam klimat jaki potrafi stworzyć w swoich dziełach. "Wszystkie Boże dzieci tańczą" to pierwszy zbiór opowiadań Murakamiego jaki wpadł mi w ręce, i strasznie się cieszę, że nie jest to pierwsza jego książka jaką przeczytałam, i że już wcześniej zdążyłam przepaść w jego twórczości bo obawiam się, że tym zbiorem a dokładnie...

Dałabym 8,5 gdyby tylko się dało. Osobiście tom 2 Millenium wciągnął mnie bardziej, niż "mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet", być może przez to, że znalazłam tu więcej portretów psychologicznych, a sama akcje dzieje się bliżej bohaterów. Ponownie zachwyciły mnie wyczerpujące opisy sytuacji, które sprawiły, że z łatwością przeniosłam się w tamten świat oczami mojej wyobraźni. Czytało mi się ją bardzo dobrze, powolny początek budujący napięcie i później dynamicznie rozwijającą się akcja. Nie zawiodłam się, i z niecierpliwością czekam co przyniesie mi kolejna część.

Dałabym 8,5 gdyby tylko się dało. Osobiście tom 2 Millenium wciągnął mnie bardziej, niż "mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet", być może przez to, że znalazłam tu więcej portretów psychologicznych, a sama akcje dzieje się bliżej bohaterów. Ponownie zachwyciły mnie wyczerpujące opisy sytuacji, które sprawiły, że z łatwością przeniosłam się w tamten świat oczami mojej...

Wciągająca, nieoczywista, ciągle trzymającą w napięciu. Wcale nie dziwię się, że zbiera takie dobre opinie, skuszona licznymi poleceniami sięgnęłam po lekturę i zupełnie się nie zawiodłam. Szczególnie druga połowa książki pochłania do granic i nie pozwala się oderwać. Pomimo wielu aspektów ekonomicznych i politycznych czyta się bardzo przyjemnie. Głównych bohaterów nie da się nie polubić. Cieszę się, że nie oglądałam jeszcze ekranizacji bo dzięki barwnym i wyraźnym opisom czytając wyobraża sobie dokładnie opisane miejsca, osoby, sytuacje.

Świetny kryminał, zabieram się z ogromną ciekawością za kolejny tom.

Wciągająca, nieoczywista, ciągle trzymającą w napięciu. Wcale nie dziwię się, że zbiera takie dobre opinie, skuszona licznymi poleceniami sięgnęłam po lekturę i zupełnie się nie zawiodłam. Szczególnie druga połowa książki pochłania do granic i nie pozwala się oderwać. Pomimo wielu aspektów ekonomicznych i politycznych czyta się bardzo przyjemnie. Głównych bohaterów nie da...

Ponadczasowa... Aktualna kiedyś i dziś.

" Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre zwierzęta są równiejsze od innych." - To jest zdanie, które wyjątkowo zapadło mi w pamięci.

Każdy powinien ją przeczytać. obowiązkowo.

Ponadczasowa... Aktualna kiedyś i dziś.

" Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre zwierzęta są równiejsze od innych." - To jest zdanie, które wyjątkowo zapadło mi w pamięci.

Każdy powinien ją przeczytać. obowiązkowo.

Książka przyciągneła mnie opisem i pomysłem na fabułę.

Opowiadania inspirowane prawdziwymi sprawami kryminalnymi z udziałem Polaków... brzmi jak mocna mrożąca krew w żyłach lektura, i chyba na coś takiego się nastawiłam... niestety - niepotrzebnie.

Nie chcę umnniejszać makabryczności przedstawionych wydarzeń, każde z nich dotyczy bestialskich działań, które nie mieszczą się w głowie. Książkę czytało mi się szybko lecz ciężko, niestety nie tylko z powodu tematów jakie są w niej poruszane, a również ze względu na ciągłe i jak dla mnie bardzo niejasne mieszanie wątków. Niejednokrotnie miałam wrażenie, że czytam kilkudziesiesięciostronicowe wprowadzenie, aż nagle opowiadanie dobiegało końca. Wiele tematów pozostało niewyjaśnionych, lecz nie w tajemniczy jakby celowy sposób, a wręcz bardzo nużący.

Nie ukrywam, że mój odbiór tej książki związany jest zapewne z tym, że nie miałam wcześniej do czynienia z literaturą faktu, ale jak dla mnie za mało faktów. Z drugiej strony brakuje mi pytań, nawet tych bez odpowiedzi, na które musimy odpowiedzieć sobie sami by jeszcze mocniej wejść w historię.

Nie wykluczam, że kiedyś do niej wrócę, być może nie do całości a do poszczególnych opowiadań. Mimo wszystko myślę, że książka jest warta przeczytania chociażby ze względu na tematykę.

Książka przyciągneła mnie opisem i pomysłem na fabułę.

Opowiadania inspirowane prawdziwymi sprawami kryminalnymi z udziałem Polaków... brzmi jak mocna mrożąca krew w żyłach lektura, i chyba na coś takiego się nastawiłam... niestety - niepotrzebnie.

Nie chcę umnniejszać makabryczności przedstawionych wydarzeń, każde z nich dotyczy bestialskich działań, które nie mieszczą...

Urzekająca historia niesamowicie silnej kobiety, matki, żony, przyjaciółki, która daje nadzieję i walczy z determinacją o lepsze jutro. Książka o ciężkiej tematyce, jednak czyta się ją bardzo szybko, napisana w przyjemny sposób, co jest sztuką w przypadku poruszenia tak ciężkiego tematu. Sama historia Helene i innych więźniów oraz ich losów w obozie naprawdę mnie pochłonęła, lecz po przeczytaniu książki razem z prologiem i epilogiem pozostawiła po sobie dziwny.. Niesmak? Niespójność, której nie umiem wyjaśnić. W tym przypadku wolałabym nie czytać prologu oraz epilogu ponieważ zaburzyły mi odbiór całej powieści. Nie mniej jednak uważam, że książka jest naprawdę warta przeczytania.

Urzekająca historia niesamowicie silnej kobiety, matki, żony, przyjaciółki, która daje nadzieję i walczy z determinacją o lepsze jutro. Książka o ciężkiej tematyce, jednak czyta się ją bardzo szybko, napisana w przyjemny sposób, co jest sztuką w przypadku poruszenia tak ciężkiego tematu. Sama historia Helene i innych więźniów oraz ich losów w obozie naprawdę mnie...