Z góry jednak należy uprzedzić – to nie dokument, raczej kryminał lub nawet sensacja, który ma swoje podłoże w tym, co działo się w latach 90. na terenie wspomnianego już państwa. Główna bohaterka, czarnoskóra policjantka Clemencia Garises zostaje wezwana do dzielnicy białych, gdyż jeden z nich, Abraham van Zyl zostaje brutalnie zamordowany. W toku śledztwa, utrudnianym na każdym kroku, na jaw wychodzi, że był on członkiem CCB, tajnej organizacji, która miała na przełomie lat 80. i 90. brutalnie zwalczać przeciwników apartheidu. Wiadomość ta staje się podstawą do zupełnie innego spojrzenia na prowadzone śledztwo, szczególnie w momencie, kiedy ofiarą mordercy stają się kolejni biali. Kim jest tajemniczy mściciel i na czyje zlecenie działa?

„Godzina szakala” to książka, która niesamowicie wciąga. U podstaw tego leży nie tylko świetnie zawiązana fabuła, oparta w dużej mierze na faktach (część bohaterów i wydarzeń opisanych w książce miała miejsce w rzeczywistości), doskonale zarysowane postacie czy nad wyraz wyważone tempo rozwoju sytuacji, ale przede wszystkim bardzo dobry styl autora, który pozwala bezboleśnie oddawać się lekturze.

Oczywiście tematyka walk rasowych nie jest tym, co uznać można za lekturę lekką i łatwą, ale egzotyka wydarzeń, które miały miejsce nie tak dawno temu z całą pewnością spowoduje, że niejeden z czytelników zacznie szukać większej ilości informacji o tym, co działo się w RPA czy Namibii (tu polecić można „Wypalanie traw” Wojciecha Jagielskiego). A sprytne wplecenie wielu ważnych (i ważkich) informacji w kanwę kryminału – to naprawdę wspaniały pomysł na dotarcie ze swym przesłaniem do odbiorcy. Szczególnie, że taki był zamiar autora – polecam lekturę „słowa na do widzenia”.

Książka taka jak „Godzina szakala”, to wspaniała lekcja życia, którą na szczęście przychodzi nam przerabiać tylko na jej kartach, a nie w rzeczywistości. Jednak są tacy, którzy zmuszeni byli ją odrobić w rzeczywistości, płacąc za to wysoką cenę. Ta opowieść jest o nich.

Bartek `barneej` Szpojda