Niech z waszej łaski dziś wolnym się stanę –prosi Prospero… może widza? Wszak słowa te wypowiada, gdy rzecz cała się już rozegrała. Dlaczego widza? Kim byłby Prospero? „Burza” uchodzi za sztukę rozrachunkową i pożegnalną. (…) Jakkolwiek by oddzielać postaci i jej autora, trudno przeoczyć zbieżność decyzji i nastrojów Prospera i Shakespeare’a. Schyłek życia jednego i drugiego nosi wyraźne znamiona dobrowolnego wycofania się z zawodu – pisze we wstępie Anna Cetera, redaktor naukowy serii.

Od listopada 2012 dostępny jest na rynku dwunasty polski przekład „Burzy”, wydany przez wydawnictwo W.A.B. w ramach serii Shakespeare, która powstaje u progu jubileuszu 400-lecia śmierci dramatopisarza wszech czasów (2016). Dotychczas ukazały się „Makbet” (XII 2011), „Wieczór Trzech Króli” (V 2012) i „Burza” właśnie. Piotr Kamiński, autor przekładów, pracował na najnowszych wydaniach krytycznych dramatu. W Komentarzu do sztuki dostajemy zresztą szczegółowe omówienie zasad pracy nad tekstem oraz bogate informacje przybliżające okoliczności powstawania dzieła, jego źródła, jak i recepcję. Wyczerpujące uwagi dla tych, którzy chcą głębiej wniknąć w dzieło Shakespeare’a, znajdują się również w obszernym Wstępie pt. „Burza, czyli tam i z powrotem”. Muzykalni wielbiciele Shakespeare’a znajdą zapis nutowy piosenek Ariela, głównego pomocnika Prospera, uratowanego przez niego niewolnika wiedźmy.

Wydawnictwo W.A.B. zadbało o jednolite opracowanie graficzne serii, zresztą niezwykle atrakcyjnej wizualnie (dzieło Macieja Buszewicza).

Tych, którzy Shakespeare’a kochają, nie trzeba specjalnie namawiać do ponownej, acz odświeżonej nowym przekładem lektury. Zaproszenie do obcowania z dramaturgiem kieruję więc do tych, którzy go dopiero poznają – wejdźcie do królestwa sztuki i magii, pozwólcie uwieść się Arielowi, przerazić Kalibanowi. Podumajcie nad potęgą samotnego Prospera, który władać pragnie żywiołami i ludźmi. Ale czy szczęście przy tym osiąga?

Sięgajcie po Shakespeare’a, to najwyższej klasy rozrywka!

Justyna Radomińska