Zbiór reportaży i są one różne, krótsze i dłuższe, niektóre bardzo surowe, nie zawsze mi to pasuje... czasami pozostaje niedosyt danej historii, ogólnie książka ciekawa i nic nie nudzi, bo nie zdąży ;)
A co do treści... przeczytałem niedawno książkę o albinosach w Afryce ("Nie róbcie mu krzywdy" - F. Skrońc),której nawet nie opisywałem, bo co tu pisać poza tym, że to smutne iż w XXI wieku, niektórzy ludzie tam wierzą, że jak wypiją krew albinosa to posiądą jakąś moc... A potem czytam taką książkę jak ta i uświadamiam sobie, że nie trzeba mieszkać w Tanzanii... i że różnicą jest tylko religia, ale nie podatność ludzka na wiarę. Że niektórzy wierzą iż różaniec i obrazek chroni przed opętaniem i że z tego powodu nie należy praktykować OOBE. XXI wiek, Polska.

Albo jeszcze lepiej (cyt.):
"Opinie wsi:
– Organy były przepisane już za życia. Paweł i jego rodzice wzięli za to grubą kasę.
– Bieda u nich, widocznie wyjścia nie miał. No, ale jak tak można?
– Może nie on sprzedał, tylko rodzice, już po wypadku? Na pewno na tym zarobili. Wstyd.
– Pożałują, gdy przyjdzie mu zmartwychwstać. Jak syn do nieba trafi bez serca, wątroby czy oka?"

"– Przyjeżdżał tu kiedyś do mnie taki jeden chłopak – dodaje. – Pytam go: co robisz, gdy wracasz ze szkoły? On odpowiada: „Jak nikogo nie ma, rzucam plecak i masturbuję się”. Poradziłem mu: kiedy rzucisz plecak, zajrzyj do lodówki, zjedz coś. I co? Odwiedza mnie za dwa tygodnie, pytam go, co robi, gdy wraca ze szkoły. Mówi: „Rzucam plecak i zaglądam do lodówki. I nic więcej!”. Widzisz?"
- też mi sukces... już zdrowiej by było jakby się masturbował, a nie przejadał... co ci ludzie mają w głowie w ogóle?

A najlepszy jest chyba przedostatni reportaż, ten o kobiecie, która chowała dzieci w beczce. Może niektórym zrobi się głupio po jego przeczytaniu...

(czytana/słuchana: 24-25.01.2024)
4/5 [7/10]

Zbiór reportaży i są one różne, krótsze i dłuższe, niektóre bardzo surowe, nie zawsze mi to pasuje... czasami pozostaje niedosyt danej historii, ogólnie książka ciekawa i nic nie nudzi, bo nie zdąży ;)
A co do treści... przeczytałem niedawno książkę o albinosach w Afryce ("Nie róbcie mu krzywdy" - F. Skrońc),której nawet nie opisywałem, bo co tu pisać poza tym, że to...

Uwielbiam takie książki, surowe reportaże bez moralizatorskich zapędów autora. Człowiek widzi świat przez pryzmat swojego życia i rozumu, wydaje nam się że cały świat jest taki jak go widzimy wkoło siebie, że wszyscy ludzie myślą i czują tak jak my i nasi znajomi. Takie reportaże otwierają nam oczy na rzeczywistość i pokazują prawdę spoza naszego widnokręgu i poznania. A jeśli opisane wydarzenia dzieją się tuż obok (mieszkam blisko starych Bronowic, w Kraśniku mam rodzinę, a inne miejscowości to najbliższa okolica) tym bardziej mocno oddziałują na mnie. Drastyczne, surowe, mocne.

Uwielbiam takie książki, surowe reportaże bez moralizatorskich zapędów autora. Człowiek widzi świat przez pryzmat swojego życia i rozumu, wydaje nam się że cały świat jest taki jak go widzimy wkoło siebie, że wszyscy ludzie myślą i czują tak jak my i nasi znajomi. Takie reportaże otwierają nam oczy na rzeczywistość i pokazują prawdę spoza naszego widnokręgu i poznania. A...

Siegnalem po ten zbiorek reportaży po przeczytaniu "Białe płatki.." Przepaść.. Sięgam po "Płuczki".

Siegnalem po ten zbiorek reportaży po przeczytaniu "Białe płatki.." Przepaść.. Sięgam po "Płuczki".

Niesamowicie przygnębiające historie o Polsce F (bo już nawet nie C),historia naszego kołtuństwa, zaściankowości i beznadziei.

Niesamowicie przygnębiające historie o Polsce F (bo już nawet nie C),historia naszego kołtuństwa, zaściankowości i beznadziei.

Zestaw obrazków układający się w spójną całość, tworzącą portret opisywanej rzeczywistości.

Zestaw obrazków układający się w spójną całość, tworzącą portret opisywanej rzeczywistości.

Parę lat temu byłem na spektaklu, na którym kilku bohaterów niniejszych reportaży opowiedziało swoje historie częściowo zawarte w tej książce. Lecz do samej publikacji nie było mi jakoś po drodze, jednak w końcu zdecydowałem się ją przeczytać i to była wspaniała podróż. Poznać w końcu tak nie odległe opowiadania z Lublina i okolic. Warte przeczytania zdecydowanie!

Parę lat temu byłem na spektaklu, na którym kilku bohaterów niniejszych reportaży opowiedziało swoje historie częściowo zawarte w tej książce. Lecz do samej publikacji nie było mi jakoś po drodze, jednak w końcu zdecydowałem się ją przeczytać i to była wspaniała podróż. Poznać w końcu tak nie odległe opowiadania z Lublina i okolic. Warte przeczytania zdecydowanie!

Diabeł i tabliczka czekolady" Paweł Piotr Reszka
Zawsze chętnie sięgam po reportaże Pawła P. Reszki, bo to gwarancja dobrze spędzonego czasu. Tak było również i teraz. Autor udowadnia, że ważny temat można znaleźć dosłownie wszędzie. Mamy tu bardzo różnorodny dobór historii - przeczytamy o kobiecie, która poślubiła Jezusa, wejdziemy do domów, gdzie w XXI wieku nadal nie ma łazienki, zajrzymy też do szpitala, gdzie toczą się ważne rozmowy o dawstwie organów. Takim reportażem, który czytało się najtrudniej i który zostanie w mojej pamięci na długo jest "I przestałam być człowiekiem" - historia o "Beczce", która odsiaduje wyrok dożywocia. O tej historii było swego czasu bardzo głośno, ale nie znałam szczegółów. Autor daje możliwość spojrzenia na sprawę oczami tej kobiety. Czy jej postępowanie da się usprawiedliwić? Po tym reportażu spojrzałam na te wydarzenia zupełnie inaczej i za to najbardziej cenię autora - właśnie za danie możliwości innego spojrzenia bez osądzania

Diabeł i tabliczka czekolady" Paweł Piotr Reszka
Zawsze chętnie sięgam po reportaże Pawła P. Reszki, bo to gwarancja dobrze spędzonego czasu. Tak było również i teraz. Autor udowadnia, że ważny temat można znaleźć dosłownie wszędzie. Mamy tu bardzo różnorodny dobór historii - przeczytamy o kobiecie, która poślubiła Jezusa, wejdziemy do domów, gdzie w XXI wieku nadal nie ma...

Bardzo dobre reportaże, poruszające trudne tematy. Nie raz podczas czytania robiło mi się nieswojo przez przejmujące historie opisane przez P. Reszkę.

Bardzo dobre reportaże, poruszające trudne tematy. Nie raz podczas czytania robiło mi się nieswojo przez przejmujące historie opisane przez P. Reszkę.

Dziewica dała się uwieść Chrystusowi. Sprawiedliwi się zawstydzili, a dawcy organów ukryli. Polska bez fikcji.

Dobre reportaże. Nie ma banałów, jest opis szczęścia w kilku formatach. Warto się z nimi zapoznać. Bo, że szczęście dla każdego oznacza coś innego to banał. Ale poznanie świata czyichś radości to już coś znacznie więcej.

Dziewica dała się uwieść Chrystusowi. Sprawiedliwi się zawstydzili, a dawcy organów ukryli. Polska bez fikcji.

Dobre reportaże. Nie ma banałów, jest opis szczęścia w kilku formatach. Warto się z nimi zapoznać. Bo, że szczęście dla każdego oznacza coś innego to banał. Ale poznanie świata czyichś radości to już coś znacznie więcej.

Zawsze chętnie sięgam po książki Reszki. Tym razem mogłam się przekonać, że Polska to kilka różnych krajów. Nie znam takiej Polski, jaką opisuje autor. A taka też istnieje. Kiedy wydaje nam się, że wszyscy mają w domu łazienkę - sięgnijcie po ten zestaw reportaży. Możecie się bardzo zdziwić.

Zawsze chętnie sięgam po książki Reszki. Tym razem mogłam się przekonać, że Polska to kilka różnych krajów. Nie znam takiej Polski, jaką opisuje autor. A taka też istnieje. Kiedy wydaje nam się, że wszyscy mają w domu łazienkę - sięgnijcie po ten zestaw reportaży. Możecie się bardzo zdziwić.