- Josephine, w jakich czasach przyszło nam żyć? Amerykanka brytyjską księżną! Widziałaś jej suknię - skandaliczna!
- Widziałam moja droga. I całe to przyjęcie - pokazuje tylko swoje bogactwo jakby chciała kupić sobie naszą przyjaźń. Dobrze, że MOJA OSTATNIA KSIĘŻNA Katherine, żona drogiego James’a już tego nie zobaczy. Biedaczka, gdyby wiedziała co się stało z jej rodzinną siedzibą w Lulworth….
Ivo przyglądał się zgromadzonym na przyjęciu gościom. Wszyscy z zazdrością wpatrywali się w jego żonę. Musiał przyznać, że wyglądała ekstrawagancko w swojej błękitnej sukni z pawimi piórami. Nie miał jej tego za złe - widział, że traktuje ubrania jak zbroję, odgradzającą ją od intrygantów. Poza tym lubił patrzeć na zszokowane twarze znajomych. Trzeba przyznać, że świetnie się z Corą dobrali - jego lekceważący stosunek do konwenansów w połączeniu z jej absurdalną fortuną zrewolucjonizowało lokalną angielską socjetę. Cora uśmiechnęła się do niego słodko i szepnęła:
- Drogi mężu, przygotowałam na wieczór coś specjalnego. Jakże bym chciała, żeby wszyscy już sobie poszli. Pomyśl - tylko Ty i ja. 

Ivo był ciekaw, co tym razem przygotowała dla niego.

- Josephine, w jakich czasach przyszło nam żyć? Amerykanka brytyjską księżną! Widziałaś jej suknię - skandaliczna!
- Widziałam moja droga. I całe to przyjęcie - pokazuje tylko swoje bogactwo jakby chciała kupić sobie naszą przyjaźń. Dobrze, że MOJA OSTATNIA KSIĘŻNA Katherine, żona drogiego James’a już tego nie zobaczy. Biedaczka, gdyby wiedziała co się stało z jej rodzinną...

Ileż można czekać? Przecież już dawno powinien tu być! Miał tylko dostarczyć list i upewnić się, że trafi w odpowiednie ręce. Co za głupi lokaj! No gdzie on jest?! Niech no ja go tylko złapię w swoje ręce… O! Widzę kogoś. Lokaj wraca. Chwila… Czy to on? Czy to na pewno jego koń? Czy to… Nie wierzę! To on! Co ja teraz zrobię? Co mu powiem? Spokojnie. Tylko spokojnie. Jak ja wyglądam? Szybko, jakaś książka! Otworzę na byle jakiej stronie. Przecież spędzam czas na lekturze. Uff… Tylko spokojnie.
- Dzień dobry, Lady Coro.
- Witam, Sir Ivo. Cóż za miła niespodzianka! Proszę, niech Pan siada tutaj przy mnie na kozetce. Pana wizyty zawsze sprawiają mi taką przyjemność.
- Czyżby? Może bym uwierzył i nawet przyjął to za komplement, gdyby Pani służący nie podrzucił mi dziś tego oto listu.
Czyli udało się! Dostał list. I jak widać zdążył go już przeczytać i nawet przejechać tu z rozwichrzoną czupryną. Ohhh, jak ja uwielbiam te jego niesforne włosy. A teraz w połączeniu z zarumienionymi od wiatru policzkami wygląda doprawdy uroczo. Jaka szkoda, że nie mogliśmy poznać się w innych okolicznościach. Może cała historia potoczyłaby się inaczej, było piękniej, łatwiej, bez tych wszystkich intryg, tajemnic i kłamstw. Ale cóż, jest jak jest. Taką mamy rzeczywistość i trzeba sobie radzić. A ja robię to najlepiej jak potrafię.
- Ah, ten list. Napisała go moja ostatnia Księżna już jakiś czas temu. Chciałam Panu wszystko wyjaśnić, ale nie miałam odwagi. Dlatego pomyślałam, że jeśli podrzucę ten list…

Ileż można czekać? Przecież już dawno powinien tu być! Miał tylko dostarczyć list i upewnić się, że trafi w odpowiednie ręce. Co za głupi lokaj! No gdzie on jest?! Niech no ja go tylko złapię w swoje ręce… O! Widzę kogoś. Lokaj wraca. Chwila… Czy to on? Czy to na pewno jego koń? Czy to… Nie wierzę! To on! Co ja teraz zrobię? Co mu powiem? Spokojnie. Tylko spokojnie. Jak ja...

