przebaczenie jest kanciapka czystości duszy

przebaczenie jest kanciapka czystości duszy

Mówią, że czas leczy rany. Święte słowa! Zemsta przynosi ulgę natychmiastową, ale krótkotrwałą. Przychodzą wyrzuty sumienia, dręczą głowę myśli niepotrzebne, a żyć wypada. To cierpliwość popłaca! Nie czyń drugiemu co tobie niemiłe. I tak to wróci do niego, z podwojoną siłą jak znam życie to na pewno, szybciej niż mu się wydaje, czeka już za rogiem. Najłatwiej jest się zrewanżować, a niech poczuje to co mi zgotował, tylko po co? Świadomość zła i odpłacenia jest okrucieństwem dla nas samych, prowadzi do zagłady. Zrewanżowany knuje nowy rewanż i odwrotnie, koło się nie zamyka. Towarzyszący ciągły niepokój nigdy się nie kończy, chyba że ktoś wreszcie sobie odpuści. Nie ma co marnować czasu trzeba być mądrzejszym, nie zniżać się do poziomu oprawcy. To coś wycierpiał i co cię spotkało ma gdzieś korzenie poplątane, które zgniją, przeminą i stracą swoje istnienie, a Ty wyleczysz czasem swoje cierpienie.

Mówią, że czas leczy rany. Święte słowa! Zemsta przynosi ulgę natychmiastową, ale krótkotrwałą. Przychodzą wyrzuty sumienia, dręczą głowę myśli niepotrzebne, a żyć wypada. To cierpliwość popłaca! Nie czyń drugiemu co tobie niemiłe. I tak to wróci do niego, z podwojoną siłą jak znam życie to na pewno, szybciej niż mu się wydaje, czeka już za rogiem. Najłatwiej jest się...

Czytałam książkę "Niezłomny". Przeżycia bohatera odcisnęły na nim piętno na wiele lat. Wielu jego kolegów nie poradziło sobie, uciekli w alkohol, niektórzy popełnili samobójstwo. A Louis Zamperini pojechał do obozu gdzie znajdowali się jego oprawcy i powiedział "Wybaczam wam". Nie mogłam tego zrozumieć, jak on mógł? Przecież to przez nich zmienił się w podczłowieka, pozbawili go godności, byli brutalni, głodował. A on poszedł i wybaczył. Tyle że w przeciwieństwie do swoich kolegów Louis Zapereini nadal żyje, ma ponad 100 lat i przeżył spokojnie dalsze lata swojego życia. To pomogło mu wyrównać rachunki z przeszłością. Oczywiście, że próbował zemsty, ale to tylko pogarszało jego stan. Może w takim razie przebaczenie rzeczywiście jest najlepszym sposobem na osiągnięcie spokoju?

Czytałam książkę "Niezłomny". Przeżycia bohatera odcisnęły na nim piętno na wiele lat. Wielu jego kolegów nie poradziło sobie, uciekli w alkohol, niektórzy popełnili samobójstwo. A Louis Zamperini pojechał do obozu gdzie znajdowali się jego oprawcy i powiedział "Wybaczam wam". Nie mogłam tego zrozumieć, jak on mógł? Przecież to przez nich zmienił się w podczłowieka,...

Zemsta czy wybaczenie?
A czy wybaczenie nie jest formą zemsty???Takie prawdziwe wybaczenie.Nie słowo ale głębia,którą zawiera.Dobro,które z niego wynika.Oczyszczenie,które niesie.
Nie ma chyba osoby,której nie spotkała w życiu jakaś krzywda.Mniejsza,większa,fizyczna,duchowa...Każdy skrzywdził lub został skrzywdzony...Ale życie trwa.I domaga się "życia".Może,więc lepiej zemścic się-wybaczając?

Zemsta czy wybaczenie?
A czy wybaczenie nie jest formą zemsty???Takie prawdziwe wybaczenie.Nie słowo ale głębia,którą zawiera.Dobro,które z niego wynika.Oczyszczenie,które niesie.
Nie ma chyba osoby,której nie spotkała w życiu jakaś krzywda.Mniejsza,większa,fizyczna,duchowa...Każdy skrzywdził lub został skrzywdzony...Ale życie trwa.I domaga się "życia".Może,więc lepiej...

