Silnie zakorzenione jest w nas stereotypowe postrzeganie wieków średnich. Negatywna ocena średniowiecza, w wielu epokach podtrzymywana, funkcjonuje w naszej świadomości do dziś, mimo prób rehabilitacji tego okresu. Wydawać by się mogło, że w historii średniowiecza nie ma miejsca na ciało i na fizyczność. „W średniowieczu nie istnieje ciało jako takie. Zawsze przenika je dusza”. Ale również w tej najbardziej chyba odcieleśnionej epoce da się znaleźć wiele przykładów na rolę anatomii, obecność „odzienia duszy”. Znakomitym dowodem może być esej „Historia ciała w średniowieczu”. Książka Le Goffa i Truonga jest opowieścią o człowieku wieków średnich. Rozpoczyna się od dosyć szczegółowego przeglądu stanu badań, co gwarantuje rzetelność i wiarygodność przekazu. Le Goff i Truong roztaczają barwną opowieść o człowieku – od poczęcia po śmierć.