Patrzyłam na lustro w swojej komnacie i nie potrafiłam uwierzyć, że osoba na którą właśnie patrzę to ja. Łzy spływały mi po policzkach, a ręce drżały jakby żyły własnym życiem. To wszystko było, jest i będzie kłamstwem. Nic tego nie zmieni. Cieszyłam się jedynie, że nie będę musiała go widzieć przez najbliższe tygodnie.

Mój mąż miał być kawalerem, osobą, która pokochała za to kim jestem, a nie za to jaki mam posag.

— Łgarz. — syknęłam, ciągnąc za sznur pereł na swojej szyi. Koraliki posypały się po podłodze z dźwiękiem, który łudząco przypominał pękanie mojego serca. — Ciekawe co twoja była sądzi o tej intrydze?

Gdy oczy przestały piec w ramie lustra zauważyłam list zatytułowany "MOJA OSTATNIA KSIĘŻNA".

Patrzyłam na lustro w swojej komnacie i nie potrafiłam uwierzyć, że osoba na którą właśnie patrzę to ja. Łzy spływały mi po policzkach, a ręce drżały jakby żyły własnym życiem. To wszystko było, jest i będzie kłamstwem. Nic tego nie zmieni. Cieszyłam się jedynie, że nie będę musiała go widzieć przez najbliższe tygodnie.

Mój mąż miał być kawalerem, osobą, która pokochała...

Jestem przecież Cora Cash. Ignorują mnie, nie rozumiem tego. Nie jednak wiem w czym tkwi problem. Myślałam że życie jest proste i łatwe, że ludzie będą mnie cenić za to kim jestem. Ale jednak nie. Muszą mnie poznać i mi zaufać. Nie mogę oceniać ich na pierwszy rzut oka. Ale nauka jest bolesna. Niestety. Nawet narzeczony choć jest, ale właściwie nie wiem. Musimy oboje poznać i zrozumieć, czym jest miłość. Życie jest wielką zagadką i jeszcze większą niewiadomą.  Wiem, że musze się zaprzyjaźnić i nauczyć kochać. Wtedy będę już wiedziała, co jest w życiu ważne i co się liczy. Tak, fajna przygoda, dużo bólu, niezła nauka i … coś jeszcze.

Jeżeli chcesz mnie poznać, musisz zajrzeć do mojej historii, do książki: MOJA OSTATNIA KSIĘŻNA. Przyjemnej lektury na jesienne wieczory….

  

Jestem przecież Cora Cash. Ignorują mnie, nie rozumiem tego. Nie jednak wiem w czym tkwi problem. Myślałam że życie jest proste i łatwe, że ludzie będą mnie cenić za to kim jestem. Ale jednak nie. Muszą mnie poznać i mi zaufać. Nie mogę oceniać ich na pierwszy rzut oka. Ale nauka jest bolesna. Niestety. Nawet narzeczony choć jest, ale właściwie nie wiem. Musimy oboje poznać...

