Nie rozumiem tych przytyków w stronę autorki czy samego tekstu.
Ludzie, czego wy tu nie wiecie? Ostatnio coraz częściej mam wrażenie, że niektórzy tutaj biorą się za czytanie tekstów różnego rodzaju po łebkach albo po prostu zatracili gdzieś umiejętność czytania ze zrozumieniem lub myślenia w ogóle.

A tutaj? Jakieś ironiczne zdania, żeby autorka wyjaśniła o czym jest tekst. Odnoszę wrażenie, że niektórych faktycznie trzeba non stop prowadzić za rączkę jak przedszkolaka, pokazywać palcem - "Zobacz! Tutaj Pani zastosowała ironię!" albo "Patrz! W tym fragmencie chodziło o zaprzeczenie!".
Oczywiście - czepianie się to wasze święte prawo, choćby z tego względu, że w "internetach" możecie sobie pozwolić na anonimowość, nieprawdaż?

Nie bronię tu autorki. Ta obrony nie potrzebuje, choć jak widać - potrafi obronić się sama. Bronię natomiast felietonu i używania mózgu, włożenia wysiłku w choćby próbę zrozumienia. Bo tutaj jednak panuje przeświadczenie "Coś jest w opozycji do mojego myślenia? Czegoś nie rozumiem? Znaczy, że słabe i trzeba wytknąć paluchem".

Dla mnie tekst jest bardzo dobry, może nie świetny, ale podoba mi się klamra Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej, wyrażającej obawy lwiej części ludzkości oraz WYBRANE literackie przykłady na obalenie tezy zawartej w tytule. Lekkie i przyjemne (hmm.. w końcu mamy do czynienia z felietonem?), ale jednocześnie zmuszające do refleksji. Wszak temat dotyczący wszystkich ludzi.

Nie rozumiem tych przytyków w stronę autorki czy samego tekstu.
Ludzie, czego wy tu nie wiecie? Ostatnio coraz częściej mam wrażenie, że niektórzy tutaj biorą się za czytanie tekstów różnego rodzaju po łebkach albo po prostu zatracili gdzieś umiejętność czytania ze zrozumieniem lub myślenia w ogóle.

A tutaj? Jakieś ironiczne zdania, żeby autorka wyjaśniła o czym jest...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Gdzieś umknął jeszcze 100 latek, który wyskoczył przez okno i zniknął. Wypada wspomnieć słowa J.Leca "Czas robi swoje, a ty człowieku?" Działajmy!

Gdzieś umknął jeszcze 100 latek, który wyskoczył przez okno i zniknął. Wypada wspomnieć słowa J.Leca "Czas robi swoje, a ty człowieku?" Działajmy!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Starość - moja Mama raczej by powiedziała "druga młodość" i przyznam się, że przed śmiercią mama na prawdę przeżyła drugą młodość. Nie raz natykam się w swoim otoczeniu na ludzi, którzy są starsi wiekiem a zachowują się nie raz gorzej od młodzieży. Wiek nie jest wyznacznikiem doświadczenia, tożsamości czy chociażby umiejętności zabawy. Każdy przeżywa inaczej swoje życie. A przyznać się trzeba że większość pokolenia osób starszych wiekiem została pozbawiona dzieciństwa, albo z powodu wojny albo konsekwencji po nich i dopiero teraz na starość starają się przeżyć swoją utraconą młodość.
W każdym bądź razie tekst dobry i zachęcający znowu do sięgnięcia po kolejne książki do czytania ;)

Starość - moja Mama raczej by powiedziała "druga młodość" i przyznam się, że przed śmiercią mama na prawdę przeżyła drugą młodość. Nie raz natykam się w swoim otoczeniu na ludzi, którzy są starsi wiekiem a zachowują się nie raz gorzej od młodzieży. Wiek nie jest wyznacznikiem doświadczenia, tożsamości czy chociażby umiejętności zabawy. Każdy przeżywa inaczej swoje życie. A...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Coś nie rozumiem. Od wczesnej młodości dzieliłam ludzi na mądrych i na mniej mądrych, na interesujących i nudnych, na tych z którymi chciałam przebywać lub nie. Wiek tych osób nigdy nie był kryrteriun. Szanuję człowieka za to kim jest, a nie za jego wiek. Od wieku to nie zależy czy spędzimy życie na narzekaniu, czy będziemy się cieszyć każdą chwilą. Powinniśmy otaczać opieką ludzi chorych bez względu na wiek.

Coś nie rozumiem. Od wczesnej młodości dzieliłam ludzi na mądrych i na mniej mądrych, na interesujących i nudnych, na tych z którymi chciałam przebywać lub nie. Wiek tych osób nigdy nie był kryrteriun. Szanuję człowieka za to kim jest, a nie za jego wiek. Od wieku to nie zależy czy spędzimy życie na narzekaniu, czy będziemy się cieszyć każdą chwilą. Powinniśmy otaczać...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Czytałam "Spóźnionych kochanków" Whartona, nie powiedziałabym, że ta książka jest obrzydliwa, chociaż komuś może się wydawać kontrowersyjna relacja między starszą panią a młodszym mężczyzną. Jest dość specyficzna. Ale nie sądzę, że opisy seksu w tej książce są odrażające.

Czytałam "Spóźnionych kochanków" Whartona, nie powiedziałabym, że ta książka jest obrzydliwa, chociaż komuś może się wydawać kontrowersyjna relacja między starszą panią a młodszym mężczyzną. Jest dość specyficzna. Ale nie sądzę, że opisy seksu w tej książce są odrażające.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Uważam, że najlepszy tekst poruszający problem starości został stworzony w starożytnym Rzymie przez Cycerona. Marek Tuliusz napisał dialog Katon Starszy o Starości. Zaznaczam, że ów dialog jest aktualny nawet dziś. Uważam ,iż to dzieło Cycerona nadaje ton dyskusji na temat starców i starzenia się. Cóż więc mi pozostało jeśli nie polecić najpierw przeczytać owego dialogu.

Co do starzenia się i starości. Dzisiejszy świat łaknie młodości, łaknie świeżej krwi, starcy są spychani na margines, robi się z nich ciemniaków, ignorantów, moherów czy tam kogo jeszcze. Dziś siwizna nie jest traktowana z należytym szacunkiem. Kto tam słucha przestróg starszych. Dziś młodzi "wiedzą" lepiej, co kończy się często powtarzaniem błędów starych. Jednak sprawy starszych wpisują się w głębszą dyskusję na temat rzeczywistości i jej kondycji ta chora odmiana kapitalizmu, neoliberalizm i różne zbrodnicze systemu XX doprowadziły do dehumanizacji świta i człowieka. Obawiam się, że jeśli nic z tym zrobione nie zostanie to i ludzkość upadnie. Jeśli dobrze pamiętam Ralph Waldo Emerson powiedział kiedyś: "Wielkość społeczeństwa poznać można też po tym jak traktuje ono najstarszych i najmłodszych." A jak my ich traktujemy? Obawiam się, że podle.

Uważam, że najlepszy tekst poruszający problem starości został stworzony w starożytnym Rzymie przez Cycerona. Marek Tuliusz napisał dialog Katon Starszy o Starości. Zaznaczam, że ów dialog jest aktualny nawet dziś. Uważam ,iż to dzieło Cycerona nadaje ton dyskusji na temat starców i starzenia się. Cóż więc mi pozostało jeśli nie polecić najpierw przeczytać owego dialogu.

...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Sylwio, no... dobra - to teraz spokojnie, powoli, w kilku prostych zdaniach napisz, o co Ci w ogóle chodzi w tym tekście. :-)

Sylwio, no... dobra - to teraz spokojnie, powoli, w kilku prostych zdaniach napisz, o co Ci w ogóle chodzi w tym tekście. :-)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zapraszamy do dyskusji.

Zapraszamy do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post