Ekranizacja może sobie nie być dobra albo zła, tym niemniej film jako taki może, jak najbardziej.
A oto i moja subiektywna opinia na temat tego... dzieła: http://autopamflet.blogspot.com/2014/02/ofiary-na-otarzu-sztuki-czyli.html

Ekranizacja może sobie nie być dobra albo zła, tym niemniej film jako taki może, jak najbardziej.
A oto i moja subiektywna opinia na temat tego... dzieła: http://autopamflet.blogspot.com/2014/02/ofiary-na-otarzu-sztuki-czyli.html

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Książki nie znam, film widziałam już dwa razy. To nie jest słabszy film Smarzowskiego, to jest jego trochę inne wydanie - bardziej poetyckie, melancholijne, bez misternie zamotanej intrygi. Jest fascynujący, ale niesamowicie dołujący, narzucający natarczywe pytanie - i co dalej - bo zakończenie ma niedopowiedziane... Nie ma takiego poetyzmu, naturalizmu i pesymizmu w żadnym z dotychczasowych filmów Smarzowskiego, chyba że w Róży, której jeszcze nie widziałam. Jakiekolwiek zarzuty pod adresem reżysera uważam za bezpodstawne, bo co to za grzech, że film różni się klimatem od pozostałych?

Książki nie znam, film widziałam już dwa razy. To nie jest słabszy film Smarzowskiego, to jest jego trochę inne wydanie - bardziej poetyckie, melancholijne, bez misternie zamotanej intrygi. Jest fascynujący, ale niesamowicie dołujący, narzucający natarczywe pytanie - i co dalej - bo zakończenie ma niedopowiedziane... Nie ma takiego poetyzmu, naturalizmu i pesymizmu w żadnym...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja chciałbym tylko zwrócić uwagę, że chociaż w języku polskim panuje zasada pisania wielką literą jedynie pierwszego wyrazu tytułu, to w tym wypadku wielkie powinny być wszystkie, jako że jest to nazwa knajpy. Tak więc "Pod Mocnym Aniołem", jeśli się mylę, proszę mnie poprawić, ale raczej nie.

Ja chciałbym tylko zwrócić uwagę, że chociaż w języku polskim panuje zasada pisania wielką literą jedynie pierwszego wyrazu tytułu, to w tym wypadku wielkie powinny być wszystkie, jako że jest to nazwa knajpy. Tak więc "Pod Mocnym Aniołem", jeśli się mylę, proszę mnie poprawić, ale raczej nie.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Wojciech Smarzowski to w mojej ocenie obecnie najlepszy i najciekawszy polski reżyser. Co wcale nie znaczy, że jego filmy dostarczają przede wszystkim przyjemności i rozrywki. Na pewno nie taki był główny cel ekranizacji powieści "Pod mocnym aniołem" Jerzego Pilcha. Najnowszy film Smarzowskiego z jednej strony zawiera wszystkie charakterystyczne cechy jego wcześniejszych dokonań: czarny humor, realizm poszczególnych scen i dialogów niespotykany u innych rezyserów, doskonałą muzykę czy znakomite kreacje ulubionych aktorów. Tym razem jest jednak wyraźnie inaczej niż w "Drogówce" czy "Domu złym". Do tej pory mieliśmy do czynienia po prostu z oryginalnymi, mocnymi, dobrymi filmami. "Pod mocnym aniołem" oznacza wyraźną zmianę reguł gry.

Film można podzielić na dwie, bardzo różne części. Utrzymane jak gdyby w tonacji dur i moll. W pierwszej mamy typowy dla Smarzowskiego czarny humor, dosadność, jednak tonacja nie jest przesadnie minorowa. W czasie seansu raz po raz słychać było na sali śmiech. Bo i faktycznie alkoholowy upadek Jerzego, mistrzowsko zagrany przez niezawodnego Roberta Więckiewicza, nie ma jeszcze wymiaru tragicznego, raczej tragikomiczny. Jednak mniej więcej od połowy filmu śmiechy w kinie ustały. To dlatego, że wszelkie podobieństwa do znakomitego "Żółtego szalika", które kilkrotnie przychodziły mi do głowy, skończyły się. Zamiast błyskotliwych tyrad głównego bohatera widzimy jego delirki i ekskrementy. A słyszymy niepokojącę muzykę Mikołaja Trzaski, bardzo intesywną, niemal freejazzową. Miałem chwilami wrażenie, że to film ilustruje muzykę, a nie odwrotnie.

