Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Dziewiąty tom mangi poświęca miejsce na przeszłość postaci. Jeden z pomostów pomiędzy tą serią a główną mangą, czyli Eraser Head ma okazje zabłysnąć. Poznajemy szkolne losy tego herosa i dawną misję, która wpłynęła na jego zachowanie i sposób działania. To nie lada grata dla fanów głównej serii. W końcu Eraser Head jest tam znany jako surowy nauczyciel dla młodych uczniów akademii. Poznanie jego wcześniejszych perypetii i ścieżki do pozycji nauczyciela jest niezwykle ciekawe i wyszło tutaj bardzo dobrze.

Dziewiąty tom mangi poświęca miejsce na przeszłość postaci. Jeden z pomostów pomiędzy tą serią a główną mangą, czyli Eraser Head ma okazje zabłysnąć. Poznajemy szkolne losy tego herosa i dawną misję, która wpłynęła na jego zachowanie i sposób działania. To nie lada grata dla fanów głównej serii. W końcu Eraser Head jest tam znany jako surowy nauczyciel dla młodych uczniów...

Manga po raz pierwszy nie zawodzi aż tak mocno.
W końcu, wątek głównych bohaterów nie jest nudny, ani do bólu szablonowy, bo historia Pop i to co działo się w cieniu koło niej, jest naprawdę dobry. Niestety szybko został zakończony i w dość typowy sposób. Mimo to cały jej wątek po raz pierwszy nie był do bólu przerobiony w każdy możliwy sposób i był w ten nikły sposób innowacyjny. Podobnie tyczy to się historii Aizawy, Yamada i Oboro.
Nadal jednak są wady i to liczne. Jedna z głównych postaci jest absolutną Mary Sue w każdym możliwym aspekcie, co zwyczajnie denerwuje i powoduje, że nie można uwierzyć w to co się dzieje w mandze.
Przedstawienie również zdobycia licencji bohaterskiej jako „No w sumie można zrobić”, a nie jak w głównej serii za coś wybitnie trudnego i możliwego dopiero po wieloletnich treningach, było zwyczajnie karygodne i zakłóca to patrzenie na świat wykreowany przez Koheia Horikoshiego. Niestety podobne zagrania są w każdej mandze po kilka razy. Autor Vigilante zaprzecza temu co zrobił Kohei Horikoshi przez co po prostu wiemy, że nie miałoby to prawa bytu i znów nachodzi pytanie - Czy autor oglądał anime lub czytał mangi, że popełnia aż tak podstawowe błędy logiczne wobec głównej serii?
Jako wielka fanka Boku no Hero Academia czytanie tych mang to zwyczajna katorga i w prawie każdym momencie widzę występujące tu błędy i jestem nimi mocno wzburzona. Niemniej ta manga faktycznie jakością odstawała od poprzednich części, więc przymykając oko na te błędy, po raz pierwszy faktycznie można było cieszyć się i wczuć w linię fabularną.

Manga po raz pierwszy nie zawodzi aż tak mocno.
W końcu, wątek głównych bohaterów nie jest nudny, ani do bólu szablonowy, bo historia Pop i to co działo się w cieniu koło niej, jest naprawdę dobry. Niestety szybko został zakończony i w dość typowy sposób. Mimo to cały jej wątek po raz pierwszy nie był do bólu przerobiony w każdy możliwy sposób i był w ten nikły sposób...

BOHATERSTWO KONTRA PRACA

Kiedy zaczynałem swoją przygodę z „Vigilante”, podchodziłem do serii sceptycznie. I na początku nie kupiła mnie tak bardzo, jak znakomite „My Hero Academia” Koheia Horikoshiego. Na szczecie szybko okazało się, że to godne uzupełnienie świetnej opowieści, która graficznie może i nie dorównuje pierwowzorowi, ale fabularnie jest równie udana i dostarcza solidnej dawki niezapomnianej rozrywki dla miłośników shounenów i komiksów superhero.

Walka Ereaserheada trwa. Ale to nie jedyny problem, z jakim muszą mierzyć się bohaterowie. Główny bohater od dawna jest Crawlerem. Pomaga ludziom, działa w ekipie, problem w tym, że kiedy jest się nielegalnym herosem, trudno nazwać to pracą. A jakoś trzeba sobie w życiu radzić. Dlatego nasz bohater chce znaleźć zatrudnienie. Jak mu to pójdzie? Dlaczego Pop nie jest szczęśliwa z tego powodu? I co jeszcze na nich czeka?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/11/vigilante-my-hero-academia-illegals-9.html

BOHATERSTWO KONTRA PRACA

Kiedy zaczynałem swoją przygodę z „Vigilante”, podchodziłem do serii sceptycznie. I na początku nie kupiła mnie tak bardzo, jak znakomite „My Hero Academia” Koheia Horikoshiego. Na szczecie szybko okazało się, że to godne uzupełnienie świetnej opowieści, która graficznie może i nie dorównuje pierwowzorowi, ale fabularnie jest równie udana i...