Stanisław Kowalski urodził się 1 kwietnia 1920 r. w Warszawie. W okresie okupacji działał na terenie województwa warszawskiego jako łącznik w organizacji podziemnej Służba Zwycięstwu Polski.
21 lipca 1940 r. zostaje aresztowany i osadzony w więzieniu na Pawiaku, skąd 21 września 1940 r. transportem zbiorowym wywieziono go do obozu koncentracyjnego Auschwitz. W obozie zostaje oznaczony numerem 4410. Po okresie morderczej kwarantanny, będącej sprawdzianem wytrzymałości psychicznej i fizycznej, skierowano go do pracy przy rozbudowie KL Auschwitz. Zatrudnienie w komandach budowlanych było kolejnym etapem selekcji więźniów, skazanych przez nazistów na wyniszczenie przez pracę.

Szczęśliwie udało mu się przeżyć ten okres i dzięki wsparciu obozowych przyjaciół znaleźć zatrudnienie w tworzących się warsztatach budowlanych, najpierw w kuźni, a potem w stolarni, co ogromnie pomogło mu w codziennej walce o przeżycie.

12 marca 1942 r. zostaje wysłany z Auschwitz do Warszawy, razem z grupą więźniów eskortowanych przez esesmanów. W trakcie podróży udaje mu się zbiec. Po powrocie w rodzinne strony kontynuuje pracę konspiracyjną w szeregach AK. Egzamin dojrzałości zdaje w 1943 r. na tajnych kompletach, a następnie zdobywa wiedzę z dziedziny wojskowości na kursach podoficerskich i w Tajnej Szkole Podchorążych. Po włączeniu go do Oddziału Dywersji i Sabotażu Komendy Głównej AK, bierze udział w licznych akcjach zbrojnych, a potem w Powstaniu Warszawskim. Po jego upadku walczy w oddziałach partyzanckich w Puszczy Kampinoskiej. Po rozbiciu Grupy Kampinos AK pod Jaktorowem, znajduje schronienie u rodziny w Milanówku. Ukrywając się przed Gestapo wyjeżdża do Częstochowy, a następnie do Krakowa, gdzie przebywa do wyzwolenia.

Po wojnie wraca do Warszawy. W latach 1947-1950 studiuje stomatologię na Uniwersytecie Warszawskim. Na czwartym roku studiów stomatologicznych zapisuje się na Wydział Lekarski na Akademii Medycznej w Warszawie. Studia kończy w 1953 r. a następnie specjalizuje się w chirurgii ogólnej. Za swą pracę w konspiracji odznaczony został Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Powstańczym i innymi licznymi odznaczeniami, przyznano mu także Krzyż Oświęcimski.