Autor w „Piasku Raszida” wstępnie wprowadził czytelników w świat Bibliotekarzy, Okulatorów i Ciszlandczyków, a w „Kościach Skryby” kontynuuje tę podróż. Alcatraz poznał już swojego dziadka, coraz więcej dowiaduje się o swojej rodzinie, o swoim talencie i o swoich wrogach. W tym tomie przewrotny los prowadzi go wprost do Biblioteki Aleksandryjskiej, która ciągle istnieje i stanowi jedno z najniebezpieczniejszych miejsc na ziemi. Szuka tam swojego ojca i dziadka, który udał się w to miejsce, by także odnaleźć swojego syna. Towarzyszą mu: dzielna przyjaciółka Bastylia, jej matka i nowo poznani członkowie rodziny - wuj Kaz i kuzynka Australia. Jak wszyscy wtajemniczeni już wiedzą - biblioteki to ogromnie niebezpieczne miejsca dla Okulatorów, więc bohaterowie muszą mieć się na baczności. Nie jest to proste, bo wszędzie czyhają podstępni złodzieje dusz, a w dodatku całą grupę ściga mroczny członek sekty najemników, Kości Skryby... Czy Alcatraz odnajdzie ojca i dziadka? Czy wszystkim uda się opuścić Bibliotekę Aleksandryjską?

Szalonych przygód ciąg dalszy! Po raz kolejny mamy pościgi, pojedynki i wyprawy, które nie pozwolą czytelnikom się nudzić. Tempo akcji w „Kościach Skryby” nie zwalnia, a tylko prowadzi do kolejnego punktu kulminacyjnego i konieczności sięgnięcia po następny tom. Przyznam, że coraz bardziej podoba mi się ta historia - jest dynamiczna, napisana przystępnie i błyskotliwie, z przerysowanymi, ale jakże pasującymi do klimatu tej historii bohaterami! Poczucie humoru Brandona Sandersona jest może dosyć specyficzne, ale myślę, że bardzo do tej serii pasuje i świetnie wykorzystał je w konstrukcji książki. Tak jak w części pierwszej, poza właściwą fabułą Brandon dodaje różne abstrakcyjne wstawki, bawi się z czytelnikiem, przekazuje mu rady i wskazówki - jest to coś niestandardowego w książkach fabularnych i ma swój urok.

A dlaczego „Kości Skryby” podobały mi się bardziej niż „Piasek Raszida”? Fabuła w tych tomach obejmuje porównywalnie krótki odcinek czasu, ale w drugim tomie mniej jest wprowadzenia, a więcej akcji i humoru. Bohaterów już po części znamy, uniwersum także, więc całą historię łatwiej i szybciej można sobie przyswoić. Im plus jest także miejsce akcji - bo który czytelnik nie kocha bibliotek?! Ta w „Kościach Skryby” nie jest może tak przytulna, jak te, które znamy z codziennego życia, ale jest równie świetna w takim mrocznym i niebezpiecznym wydaniu!

Nie spodziewałam się, że seria przeznaczona dla dzieci i młodszej młodzieży tak mi się spodoba. Prawda jest taka, że czytelnik w każdym wieku odnajdzie w niej coś dla siebie. Brandon Sanderson stworzył może i prostą historię, z mało skomplikowaną fabułą i prosto wykreowanymi sylwetkami bohaterów, idealną dla mało doświadczonego czytelnika, ale dodał do niej tyle błyskotliwych smaczków, inteligentnych i dowcipnych, że również i ten bardziej oczytany odbiorca będzie się dobrze bawił.

Angelika Paterak