“Krótka chwila wahania, powinno się udać. Granica musi być bardzo blisko. Trzeba spróbować. Gwałtownie zamknąłem drzwi, przekręciłem klucz w zamku i jednym susem znalazłem się przy oknie. Wyskoczyłem na zewnątrz i stoczyłem się po skarpie w dół. Przebiegłem rzekę, potykając się o kamienie i znalazłem się na łące. Teraz biegłem do lasu. Z tyłu usłyszałem wołanie strażnika.

-Halt, halt!

- Pocałuj psa w nos! - krzyknąłem.

Nagle coś podcieło mi nogi. Rypnąłem jak długi na nos w trawę. Usłyszałem jednocześnie strzały.

Postrzelili - przeszło mi przez myśl.

Ale nie. Widzę tylko, że leżę w zwojach kolczastego drutu. Ubranie mam podarte, ręce i nogi podrapane. Wstaję, robię krok naprzód i znowu padam na ziemię. Strażnik z esesmanem są już nad skarpą, około dwudziestu pięciu metrów ode mnie. Esesman ryczy:

- Strzelaj, strzelaj!

- Nie mam prawa. On już jest po szwajcarskiej stronie.”