Czemu aż tutaj musiałam dotrzeć? Nie mogłam szukać mężczyzny w Ameryce? Mało tam kawalerów? Tam mnie szanowano. Tutaj nawet służba się ze mnie śmieje. Wszędzie szepty, spojrzenia z ukosa. Muszę się dowiedzieć o co w tym wszystkim chodzi. Postanowiłam zaczepić jedną ze służących.
- Hej, ty! Podejdź no tu do mnie.
- Tak, jaśnie Pani? - dziewczyna przestraszyła się
- O co w tym wszystkim chodzi? Słyszałam wasze szepty na mój temat...
Dziewczynę zamurowało. Nie wiedziała co powiedzieć.
- Gadaj, inaczej każę do lochu wtrącić! - to powinno zadziałać.
- Pani... Bo to tylko takie plotki... bo książę Ivo... on miał już sześć narzeczonych w tym roku... No i każda znikała tuż przed ceremonią ślubną. I tak służba gada bez sensu. Że on je niby... no wie, Pani... - wydusiła to z siebie z wielkim trudem.
Zamurowało mnie. Nie mogłam złapać oddechu.
- Won! - chciałam zostać sama.
Nie! To pewnie głupia służba wymyśliła te durne opowiastki, żeby mnie stąd przepędzić. Już od początku im się nie spodobałam.
I tak mijały tygodnie... Nasza miłość rozkwitała. Matka dopilnowała wszystkich ważnych dokumentów i wróciła do Ameryki. Lubiłam spotykać się z Ivo w ogrodzie i rozmawiać godzinami. Mieliśmy więcej czasu dla siebie.
- Wierzysz w te plotki? - pewnego dnia zapytał mnie nagle.
- Ivo... ja... - zamyśliłam się. - Nie wierzę. Niedługo mamy ślub, przestań.
- To źle, że mi tak ufasz. To prawda, miałem kilka kobiet przed tobą.
- I co się z nimi stało? - serce mi przyspieszyło.
- Zabiłem je.
Zamurowało mnie. Nie mogłam złapać oddechu. Tym razem przez jego dłonie zaciskające się na mojej szyi.
- Moja ostatnia księżna - szepnął.
Dalej już nic nie czułam.

Czemu aż tutaj musiałam dotrzeć? Nie mogłam szukać mężczyzny w Ameryce? Mało tam kawalerów? Tam mnie szanowano. Tutaj nawet służba się ze mnie śmieje. Wszędzie szepty, spojrzenia z ukosa. Muszę się dowiedzieć o co w tym wszystkim chodzi. Postanowiłam zaczepić jedną ze służących.
- Hej, ty! Podejdź no tu do mnie.
- Tak, jaśnie Pani? - dziewczyna przestraszyła się
- O co w...

Stoję przed lustrem w samej bieliźnie. Patrzę na swoje ciało, którego nie pokochał nawet mój mąż. Łzy płyną mi z oczu z bezsilności i gniewu. Wiem, że muszę być twarda. Wycieram łzy, biorę głęboki oddech i patrzę sobie głęboko w oczy. Mysle, jak sobie poradzić w tym trudnym kraju pełnym fałszywych ludzi i intryg. Slyszalam, jak o mnie mówią z pogardą 'moja ostatnia ksiezna'. Ale tak nie będzie. Skoro chcą osoby takiej jak oni, to taką się stanę. Będę jak oni. Falszywa. Będę snuć najgorsze intrygi by tylko przytrzec im nosy i zrealizować swoje plany. Uśmiecham się do siebie. Zakładam piękną suknię, buty i droga biżuterię. Zastanawiam się od kogo zacząć snuć intrygi. Może od tych okropnych arystokratów mieszkających w następnej posiadłości. O tak. Zbiegam po schodach i udaje się do stajni po konia. Zagram ich kartami. Uśmiech nie schodzi mi z ust. Wiem już, że będę najpotężniejszą księżna.

Stoję przed lustrem w samej bieliźnie. Patrzę na swoje ciało, którego nie pokochał nawet mój mąż. Łzy płyną mi z oczu z bezsilności i gniewu. Wiem, że muszę być twarda. Wycieram łzy, biorę głęboki oddech i patrzę sobie głęboko w oczy. Mysle, jak sobie poradzić w tym trudnym kraju pełnym fałszywych ludzi i intryg. Slyszalam, jak o mnie mówią z pogardą 'moja ostatnia...

