Niewidy to poemat nielinearny, nieprzekładalny na prozę, muzyczno-oniryczny, dotykający postaci mitologicznych i rzeczywistości. Można go czytać od początku do końca, a także inaczej, na przykład ruchem konika lub pchły. Jest on układanką i rozsypanką. Próbę tradycyjnego odczytania Niewidów prezentuje Autor na płycie-wizytówce dołączonej do książki (gdzie czytelnicy znajdą również szereg jego portretów).