Nie jest to żaden zarzut. Po prostu staram się wskazać, na czym polega niewykłość tego filmu, w którym widz poddany jest swoistemu atakowi przez obraz i dźwięk. Obraz sprawia chwilami wrażenie chaosu, wręcz zatracenia. Muzyka to bezpardonowe uderzenia ostrego dźwięku, w którym jest jednak mnóstwo emocji: rozpacz, wściekłość, szaleństwo. Warto zauważyć, że takie wrażenia możliwe są tylko w kinie. Dotyczy to zwłaszcza ścieżki dźwiękowej, która powinna smagnąć widza z całą mocą kinowego nagłośnienia (komputerowe głośniczki są tu bez szans). Nie jest to również film, podczas którego można włączyć pauzę i sprawdzać najnowsze komentarze do swoich fotek na fejsie. "Pod mocnym aniołe" to filmowe misterium, chwilami wręcz przykre dla uczestnika, momentami obrzydliwe, odpychające. Ale jednak fascynujące – oczywiście pod warunkiem, że w pełni zaangażujemy się jako widzowie, podejmując wyzwanie, jakie stawia nam reżyser.

Podziwiam Samorzowskiego za jego artystyczną odwagę. Z jednej strony wykreował własny, niepowtarzalny styl, pozwalający postawić jego filmy obok wczesnych dokonań Nicolasa Windinga Refna czy Wonga Kar Wai. A przy tym nie stracił kontaktu z szeroką widownią. Wytworzyła się wręcz "moda na Smarzowskiego" którego filmy "wypada" znać. Jednak Smarzowski wcale tej widowni nie kokietuje, wręcz stawia jej wymagania, nawet całkiem wysokie, jak w przypadku "Pod mocnym aniołem". Mam nadzieję, że jego kolejne filmy dorównają klasie dotychczasowych i reżyser nie straci zaufania ani ze strony wiernych mu aktorów, ani równie wiernych widzów.

Wojciech Smarzowski to w mojej ocenie obecnie najlepszy i najciekawszy polski reżyser. Co wcale nie znaczy, że jego filmy dostarczają przede wszystkim przyjemności i rozrywki. Na pewno nie taki był główny cel ekranizacji powieści "Pod mocnym aniołem" Jerzego Pilcha. Najnowszy film Smarzowskiego z jednej strony zawiera wszystkie charakterystyczne cechy jego wcześniejszych...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wróciłam dziś z kina i powiem tak: komu podobał się Pilch powinien wybrać się na film. Jak dla mnie faktycznie słabszy film Smarzowskiego, ale może twierdzę tak właśnie dlatego, że Pilch mi nie podszedł, a film mocno osadzony jest w klimacie książki. Szczerze mówiąc trochę się zawiodłam (smuteczek). A powyższe recenzje, które podsyła Meszuge dość trafne, szczególnie celna uwaga pani Woydyłło - "Tak jak w filmie pije w Polsce może 3-5 procent ludzi (...)"

Wróciłam dziś z kina i powiem tak: komu podobał się Pilch powinien wybrać się na film. Jak dla mnie faktycznie słabszy film Smarzowskiego, ale może twierdzę tak właśnie dlatego, że Pilch mi nie podszedł, a film mocno osadzony jest w klimacie książki. Szczerze mówiąc trochę się zawiodłam (smuteczek). A powyższe recenzje, które podsyła Meszuge dość trafne, szczególnie celna...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dwie bardzo ciekawe recenzje filmu znalazłem u Miki Dunin (pisarka, alkoholiczka) oraz Ewy Woydyłło-Osiatyńskiej (doktor psychologii i terapeuta uzależnień). Pani Ewa zaczyna słowami: "Gorąco NIE POLECAM filmu Wojciecha Smarzowskiego...". Poczytajcie zresztą sami:
http://mikadunin.blogspot.com/2014/01/117-pod-faszywym-anioem.html

http://www.woydyllo.pl/

Dwie bardzo ciekawe recenzje filmu znalazłem u Miki Dunin (pisarka, alkoholiczka) oraz Ewy Woydyłło-Osiatyńskiej (doktor psychologii i terapeuta uzależnień). Pani Ewa zaczyna słowami: "Gorąco NIE POLECAM filmu Wojciecha Smarzowskiego...". Poczytajcie zresztą sami:
http://mikadunin.blogspot.com/2014/01/117-pod-faszywym-anioem.html

http://www.woydyllo.pl/

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Za każdym razem cena kina (szczególnie premier) w Plazie (dwa starsze kina zostały powalone, zamiast wyremontowane) w moim mieście poraża mnie i czyści kieszeń. Dodatkowo rujnuje, jeśli nie idę sam i jeśli weźmie się zarobki na lubelszczyźnie. Też, generalnie, przerzucam się na premiery telewizyjne i okazje dvd. O darmowych seansach kinowych nie słyszałem, chadzam na darmowe wystawy artystyczne. :)