Marzyłam o mojej kochanej Ameryce będąc w znienawidzonej Anglii. Dziś czeka mnie kolejny dzień, kolejna walka o przetrwanie i zachowanie twarzy. A jest ciężko. Jestem nielubiana i nieszanowana przez swoje pochodzenie, chociaż nie dałam nikomu powodu do tego, by traktowano mnie jak śmiecia.
Dziś jednak wstałam a ogromną siłą by to wszystko zmienić. Dam im popalić! Nienawidzą mnie za moją dobroć? To teraz znienawidzą mnie za moje okrucieństwo. Na mojego "pożal się Boże" męża nie można liczyć, więc biorę sprawy w swoje ręce. Zabieram miecz, z którym nie rozstaje się od lat, ubieram piękną suknię i wychodzę z komnaty by przejść się po zamku.
Po paru minutach spotykam dwie służące, które drwią mi prosto w twarz! Mi! Królowej! Biorę miecz i na ich pięknych twarzyczkach robię ogromne rany, tak by do końca życia to zapamiętały. Z okropnym wrzaskiem zaczynają uciekać na co ja do nich krzyczę:
-Przekażcie innym, że za brak szacunku spotka was sroga kara!
Idę dalej. Spotykam jeszcze stajennego, woźnicę i kilku zbrojnych. Każdemu pokazałam kto tutaj rządzi.
Minął tydzień a zamek pełen intryg, zawiści i chciwości zmienił się w moją oazę spokoju. Nikt nie śmiał zadrwić teraz ze mnie, bo wiedział, że to ja trzymam ster i kieruję tym statkiem.
Jestem teraz ich królową! Nazywają mnie "Moja ostatnia księżna". Pięknie prawda?
W końcu żyję pełnią życia a moim mottem jest: Najlepszą obroną jest atak.

Marzyłam o mojej kochanej Ameryce będąc w znienawidzonej Anglii. Dziś czeka mnie kolejny dzień, kolejna walka o przetrwanie i zachowanie twarzy. A jest ciężko. Jestem nielubiana i nieszanowana przez swoje pochodzenie, chociaż nie dałam nikomu powodu do tego, by traktowano mnie jak śmiecia.
Dziś jednak wstałam a ogromną siłą by to wszystko zmienić. Dam im popalić!...

Moja ostatnia księżna. Uświadomiłem to sobie nagle a świadomość ta spłynęła na mnie ciepłym okryciem w tę zimową noc, gdy leżąc w łóżku słuchałem nawoływań wiatru w kominie. Czy mógłbym służyć komuś innemu? Nie jest tak jak wydaje się wielkim tego świata - choć przyznaję, że dokładałem starań by przekonanie mych chlebodawców miało solidne podstawy - że za pieniądze wynajmują podlejszą wersję siebie. Płacą za ręce i nogi, które przeniosą coś z miejsca na miejsce, podadzą do stołu, zetrą kurz, otworzą drzwi, odwieszą płaszcz, podetrą tyłek i wyniosą nocnik. Kupują usługę i dyskrecję. Jednak gdy mowa o lojalności, wierności, o oczach, uszach i rozumie... O uwielbieniu, skrytej miłości, cichym oddaniu, zakulisowym wsparciu i bezinteresownej pomocy. To można otrzymać jedynie w ofierze. Tak więc pani mego serca nie wiedziała jak doszło do przykrego w skutkach wypadku, gdy hrabina Lunsh niemal złamała kark schodząc po schodach i zaplątawszy się obcasem wytwornego bucika w chodnik runęła w dół. Dotkliwie się potłukła. Pani mego serca nie wiedziała, że brat hrabiny - hrabia Lunsh musiał się gęsto tłumaczyć żonie z potajemnych wizyt w domu, którego wnętrze kryły czerwone zasłony czego ta - rzecz jasna - nie była świadoma. Do tych nieszczęść mogłoby nie dojść, ale wytworne rodzeństwo uknuło zmyślną intrygę, w wyniku której moja pani miała zostać pozbawiona należnej czci, majątku, męża i tytułu. Zasnąłem i spałem spokojnie, ponieważ znam swój zawód. Ona też mogła spać spokojnie.

