Tęsknota za miłością bezwarunkową, świetlaną, która rozgrzewa, uspokaja, daje poczucie szczęścia. Z jednej strony naddatek uczuć, z drugiej uczucie braku, rozwarstwienie, narastanie niepokoju, kruchość. Rekwizyt światła pojawia się wielokrotnie, jest jakby łączącym wszystko objawem nasilenia opisywanych scen. Anna Tlałka mocno trzyma w ryzach liryczność wierszy, nie popada w tkliwość przy nazywaniu uczuć i pragnień, natomiast przegląda się w nich jak w lustrze i pięknieje kobiecością. Koncepcja utworów niesie potężną dawkę pozytywnej energii. Opiera się na obrazach, metaforach, wzbudzając w nas nastrojowe wrażenia. Trzeci tom Tlałki odsłanianie światła może wpisać się w spełnienie oraz spełnianie osobistych emocji każdego czytelnika i czytelniczki. Czy ten klimatyczny tom jest o miłości? Czy powstał z miłości? – niech pozostanie tajemnicą autorki. Umieranie z miłości rodzi największą bliskość świata – i mamy tego dowód w każdym wierszu.
Łucja Dudzińska