Za każdym razem cena kina (szczególnie premier) w Plazie (dwa starsze kina zostały powalone, zamiast wyremontowane) w moim mieście poraża mnie i czyści kieszeń. Dodatkowo rujnuje, jeśli nie idę sam i jeśli weźmie się zarobki na lubelszczyźnie. Też, generalnie, przerzucam się na premiery telewizyjne i okazje dvd. O darmowych seansach kinowych nie słyszałem, chadzam na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Anka:
nawet 27 zł to mniej niż 35 za bilet do teatru :)

U Ciebie 35 zł za bilet, u mnie nie. Dlatego JA (sic!) chodzę do teatru, nie do kina :) To była moja subiektywna wypowiedź, odnosząca się do mojego podejścia - nic więcej (odnośniki to tylko w ramach potwierdzenia, że mi taniej wychodzi). Nie mam zamiaru sumować cen ze wszystkich miast i wyliczać średniej za bilet żeby czegoś dowieść. Po prostu mi wychodzi taniej bilet do teatru i z tego powodu omijam kina (bo wolny czas oraz budżet też mam ograniczony). No. A film zawsze mogę obejrzeć w domu.
A jak wygląda u Ciebie sytuacja od A do Z - w to nie wnikam. Bo równie dobrze moglibyśmy dyskutować czy warto kupować CD z koncertami muzyki klasycznej, czy pójść do filharmonii na występ na żywo. Wiadomo - nie w każdym mieście znajduje się filharmonia, więc dla niektórych ekonomiczniej zaopatrzyć się w CD niż w wyjazd+bilet.
Ba! Jak ktoś ma teatr/scenę pod ręką, to na niektóre występy (np. monodramaty) może wejść za friko. Może nawet niektóre kina w Polsce oferują wyświetlanie filmów za darmo.
Nie wnikam.
Nie wnikam, bo obliczanie tego i owego na skalę OGÓLNOPOLSKĄ jest zbyt czasochłonne, aby warte było tej dyskusji.
U mnie taniej jest pójść do teatru. Dlatego chodzę do teatru. Film kupuję albo na DVD, albo oglądam w telewizji.

Anka:
nawet 27 zł to mniej niż 35 za bilet do teatru :)

U Ciebie 35 zł za bilet, u mnie nie. Dlatego JA (sic!) chodzę do teatru, nie do kina :) To była moja subiektywna wypowiedź, odnosząca się do mojego podejścia - nic więcej (odnośniki to tylko w ramach potwierdzenia, że mi taniej wychodzi). Nie mam zamiaru sumować cen ze wszystkich miast i wyliczać średniej za bilet...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

dymekprzykawie: Anka:(...)
W którym kinie bilety do kina są droższe od tych do teatru?
W moim prowincjonalnym mieście bilet do kina kosztuje 20 PLN normalny (seans 3D) natomiast na te w formacie 2 D najdroższy bilet kosztuje 15 zł a nowości wyświetlają na bieżąco np Pod mocnym aniołem od dzisiaj. Natomiast bilety do teatru w najbliższym mieście zaczynają się od 35 zł w górę (zależy od sztuki)+ jeszcze muszę dojechać około 70 km.
http://www.helios.pl/3,Wroclaw/Cennik/
http://teatr.legnica.pl/bilety
nawet 27 zł to mniej niż 35 za bilet do teatru :)

dymekprzykawie: Anka:(...)
W którym kinie bilety do kina są droższe od tych do teatru?
W moim prowincjonalnym mieście bilet do kina kosztuje 20 PLN normalny (seans 3D) natomiast na te w formacie 2 D najdroższy bilet kosztuje 15 zł a nowości wyświetlają na bieżąco np Pod mocnym aniołem od dzisiaj. Natomiast bilety do teatru w najbliższym mieście zaczynają się od 35 zł w górę...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej