Twórczość Pawła Janiszewskiego jest mi bardzo dobrze znana. Od momentu poznania gatunku literatury dla dzieci, młodzieży oraz kryminały, z którymi się dzielnie zmierzył, to stwierdziłam, że jest to pisarz, który ma niezwykłe możliwości do dzielenia się swoją pisarską pomysłowością z czytelnikami, pragnącymi nieco mocniej zgłębić tajemnicę ukrywającą się pod osłoną tego, co jak on spostrzega współczesny świat i co będzie dla nich przydatnego i do jakiego gatunku literackiego będą mogli ponownie powrócić.

Dzięki przeczytaniu wcześniejszych siedmiu książek Pana Pawła Janiszewskiego można dokonać oceny jego dotychczasowej twórczości i analiz czym on się kieruje, konstruując występujących w nich głównych bohaterów oraz drugoplanowych, a przede wszystkim nabiera się chęci do zaprzyjaźnienia się z nim. To pomaga lepiej poniekąd zrozumieć płynący od nich przekaz niezależnie od tego, co miał, na myśli kreując bohaterów mających cechy charakteru pozytywne, jak i te negatywne.

Tym razem chciałam zobaczyć jego twórczość w innej odsłonie, której nie każdy jest sympatykiem. Myślę, że znajdzie odbiorca, który to doceni, że Paweł Janiszewski napisał je w okresie, kiedy czasu mu na to pozwalał i wówczas jak oceniał współczesny istniejący bez technologii, czy był on łatwiejszy, trudniejszy, a może było jednak to coś, o czym nie wiemy tak dużo, a dzięki poezji odkryjemy to na nowo zamieszczone w tomiku pt. ''Oko Anioła'' i ''Czar Indianina''.

Byłam nastawiona z takim pozytywnym podejściem, że dostrzegę w nich coś niezwykłego, pięknego, oczywistego, z czasem intymnego wyrażającego osobiste refleksje po tym, co miał okazję przeżyć lub nie.

Czytając wiersze Pawła Janiszewskiego zamieszczone w tomiku pt. ''Oko Anioła'' i ''Czar Indianina'' odczuwam, że ich treść nic nie straciła na wartości.

Składa się on z 2 tomów: ''Oko Anioła'' i ''Czar Indianina''.

Podoba się mi również to, że autor wychwytuje to, co niewidzialne dla oka, a szczególnie w poezji.

Pisząc, wiersze należy je tak, aby czytelnik je zrozumiał i mógł do nich powracać niezależnie od tego, w jakiej znajduje się życiowej sytuacji.

Nie jestem w stanie stwierdzić, który z tomów podoba mi się najbardziej, ale powiem jedno, że z miłą chęcią przeczytam nowe wiersze Pawła Janiszewskiego, które powodują to, że chce z nimi pozostać na dłużej i zrozumieć ich treść.

Jednym słowem czytane wiersze wpadły mi w tytułowe ''Oko Anioła'' i ''Czar Indianina''.

Pawłowi Janiszewskiemu dziękuje za podarowanie mi egzemplarzy tomików wierszy, które pozwalają zapomnieć od otaczającej niełatwej rzeczywistości.

Warto przeczytać te wiersze.

Twórczość Pawła Janiszewskiego jest mi bardzo dobrze znana. Od momentu poznania gatunku literatury dla dzieci, młodzieży oraz kryminały, z którymi się dzielnie zmierzył, to stwierdziłam, że jest to pisarz, który ma niezwykłe możliwości do dzielenia się swoją pisarską pomysłowością z czytelnikami, pragnącymi nieco mocniej zgłębić tajemnicę ukrywającą się pod osłoną tego, co...

„Oko Anioła” i „Czar Indianina” to dwa tomiki z wierszami napisane przez Pawła Janiszewskiego w latach 1995-2000. Ogólnie są to bardzo smutne i zarazem bardzo pokręcone utwory. Nie jestem miłośniczką poezji, ale czasami lubię sięgną po coś innego – odmiennego.
Nie wiem co przeżywał autor podczas ich tworzenia. Możliwe, że tęsknił za jakąś kobietą i swój żal przelał na papier. Prawdopodobnie przechodził młodzieńczy bunt wobec całego świata i dlatego są one takie pokręcono smutne.
Czyta się je bardzo szybko. Po ich przeczytaniu dopadł mnie jakiś smutek. Możliwe, że udzieliły mi się emocje Pawła Janiszewskiego. Czy o to chodziło?
Jeżeli lubicie poezje to te dwa tomiki powinny przypaść wam do gustu. O ile lubicie czytać smutne i buntownicze wiersze.
Co jakiś czas warto sięgnąć po coś innego. Polecam.

„Oko Anioła” i „Czar Indianina” to dwa tomiki z wierszami napisane przez Pawła Janiszewskiego w latach 1995-2000. Ogólnie są to bardzo smutne i zarazem bardzo pokręcone utwory. Nie jestem miłośniczką poezji, ale czasami lubię sięgną po coś innego – odmiennego.
Nie wiem co przeżywał autor podczas ich tworzenia. Możliwe, że tęsknił za jakąś kobietą i swój żal przelał na...

wzruszające wiersze a w zasadzie mini opowiadanka...dwa tomiki pięknej poezji w jednej książce. smutne ale ładne

wzruszające wiersze a w zasadzie mini opowiadanka...dwa tomiki pięknej poezji w jednej książce. smutne ale ładne

pełne bólu i smutku ale piękne i wzruszające

pełne bólu i smutku ale piękne i wzruszające

zmysłowe...ból po stracie kobiety ?

zmysłowe...ból po stracie kobiety ?