Zbyt wiele emocji mnie uderza, gdy pomyślę o Queen. To przy ich wizjonerskiej muzyce spędzam ze znajomymi najbardziej przyjemny czas, pełen śmiechu, śpiewu i ogólnej wesołości. Niejednokrotnie podarowaliśmy sobie nawzajem rzeczy z nimi związane. Ciężko mi wybrać zaledwie jeden utwór , skoro są tak obecni w moim życiu- wiążą mnie pozytywne odczucia całą ich dyskografią.
Zespół wpiswał swoje spojrzenie i własne emocje w przekazywanych utworach, chcąc by czuli to inni, pomimo oczywistej ekstrawagancji i jak na ten okres - reformy brzmienia. O "Bohemian Rhapsody" wspominać nie muszę. Nie znam człowieka, który nie jest w stanie zanucić choćby fragmentu, więc nie zamierzam tłumaczyć fenomenu tego utworu. Najczęściej przeze mnie słuchanym jest "Don't Stop Me Now", kiedy potrzebuję zastrzyku determinacji i siły, gdy mam na drodze przeszkodę lub zadanie do wykonania. Nastawiam się wtedy na osiągnięcie celu oraz że cokolwiek by nie było i tak znajdę rozwiązanie. Like a tiger defying the laws of gravity!
Drugim najczęściej odsłuchiwanym przeze mnie utworem jest, o nieco odmiennej tonacji, "Somebody to Love"- przez kunszt, niebanalne wykonanie i zabawę wokalem, czyli coś o Freddie lubił najbardziej. Tylko on w taki sposób śpiewał o miłości.
Obu słucham więc w zależności od nastroju, nie mogę jednak zdobyć się na słowo "faworyci", gdyż stawianie ich na piedestale byłoby zbyt krzywdzące dla reszty wspaniałych utworów - zupełnie, jakby rodzic miał wskazać ulubione dziecko. Zbyt bolesne.

Zbyt wiele emocji mnie uderza, gdy pomyślę o Queen. To przy ich wizjonerskiej muzyce spędzam ze znajomymi najbardziej przyjemny czas, pełen śmiechu, śpiewu i ogólnej wesołości. Niejednokrotnie podarowaliśmy sobie nawzajem rzeczy z nimi związane. Ciężko mi wybrać zaledwie jeden utwór , skoro są tak obecni w moim życiu- wiążą mnie pozytywne odczucia całą ich dyskografią.
...

Dziwi mnie, że jeszcze nikt nie wspomniał o Another one bites the dust. Kawałek jest fenomenalny – nietypowo dla Queen soulowy, z bardzo dosadnym przesłaniem, które nie jest jednak zawieszone w tylko jednej możliwości interpretacji (sam mam dwie ulubione). Z mojej strony ogromny sentyment, bo dzięki niej zapłonęła moja miłość do gitary basowej – tak, tak to jest ten kawałek z bardzo wyraźną i wpadającą w ucho linią basu. Zgadnijcie kto zawsze chciał ją zagrać i kto – w dużej mierze dzięki Queen – teraz może to zrobić? :) Bingo.
Ale chwila, chwila! Czy ktoś tu prosi o wskazanie wisienki na torcie? Nie mylę się? No to proszę bardzo: Another one bites the dust ma tempo w jakim powinno się przeprowadzać resuscytację – zachęcam zatem do częstszego słuchania, bo może dzięki niemu, kiedyś uratujecie komuś życie ;)

Dziwi mnie, że jeszcze nikt nie wspomniał o Another one bites the dust. Kawałek jest fenomenalny – nietypowo dla Queen soulowy, z bardzo dosadnym przesłaniem, które nie jest jednak zawieszone w tylko jednej możliwości interpretacji (sam mam dwie ulubione). Z mojej strony ogromny sentyment, bo dzięki niej zapłonęła moja miłość do gitary basowej – tak, tak to jest ten kawałek...

Od zawsze podoba mi się "Radio Ga Ga".
Dlaczego?
Ma w sobie to coś, co sprawia, że słuchając jej mam ciarki.

Od zawsze podoba mi się "Radio Ga Ga".
Dlaczego?
Ma w sobie to coś, co sprawia, że słuchając jej mam ciarki.

