,, Moim zdaniem wyznawcy poglądu upatrującego w epistemologii lub jakimś godnym jego spadkobiercy niezbędnego składnika kultury mieszają dwie role, jakie mógłby odgrywać filozof. Pierwsza jest rolą wykształconego dyletanta, wszechstronnego, sokratycznego pośrednika w kulturze będącej wiązką rozmaitych dyskursów. W jego salonie, że tak się wyrażę, odczarowuje ezoteryczne praktyki myślicieli hermetycznych . Niezgodności między różnymi dyscyplinami i dyskursami łagodzi czy nawet przezwycięża się w trakcie konwersacji. Druha rola jest rolą nadzorcy kultury, kogoś, kto zna wspólna miarę wszelkiego dyskursu- platońskiego filozofia- króla, który przeniknąwszy ostateczny kontekst wszelkiego działania ( Formy, Umysł, Język), wie, co naprawdę robią wszyscy inni, niezależnie od tego, czy oni to wiedzą . Hermeneutyka chce pełnić tę pierwszą rolę, epistemologia - tę drugą."