Henryk V jest kroniką dramatyczną zamykającą tzw. drugą tetralogię, na którą składają się jeszcze Ryszard II i dwie części Henryka IV. Przedstawia podboje Henryka V we Francji, wspominane w czasach Szekspira jako wielki triumf oręża angielskiego. W ziązku z tym sztuka charakteryzuje się rozmachem: opisuje wyprawę Anglików na kontynent, przewija się przez nią wiele postaci o zróżnicowanym rodowodzie, zawiera więcej niż w innych sztukach Szekspira wystąpień Chóru. Henryk V zwykle jest interpretowany dwojako. Z jednej strony uwydatnia się patriotyzm sztuki, z drugiej zaś strony dostrzega się okrucieństwo agresywnej wojny i makiaweliczną postawę króla, którego armia nie jest wolna od zdrajców.