Moja ostatnia księżna. Uświadomiłem to sobie nagle a świadomość ta spłynęła na mnie ciepłym okryciem w tę zimową noc, gdy leżąc w łóżku słuchałem nawoływań wiatru w kominie. Czy mógłbym służyć komuś innemu? Nie jest tak jak wydaje się wielkim tego świata - choć przyznaję, że dokładałem starań by przekonanie mych chlebodawców miało solidne podstawy - że za pieniądze...

Stoję w samym środku intryg, na środku sali i wszyscy patrzą w moja stronę. Jakby to miałby być mój koniec, ale nie, nie będę jak to wszyscy mówią i myślą że ja nic nie wiem "Moja Ostatnia Księżna " Dam im jeszcze popalić, zapamiętają mnie do końca życia. Nie dając po sobie poznać, że jestem trochę w strachu postanowiłam jak na balu przystało przywitać się z wszystkimi.Po przywitaniu i spojrzeniu w oczy tym fałszywym, zdradzieckim ludziom postanowiłam wziąć się do roboty i wdrożyć w życie mój plan, a do tego jest mi potrzebna królowa, która muszę przekonać by stanęła po mojej stronie. Będzie to trudne ale zwycięstwo wymaga trudu.
O matko,zapomnoałabym o jej służce nieodstępującej jej nawet na krok
. Na nią też coś muszę znaleźć. Ciekawe czy mi się to uda?
Czy mój plan wypali? .....

Stoję w samym środku intryg, na środku sali i wszyscy patrzą w moja stronę. Jakby to miałby być mój koniec, ale nie, nie będę jak to wszyscy mówią i myślą że ja nic nie wiem "Moja Ostatnia Księżna " Dam im jeszcze popalić, zapamiętają mnie do końca życia. Nie dając po sobie poznać, że jestem trochę w strachu postanowiłam jak na balu przystało przywitać się z wszystkimi.Po...

Na królewskim dworze zawrzało.Cała Anglia wstrzymała oddech gdy na ich dwór zawitała księżna Cora,która przybyła z ameryki wysłana tam przez swoją matkę na poszukiwania odpowiedniego narzeczonego.W progach angielskiego dworu przeczuwa się,że matka Cory coś knuje.I jeśli któryś z młodych książąt zdecyduje się na tą łasą na pieniądze księżną,która okaże się nie dobrą żoną,która szuka być może tylko korzyści dla siebie a z męża zrobi błazna,a ni daj boże przyprawi mu rogi.A sama będzie kochanicą każdego króla który zawita na jej dwór.To będzie to "MOJA OSTATNIA KSIĘŻNA,która ma szanse zawita na angielskim dworze i to jeszcze Amerykanka,która aby mieć jakieś prawa musi dogadać się z królową.A znając ją będzie chciała ją otruć by dostać się na królewski tron.Już ona to uknuje wraz ze swoim wybrankiem.Będzie musiał się na to zgodzić.Przecież ona Cora zawsze o tym marzyła nie śpiąc po nocach.Czy jej plan się powiedzie czas pokaże .Na razie musi ona wkraść się w łaski brytyjskiej królowej.I pokazać się z jak najlepszej strony.Ale czy jej plany są z godne z tym o czym myśli królowa?.

Na królewskim dworze zawrzało.Cała Anglia wstrzymała oddech gdy na ich dwór zawitała księżna Cora,która przybyła z ameryki wysłana tam przez swoją matkę na poszukiwania odpowiedniego narzeczonego.W progach angielskiego dworu przeczuwa się,że matka Cory coś knuje.I jeśli któryś z młodych książąt zdecyduje się na tą łasą na pieniądze księżną,która okaże się nie dobrą...