Ooo! Bardzo dziękuję! :D Gratuluję reszcie . :)

Ooo! Bardzo dziękuję! :D Gratuluję reszcie . :)

O matko! Wygrałam : ) Gratulacje dla pozostałych

O matko! Wygrałam : ) Gratulacje dla pozostałych

Dziękuje za wyróżnienie i gratuluję pozostałym zwycięzcom.

Dziękuje za wyróżnienie i gratuluję pozostałym zwycięzcom.

Gratuluję zwycięzcom.

Gratuluję zwycięzcom.

Nagrody otrzymują:
Negaron
Ania
Scathach
Leone
LWK

Z laureatami skontaktujemy się osobiście.

Nagrody otrzymują:
Negaron
Ania
Scathach
Leone
LWK

Z laureatami skontaktujemy się osobiście.

Wbrew pozorom to nie łatwe pytanie. Każdy ma jakieś swoje gusta literackie, jeden lubi czytać romanse, drugi kryminały... I tu powstaje pytanie: Czy dziecko samo nie ma prawa zdecydować co mu się podoba? My rodzice na pewno chcielibyśmy karmić dziecko pięknymi baśniami z morałem, albo tymi które znamy z własnego dzieciństwa. Wiem to, bo ja też mam takie chęci, czego przejawem jest opowiadanie synowi na dobranoc bajki, którą znam od babci. A co jeśli dziecko faktycznie ziewa przy naszej książce albo znajduje w międzyczasie inny obiekt zainteresowania? Najlepiej kierować się naszym rodzicielskim rozsądkiem i gustami dziecka-taki złoty środek. Nie wyklucza to w żaden sposób naszych ulubionych bajek z morałem - może potrzebują one więcej czasu.Właśnie,kolejna kwestia to wiek adresata.Jeśli chodzi o na prawdę najmłodszych, to dobra książeczka to taka na którą patrząc da się więcej opowiedzieć niż wyczytać.

Wbrew pozorom to nie łatwe pytanie. Każdy ma jakieś swoje gusta literackie, jeden lubi czytać romanse, drugi kryminały... I tu powstaje pytanie: Czy dziecko samo nie ma prawa zdecydować co mu się podoba? My rodzice na pewno chcielibyśmy karmić dziecko pięknymi baśniami z morałem, albo tymi które znamy z własnego dzieciństwa. Wiem to, bo ja też mam takie chęci, czego...

Wolę określenie dziecięce, bo dziecinne jakoś kojarzą mi się ze zdziecinnieniem, a to zbyt pozytywnie nie brzmi. Wiek dziecięcy to spory kawał czasu. Na początku fascynujące jest to co otacza. Książeczki z tego czasu są ciekawe kiedy opisują codzienne życie i pozwalają poznanie świata, obrazki to ważny dodatek do tekstu, który uświadamia często dziecku o czym starszy czyta. Mówiące zwierzęta czy fabuła całkowicie bajkowa jest na równym poziomie co i przyziemne opisy powędrowania do parku, są równie interesujące. Im dzieci starsze tym bardziej rozbudowane lektury pojawiają się, a to żeby ani dziecko ani czytający nie usnął wydaje mi się ważnym punktem. Pamiętając własne dawne czasy, to ani brutalność Czerwonego Kapturka, ani czekanie na św. Mikołaja znanego z opowiastek nie wpłynęły na to ,żeby nie móc realnie oceniać rzeczywistości. Dobre jest to gdy wewnątrz zakamuflowane jest przesłanie, uczące czegoś, ale nie w moralizatorskiej formie ,a wynikające z samej historii. Logika całej opowieści dla mnie także jest ważna. Cenni są bohaterowie-dzieci, którzy potrafią dać sobie radę, bliżsi młodszemu czytelnikowi. Książki z poczuciem humoru, trzymające w napięciu ,kończące się nieoczekiwaną puentą to cenne książki niezależnie czy dla najmłodszych czy najstarszych.

Wolę określenie dziecięce, bo dziecinne jakoś kojarzą mi się ze zdziecinnieniem, a to zbyt pozytywnie nie brzmi. Wiek dziecięcy to spory kawał czasu. Na początku fascynujące jest to co otacza. Książeczki z tego czasu są ciekawe kiedy opisują codzienne życie i pozwalają poznanie świata, obrazki to ważny dodatek do tekstu, który uświadamia często dziecku o czym starszy czyta....

Literatura dla dzieci powinna być właśnie dla dzieci! To pierwsza myśl, jaka mi się nasuwa, gdy myślę o książkach kierowanych do najmłodszych. Często zaś autorzy poprzez swoją twórczość próbują dotrzeć raczej do rodziców, niż ich pociech. Piszą książki, które chętnie czytają dorośli,odnajdujący w literaturze dziecięcej nawiązania do swojej młodości czy przemycane "dorosłe" żarty. Zjawisko to widać także w filmach animowanych.
Młodego czytelnika najbardziej zaś fascynuje jego własny świat. Jego przyjaciele, rodzina, zabawy. A także małe i duże problemy, jakie musi rozwiązywać. Literatura dziecięca nie powinna być więc dziecinna, miła i słodka. Powinna pokazywać dobro i zło. Wskazywać jak należy postępować, jakie wartości są w życiu istotne. Ale przede wszystkim ma ona uczyć życia, podejmowania decyzji, radzenia sobie w trudnym i niejednorodnym świecie. Wartościowa literatura wszystkie te cechy przekazuje w lekkiej, pełnej humoru i zabawy formie. Bo wszelkie mądrości zawarte w książkach na niewiele się zdadzą, jeśli nie będą bawiły dzieci. A zabawa to przecież przywilej dzieciństwa.

Literatura dla dzieci powinna być właśnie dla dzieci! To pierwsza myśl, jaka mi się nasuwa, gdy myślę o książkach kierowanych do najmłodszych. Często zaś autorzy poprzez swoją twórczość próbują dotrzeć raczej do rodziców, niż ich pociech. Piszą książki, które chętnie czytają dorośli,odnajdujący w literaturze dziecięcej nawiązania do swojej młodości czy przemycane "dorosłe"...

Książka dla dzieci, tak samo każda inna mająca szansę dostać się w łapki niedoświadczonego lub podatnego na wpływy czytelnika, powinna być przede wszystkim BEZPIECZNA.
Nie może uczyć zachowań niewłaściwych, nie może nakłaniać do złego. Nie znaczy to, że ma nie zawierać elementów negatywnych i być przelukrowaną bajeczką pokazującą świat idealny. Dziecko uważnie obserwujące świat zauważy nierzeczywistość takiej bajki i prawdopodobnie uzna ją za zbyt nudną i naiwną. Z kolei dziecko bardziej łatwowierne może w taki świat uwierzyć, a potem oczekiwać tego samego od rzeczywistości i w efekcie mocno i boleśnie dostać od życia po dupie. Nie. Ciekawa fabuła, szczególnie ta mająca uczyć właściwych postaw, musi pokazać te negatywne i przedstawić ich niewłaściwość, skonfrontować dobro ze złem i wykazać wyższość tego pierwszego. I na dodatek zrobić to inteligentnie i bez nadętej dydaktyki, której już najmłodsze dzieci zwykle nie znoszą.
Nie może stwarzać dziecku fałszywego obrazu świata. Jeśli przekazuje jakąś wiedzę o charakterze encyklopedycznym, musi być ona prawdziwa. Może być uproszczona, dostosowana do poziomu dziecka, ale nie zakłamana, bo wiadomości raz zapamiętane bardzo trudno później usunąć lub zmodyfikować. A jeśli przekazuje wiedzę o ludziach i ich zachowaniach, uczy odróżniać dobro od zła i wybierać dobro, to musi obie strony przedstawiać wiarygodnie. Wyznacznikiem zła nie może być wygląd zewnętrzny, żadnych złych brzydali i dobrych przystojniaków. Zło nie może też być bezdennie głupie na tle bohaterów pozytywnych. Musi być trudne do pokonania.
Nie może zawierać błędów językowych, ortograficznych, interpunkcyjnych, gramatycznych ani żadnych innych. Czytanie jest rewelacyjnym sposobem na utrwalanie sobie wszelkich zasad rządzących naszym językiem. Ale czytanie powtarzających się błędów zamiast uczyć utrwala błędy.

Dopiero kiedy książka jest nieszkodliwa, można zastanawiać się nad jej pozytywną wartością. Książka MUSI być ciekawa i POWINNA czegoś uczyć.
Czegoś pozytywnego.

Książka dla dzieci, tak samo każda inna mająca szansę dostać się w łapki niedoświadczonego lub podatnego na wpływy czytelnika, powinna być przede wszystkim BEZPIECZNA.
Nie może uczyć zachowań niewłaściwych, nie może nakłaniać do złego. Nie znaczy to, że ma nie zawierać elementów negatywnych i być przelukrowaną bajeczką pokazującą świat idealny. Dziecko uważnie obserwujące...

"Rico, Oskar i złodziejski kamień" to zdecydowanie książka dziecięca (nie mylić z dziecinną). Dziecięca oznacza beztroskę, ciekawość, świeży umysł i otwartość poglądową. Jest skierowana do każdego z nas, bo przecież każdy z nas jest dzieckiem, dużym, małym, ale zawsze DZIECKIEM. Powinna zawierać pozytywne myśli i uczyć stąpania po dzisiejszym, jakże zawirowanym i niełatwym świecie. Powinna dać nadzieję na lepsze jutro, nieść przesłanie, skierowane nie tylko do dzieci, ale do każdego z nas, bo przecież... każdy ma w sobie dziecko.

"Rico, Oskar i złodziejski kamień" to zdecydowanie książka dziecięca (nie mylić z dziecinną). Dziecięca oznacza beztroskę, ciekawość, świeży umysł i otwartość poglądową. Jest skierowana do każdego z nas, bo przecież każdy z nas jest dzieckiem, dużym, małym, ale zawsze DZIECKIEM. Powinna zawierać pozytywne myśli i uczyć stąpania po dzisiejszym, jakże zawirowanym i niełatwym...