Zemsta. Niby zwykłe słowo, a może zniszczyć tak wiele rzeczy. Wszyscy jesteśmy ludźmi. Powinniśmy na wzajem się rozumieć, a zemsta odgradza nas grubym murem i fosą z krokodylami od tego stanu rzeczy. Wszyscy widzimy jaki jest ten świat. Zepsuty, skorumpowany. Jeżeli chce się go zmienić, to trzeba przebaczać. Zemsta prowadzi tylko do zamknięcia błędnego koła. My zemścimy się na tym kimś, kto wyrządził mam krzywdę, potem ktoś weźmie odwet za tego kogoś, bo ta osoba jest mu bliska i tak dalej i tak dalej. Może to wygląda zagmatwanie na piśmie, lecz w rzeczywistości jest przerażająco proste. Jedno darowanie win nic nie wskóra w dzisiejszych czasach, to prawda. Jednakowoż, gdy będzie się to robić i rozpowszechniać taką postawę, to za drugim, trzecim, dwudziestym razem ludzie z naszego otoczenia odnajdą odpowiedź na pytanie: Co mi da zemsta?
Chwilową przyjemność z bólu tejże osoby? A potem co? Żal do siebie, że zniżyło się do jej poziomu a potem wyrzuty sumienia. Człowiek, który przebacza zyskuje w oczach innych, owszem, lecz najważniejsze jest to, że sam lepiej się po tym czuje. Pojednanie posiada wielką moc. Może uleczyć naszą duszę jak i ducha osoby, która nas skrzywdziła co jest nie lada wyczynem. Naukowcy po przez swoją pracę, pisarze po przez swoje książki, malarze po przez swoje obrazy - Wszyscy szukają sposobu na zmianę świata. Moim zdaniem leży on w tym jednym, niepozornym słowie - Przebaczenie.

Zemsta. Niby zwykłe słowo, a może zniszczyć tak wiele rzeczy. Wszyscy jesteśmy ludźmi. Powinniśmy na wzajem się rozumieć, a zemsta odgradza nas grubym murem i fosą z krokodylami od tego stanu rzeczy. Wszyscy widzimy jaki jest ten świat. Zepsuty, skorumpowany. Jeżeli chce się go zmienić, to trzeba przebaczać. Zemsta prowadzi tylko do zamknięcia błędnego koła. My zemścimy się...

Czy jestem szczęśliwy?
Tak, każdego dnia, gdy trzymam Jej rękę, gdy przystawiam ucho do Jej brzucha w poszukiwaniu bicia drugiego serca, gdy patrzę w oczy, tak brązowe i tak śmiesznie mrużące się w promieniach majowego słońca. Lewe oczko jest ciut mniejsze od prawego, ale cholera, jakże ja kocham te drobne niedoskonałości. Jest kobietą, przy której chcę się zestarzeć, której będę co rano parzył rumianek, z którą siedząc na parkowej ławce Skaryszewskiego będę karmił gołębie, psiocząc na rozwrzeszczaną młodzież pętającą się wszędzie bez krzty wychowania.

Ten piękny majowy poranek…
Spacer. Ulica. Przerwane objęcia. Czerwone BMW wchodzące w zakręt z piskiem opon. Ryk silnika, trzask pękającej szyby, krzyki ludzi. Widzę to, jako pojedyncze slajdy, tak jakbym przeglądał fotografie w rodzinnym albumie.

Krwawe bańki znaczące każdy oddech. Piękne, brązowe oczy mojej ukochanej, jeszcze kilka minut wcześniej tak śmiesznie zamykane słońcem, teraz smutne, odbijające już nie słońce, lecz…. pustkę.
Nie mogę złapać powietrza, szloch dławi mi gardło, pędzę zaślepiony furią do kierowcy BMki. Dwa ciosy w twarz i jego zęby biorą rozbrat ze szczęką. Krwawiącymi dłońmi wywlekam go w połowie z samochodu. Uderzam drzwiami. Raz, drugi, trzeci. Zemsta. Lincz. Ulga schwytana na kilka sekund poprzez zemstę. Smakuje nijak, jest to tylko nienawiść, rządza krwi, zwierzęcy instynkt.

Czy dziś jestem szczęśliwy? Czy lepiej było wybaczyć?
Moje szczęście umarło o słonecznym poranku prawie 5 lat temu. Zemsta czy wybaczenie? Czasem prawdziwa ulga nie przyjdzie nigdy. Czasem bez względu na to, którą drogę obierzemy, życie, jakiego chcieliśmy, o jakie walczyliśmy, tracimy bezpowrotnie.

To koniec historii. Krata się zamyka. Koniec odwiedzin.
:)

Czy jestem szczęśliwy?
Tak, każdego dnia, gdy trzymam Jej rękę, gdy przystawiam ucho do Jej brzucha w poszukiwaniu bicia drugiego serca, gdy patrzę w oczy, tak brązowe i tak śmiesznie mrużące się w promieniach majowego słońca. Lewe oczko jest ciut mniejsze od prawego, ale cholera, jakże ja kocham te drobne niedoskonałości. Jest kobietą, przy której chcę się zestarzeć,...

Nie każda zemsta prowadzi do krzywd, nieraz może otworzyć naszemu wrogowi oczy. Trzeba poważnie zastanowić się nad istotą zemsty i przestać uważać ją za coś okropnego, odrażającego. Zemsta może przynieść ulgę o ile nie skupia się tylko i wyłącznie na zadaniu cierpienia drugiej osobie. Zemsta powinna być ubrana w nasze własne cierpienia i porazić winnego swoją mocą, kazać mu żałować za to co uczynił. sprawić, by jego własne przewinienia nie dały mu spokoju i by żył z nimi, póki sam nie będzie potrafił sobie wybaczyć.
Po prostu podać mu rękę i przebaczyć? Nie sądzę. To wręcz nielogiczne, nie może nam się zrobić lepiej od takiej rażącej niesprawiedliwości. Bo czasem musimy zawalczyć o nią sami. Ważne tylko, by nie zrobić tego bezmyślnie i zamiast nakręcać spiralę nienawiści, przerwać ją raz na zawsze.

Nie każda zemsta prowadzi do krzywd, nieraz może otworzyć naszemu wrogowi oczy. Trzeba poważnie zastanowić się nad istotą zemsty i przestać uważać ją za coś okropnego, odrażającego. Zemsta może przynieść ulgę o ile nie skupia się tylko i wyłącznie na zadaniu cierpienia drugiej osobie. Zemsta powinna być ubrana w nasze własne cierpienia i porazić winnego swoją mocą, kazać mu...

Gdy się chwilę nad tym zastanowić to zarówno zemsta jak i wybaczenie mają dla różnych ludzi różne korzyści. Ale według mnie na podium zawsze stoi wybaczenie mimo, że towarzyszy mu wiele sprzecznych emocji.

Gdy ktoś nas skrzywdzi czujemy ból, smutek, żal i nienawiść, która często prowadzi do chęci zemsty. A co za tym idzie? Nasze myśli coraz częściej krążą wokół 'planu zemsty' i nawet jeśli poczujemy przez to satysfakcje to, czy tak naprawdę czujemy się przez to lepiej? Początkowo zapewne tak, ale po jakimś czasie zaczynamy mieć wyrzuty sumienia (mówię tu o tych, którzy je mają), dręczą nas pytania: Czy dobrze zrobiłem? Czy faktycznie na to zasłużył.Pytania te stają się naszą szarą codziennością. Ale najgorsze w tym wszystkim jest to, że czasami tak przypada nam to do gustu, że stajemy się po prostu własnymi katami.

Czym jest wybaczenie? Dla wielu z nas jest jednym z najtrudniejszych rzeczy na, które potrafimy się zdobyć. Dlaczego więc warto? Człowiek to tylko człowiek, nie maszyna, w której każda część jest perfekcyjna. Popełnianie błędów leży w naszej naturze. Krzywdzimy innych, bo na to zasłużyli, robimy to z zazdrości, czasem mają na to wpływ inni a czasem robimy to po prostu z nudów. Niestety tak wygląda rzeczywistość. Powtarza się pytanie, dlaczego? Bo w pewien sposób odczujemy ulgę i po pewnym czasie odzyskamy spokój nawet jeśli na zawsze wyrządzona krzywda pozostanie nam w pamięci. Odpłacamy dobrem za zło. Może to brzmi banalnie, ale w rzeczywistości jest to wielki krok, krok, który sprawia, że jesteśmy lepszymi ludźmi, których warto naśladować.

Bo tak naprawdę nie do nas należy sądzenie i wykonywanie wyroków.

Zróbmy krok do przodu, nie róbmy dwóch do tyłu...

Gdy się chwilę nad tym zastanowić to zarówno zemsta jak i wybaczenie mają dla różnych ludzi różne korzyści. Ale według mnie na podium zawsze stoi wybaczenie mimo, że towarzyszy mu wiele sprzecznych emocji.

Gdy ktoś nas skrzywdzi czujemy ból, smutek, żal i nienawiść, która często prowadzi do chęci zemsty. A co za tym idzie? Nasze myśli coraz częściej krążą wokół 'planu...

Toczyć odwieczne wojny z samym sobą to prawdziwa sztuka życia. Przebaczenie to sprawdzian codziennej naszej ludzkiej świadomości i zadawanie sobie pytania: Czy ja potrafię naprawdę przebaczyć?
Życie z poczuciem ludzkiej krzywdy sprawia,że my tak do końca nie jesteśmy pewni czy swoich decyzji życiowych i tysiące myśli jest wokół naszych zachowań względem przebaczenia. Pan Jezus mówi, aby wybaczać tym wszystkim,którzy uczynili nam zło,bo nie wiedzą co czynią. Ze słowami Pana Jezusa się zgodzę, ponieważ ludzie wzajemnie się ranią np. słowem, gestem, czynem. Warto jest przebaczać ,gdyż przebaczając poznajemy prawdę o samym sobie,a nasze przebaczenie w oczach innych stawia nas w pozytywnej postawie czynionego dobra.

Toczyć odwieczne wojny z samym sobą to prawdziwa sztuka życia. Przebaczenie to sprawdzian codziennej naszej ludzkiej świadomości i zadawanie sobie pytania: Czy ja potrafię naprawdę przebaczyć?
Życie z poczuciem ludzkiej krzywdy sprawia,że my tak do końca nie jesteśmy pewni czy swoich decyzji życiowych i tysiące myśli jest wokół naszych zachowań względem przebaczenia. Pan...