I miał siedmiu synów,a każdy od kołyski był potężny,jak mag.

str.72

I miał siedmiu synów,a każdy od kołyski był potężny,jak mag.

str.72

"- Hę? - Fabian usiłował skupić się na słowach Stephanie, ale zamiast tego gapił się jak zaczarowany na jej usta, chłonął ich intensywną czerwień
i rozkoszował się wspomnieniem pocałunku, zaskakująco chłodnego i odrobinę smakującego miodem."

str. 10

"- Hę? - Fabian usiłował skupić się na słowach Stephanie, ale zamiast tego gapił się jak zaczarowany na jej usta, chłonął ich intensywną czerwień
i rozkoszował się wspomnieniem pocałunku, zaskakująco chłodnego i odrobinę smakującego miodem."

str. 10

,,Przestałem tam jeździć dopiero w momencie, kiedy zorientowałem się, że jestem niepotrzebny i że nasze drogi się rozeszły.''

Str. 183

,,Przestałem tam jeździć dopiero w momencie, kiedy zorientowałem się, że jestem niepotrzebny i że nasze drogi się rozeszły.''

Str. 183

"Dział socjalny nie dostał wiele miejsca w szpitalu."

Str. 83

"Dział socjalny nie dostał wiele miejsca w szpitalu."

Str. 83

''Wiem, że istnieje Beyonce, ale nie potrafię wskazać jej utworów''

Str. 49

''Wiem, że istnieje Beyonce, ale nie potrafię wskazać jej utworów''

Str. 49

Wstęp
"To było cztery lata temu w Mediolanie"

Str. 407

Wstęp
"To było cztery lata temu w Mediolanie"

Str. 407

"Kobieta, wściekła do granic możliwości, w pierwszej chwili nie zrozumiała, o co mu chodzi, więc powtórzył jaśniej".

str. 7.

"Kobieta, wściekła do granic możliwości, w pierwszej chwili nie zrozumiała, o co mu chodzi, więc powtórzył jaśniej".

str. 7.

" Wzdycham poirytowana, gdy razem z Rachael idziemy na główną promenadę, która jest równie zatłoczona jak kilka godzin temu."

str. 125

" Wzdycham poirytowana, gdy razem z Rachael idziemy na główną promenadę, która jest równie zatłoczona jak kilka godzin temu."

str. 125

"Z westchnieniem obrócił się do czekającego na polecenia androida."

str. 15

"Z westchnieniem obrócił się do czekającego na polecenia androida."

str. 15

"Naiwnie wmawiałem sobie,że wysiądzie na końcu,tłumek zdążył się już przerzedzić,a Michała nie było"


str.126

"Naiwnie wmawiałem sobie,że wysiądzie na końcu,tłumek zdążył się już przerzedzić,a Michała nie było"


str.126