Pamiętacie reklamę Pepsi z Beyonce, Iglesiasem, Pink i Britney? Tę, która była stylizowana na „Gladiatora”. Wyobraźcie sobie 11-letnią dziewczynkę, zapatrzoną w piękne i sławne gwiazdy muzyki pop, których wizerunki wiszą na ścianie nad jej łóżkiem. I właśnie wtedy, kiedy trzy gladiatorki w wyrazie buntu rzuciły swoją bronią i zaczęły śpiewać „We will rock you”, owa dziewczynka po raz pierwszy miała styczność z zespołem Queen. A przynajmniej z coverem ich twóczości.

Dziś dziewczynka jest dorosłą kobietą, która zapomniała już o swoich idolach z dzieciństwa. Jednak zauroczenie piosenką z reklamy zakiełkowało i zostało z nią na długo. „We will rock you” towarzyszy jej w zapchanym autobusie, kiedy jedzie do pracy. Wybrzmiewa w słuchawkach, gdy wykonuje swoje korporacyjne obowiązki. Leci w głośnikach, gdy po powrocie do domu odpoczywa, siedząc w fotelu z książką w dłoni.

Queen na dobre zadomowiło się w życiu dziewczynki sprzed telewizora. Wspaniały, charyzmatyczny głos wokalisty rozkochał ją w sobie a kultowe utwory ukształtowały jej późniejszy gust muzyczny. Czy nie byłoby świetnym pomysłem podarować jej książkę o legendzie, jaką jest Freddie?

Pamiętacie reklamę Pepsi z Beyonce, Iglesiasem, Pink i Britney? Tę, która była stylizowana na „Gladiatora”. Wyobraźcie sobie 11-letnią dziewczynkę, zapatrzoną w piękne i sławne gwiazdy muzyki pop, których wizerunki wiszą na ścianie nad jej łóżkiem. I właśnie wtedy, kiedy trzy gladiatorki w wyrazie buntu rzuciły swoją bronią i zaczęły śpiewać „We will rock you”, owa...

"THESE ARE THE DAYS OF OUR LIVES"
Gdy słyszę ten utwór zawsze czuję dławienie w gardle i ogromne wzruszenie. Mam przed oczami czarno-biały teledysk do tej piosenki. Kochany Freddie wygląda w nim jak chodzący kościotrup. Wychudzony, zmieniony na twarzy przez chorobę, bliski śmierci - znajduje jednak w sobie dość siły, żeby śpiewać:

"Those were the days of our lives yeah
The bad things in life were so few
Those days are all gone now but one thing's still true
When I look and I find-
I still love you, I still love you"

To był ostatni teledysk Freddiego przed śmiercią i chyba dlatego budzi we mnie jeszcze większe emocje. Słuchając piosenki zawsze myślę, że trzeba doceniać życie i pielęgnować uczucia do bliskich.

"THESE ARE THE DAYS OF OUR LIVES"
Gdy słyszę ten utwór zawsze czuję dławienie w gardle i ogromne wzruszenie. Mam przed oczami czarno-biały teledysk do tej piosenki. Kochany Freddie wygląda w nim jak chodzący kościotrup. Wychudzony, zmieniony na twarzy przez chorobę, bliski śmierci - znajduje jednak w sobie dość siły, żeby śpiewać:

"Those were the days of our lives yeah
The...

I want to break free!
Mam z tym utworem cudowne wspomnienie z czasów studenckich, gdy na pewnej imprezie wszyscy w głos śpiewaliśmy właśnie ten utwór u jednej z dzoewczyn w mieszkaniu. Było grubo po północy, a do mieszkania zadzwonił dzwonek.
Koleżanka poszła otworzyć, a w drzwiach ujrzała poicjanta! Powiedział, że dostał właśnie najbardziej zabawne zgłoszenie w życiu. Dzwonił sąsiad ze skargą, możemy śpiewać, ale czy możemy aż tak nie fałszować tak świetnej piosenki!!
Od tej pory ze znajomymi, po dziś dzień, na każdym spotkaniu śpiewamy I want to break free :)

I want to break free!
Mam z tym utworem cudowne wspomnienie z czasów studenckich, gdy na pewnej imprezie wszyscy w głos śpiewaliśmy właśnie ten utwór u jednej z dzoewczyn w mieszkaniu. Było grubo po północy, a do mieszkania zadzwonił dzwonek.
Koleżanka poszła otworzyć, a w drzwiach ujrzała poicjanta! Powiedział, że dostał właśnie najbardziej zabawne zgłoszenie w życiu....

Od razu pomyślałam o utworze "The show must go on", ponieważ jest to nie tylko moja ulubiona piosenka zespołu Queen, ale ukochana piosenka w ogóle. Jest to głęboko zapadająca w serce melodia, pełna bólu i tak przejmująca, że zawsze, gdy jej słucham to mam łzy w oczach. Tekst to piękna, przemyślana poezja, którą można interpretować na własny sposób i odnieść do swojego życia. Bo przecież każdy z nas od czasu do czasu zmuszony jest udawać, nieprawdaż? Nie wszyscy jednak musieli zmierzyć się z takim kryzysem jak Freddie Mercury, nieprawdopodobny artysta, który zakorzenił się w sercach ludzi swojego czasu oraz będzie żył w sercach wielu pokoleń, które przyjdą po nas. Piosenka "The show must go on" to wołanie o pomoc, próba wykrzyczenia cierpienia, prośba o zrozumienie – podana w pięknej formie, niczym malowana, uśmiechnięta wenecka maska, pod którą łatwo ukryć łzy.

Od razu pomyślałam o utworze "The show must go on", ponieważ jest to nie tylko moja ulubiona piosenka zespołu Queen, ale ukochana piosenka w ogóle. Jest to głęboko zapadająca w serce melodia, pełna bólu i tak przejmująca, że zawsze, gdy jej słucham to mam łzy w oczach. Tekst to piękna, przemyślana poezja, którą można interpretować na własny sposób i odnieść do swojego...

Oczywiście, że "We are the Champions"! Żadna inna odpowiedź z moich ust paść nie może.

Dlaczego?

Wykonanie tej piosenki na koncercie Live Aid było ostatecznym przypieczętowaniem przez Freddi'ego pierwszego miejsca na podium wokalistów wszechczasów. Nikt nigdy tego nie przebije. Mój tato, który podziela moją miłość do muzyki opowiadał mi, jak za czasów komuny oglądał ten koncert w telewizji i jak marzył o tym, aby tam być. Gdyby ktoś mnie kiedyś spytał, do jakich czasów cofnąłbym się w czasie gdybym miał taka możliwość, odpowiedziałbym, że chciałabym tam być i słyszeć na własne uszy, jak Queen wykonuje "We are the Champions".

Oczywiście, że "We are the Champions"! Żadna inna odpowiedź z moich ust paść nie może.

Dlaczego?

Wykonanie tej piosenki na koncercie Live Aid było ostatecznym przypieczętowaniem przez Freddi'ego pierwszego miejsca na podium wokalistów wszechczasów. Nikt nigdy tego nie przebije. Mój tato, który podziela moją miłość do muzyki opowiadał mi, jak za czasów komuny oglądał ten...

Jest początek 1992 Roku. Piątek. Dziś mogę później iść spać. Jutro po pięciu ciężkich dniach nauki nie trzeba w końcu iść do szkoły. Czekam więc wytrwale na godz. 22. Jak na razie wszystko idzie dobrze. Odliczam. 10, 9, 8… Jeszcze tylko kilka miejsc do pierwszego miejsca. I w końcu jest 2 miejsce i już wiem na pewno. Kolejny raz na pierwszym miejscu będzie „Thes Are the Days of Our Lives”, które to chwilę wcześniej zepchnęło z 1 miejsca inny utwór Queen-ów „Ride the Wild Wind” i przez kilka następnych tygodni to on będzie królował na szczycie Listy Programu 3. Dlaczego ten utwór? Bo dla mnie był tym ostatnim, zamykającym pewną ważną epokę w światowej muzyce, oraz moją krótką jak na razie przygodę z zespołem Queen.
A wszystko zaczęło się i skończyło tak zatrważająco szybko. Ledwo co w stosie ojca kaset (z tak zwanego pierwszego przegrania), wśród Stonsów, Floydów i Doorsów, razem z moimi siostrami wyszukaliśmy kilka szczególnie interesujących nas taśm magnetofonowych, umieszczonych alfabetycznie pod literą Q, a już musieliśmy żegnać się z Freddiem słowami zawartymi w ostatnim wersie w/w utworu „I still love you”. I tak zostało do dnia dzisiejszego - I still love you Freddie...

Jest początek 1992 Roku. Piątek. Dziś mogę później iść spać. Jutro po pięciu ciężkich dniach nauki nie trzeba w końcu iść do szkoły. Czekam więc wytrwale na godz. 22. Jak na razie wszystko idzie dobrze. Odliczam. 10, 9, 8… Jeszcze tylko kilka miejsc do pierwszego miejsca. I w końcu jest 2 miejsce i już wiem na pewno. Kolejny raz na pierwszym miejscu będzie „Thes Are the...