Jesli historia się powtarza (a lubi się powtarzać!) to mówimy zwykle:że mamy pecha (opcja negatywna) lub, że mamy taką tradycję rodzinną. Osobiście wolę tę drugą opcję. U nas lubi się powtarzać przygoda z muzyką. Mój dziadek jak Janko muzykant grał na własnoręcznie wystruganych skrzypcach i marzył o prawdziwym instrumencie, tato uczył się w ochotniczej orkiestrze, kochał akordeon i tenor, mój mąż uczył się jako dziecko gry na akordeonie i jak na samouka dość dobrze gra na perkusji. Ktoś powiedział, że on nawet na patykach dobrze zagra. W każdym pokoleniu - historia się powtarza... Mój syn kocha trąbkę, gra i prowadzi młodzieżową orkiestrę. W domu co jakiś czas pojawia się kolejny instrument...jakby historia zataczała koło! Bo ona po prostu kołem się toczy ...i lubi się powtarzać!

Jesli historia się powtarza (a lubi się powtarzać!) to mówimy zwykle:że mamy pecha (opcja negatywna) lub, że mamy taką tradycję rodzinną. Osobiście wolę tę drugą opcję. U nas lubi się powtarzać przygoda z muzyką. Mój dziadek jak Janko muzykant grał na własnoręcznie wystruganych skrzypcach i marzył o prawdziwym instrumencie, tato uczył się w ochotniczej orkiestrze, kochał...

Najprostszy przykład to chyba poznawanie drugiego człowieka.
Piersze etapy to pochody, gdy nie znamy jeszcze drugiej osoby za grosz. Dowiadujemy się dopiero jak ma na imię, przyglądamy się jej, oceniamy czy jest miła, czy na pierwszy rzut oka zrobiła na nas dobre wrażenie. No i najważniejsze, czy zrobiła coś, co sprawiło, że chcemy ją spotkać ponownie. Jeżeli tak, to przechodzimy do etapu drugiego, można by powiedzieć istnego "wywiadu". Pada wtedy mnóstow pytań. Oczywiście zaczynamy od pytań prozaicznych, o pracę, zainteresowania, ilość rodzeństwa, stan cywilny. Dopiero po pewnym czasie przechodzimy do pytań bardziej osobistych. Na tematy "głębsze". Rozmawiamy wtedy na przykład o naszych marzeniach, lękach, planach, przeżyciach. Opowiadamy o swoich dawnych miłościach albo tych obecnych, o problemach, jeżeli nabierzemy zaufania prosimy o rady, wsparcie. Potem zaczyna się etap trzeci, czyli etap "bycia w kontakcie". I ta faza najczęściem zależna jest od chęci oraz skali w jakiej polubiliśmy się z daną osobą. Zdarza się, że taka znajomość zmieni się w przyjaźń, czasem jednak w chłodne "hej", przechodząc gdzieś na mieście. Reszta zależy już od nas, jednak nie da się poznać człowieka bez przejścia przez te fazy. Oczywiście, zdarza się, że poznamy osobę z którą złapiemy kontakt od razu i będziemy czuli się jakbyśmy znali ją od zawsze, jednak taka relacja nie rozwinie się bez owych "podchodów". Tak więc za każdym razem, gdy poznamy kogoś, rozpoczynamy cykl od nowa, róznica polega jednak na tym, na jakim momencie znajomość się zakończy lub ostanie.

Najprostszy przykład to chyba poznawanie drugiego człowieka.
Piersze etapy to pochody, gdy nie znamy jeszcze drugiej osoby za grosz. Dowiadujemy się dopiero jak ma na imię, przyglądamy się jej, oceniamy czy jest miła, czy na pierwszy rzut oka zrobiła na nas dobre wrażenie. No i najważniejsze, czy zrobiła coś, co sprawiło, że chcemy ją spotkać ponownie. Jeżeli tak, to...

W moim życiu ciągle powtarzają się lęki przed lekarzami. Tak niechętnie rozbieram i dzielę się na części pierwsze przed obcymi, że nawet do rezerwacji telefonicznej muszę przygotowywać się jakieś dziesięć minut. Moje brzydkie podejście pogorszyło się po połowicznie udanej operacji okazało się, że mój genotyp chyba niekoniecznie chce ulec siłom skalpela. Wszystkie moje bolączki zdrowotne zostały odziedziczone, więc ta historia... jeszcze nie przeszła do historii, więc trzeba przygotować się na inne choroby!

W moim życiu ciągle powtarzają się lęki przed lekarzami. Tak niechętnie rozbieram i dzielę się na części pierwsze przed obcymi, że nawet do rezerwacji telefonicznej muszę przygotowywać się jakieś dziesięć minut. Moje brzydkie podejście pogorszyło się po połowicznie udanej operacji okazało się, że mój genotyp chyba niekoniecznie chce ulec siłom skalpela. Wszystkie moje...

Życie to stan, który przemija. Życie to chwila, która nie trwa wiecznie. Życie to historia, którą kształtujemy sami poprzez nasze czyny. Życie to czynności, które stają się powtarzalne. Bo dlaczego miałyby nie być? Mówi się, że każdy człowiek jest inny. A jednak każdy ma jakąś cechę wspólną z drugim człowiekiem. Taki stan rzeczy prowadzi do tego, że historia zna już dwa takie same przypadki pomimo, że dotyczą one dwóch różnych osób. Tak też było w moim przypadku. Może podam błahy powód, ale jakże potwierdzający fakt, iż historia lubi się powtarzać. Kiedy byłam w pierwszej klasie podstawówki otrzymałam zadanie domowe, które polegało na napisaniu kto jest patronem w mojej parafii. Ja oczywiście skierowałam to zapytanie w stronę mojej babci, która na tematy kościoła wie chyba wszystko. Mija kilkanaście lat od tego momentu i wiecie co się dzieje? Mój bratanek, siedmioletni chłopiec, zadaje mojej babci to samo pytanie, które i ja zadałam tyle lat temu. Mówcie co chcecie, ale ta sytuacja udowadnia, że historia lubi się powtarzać. A co więcej, podejrzewam, że moje dzieci kiedy pójdą do szkoły również zadadzą to pytanie, a ja tylko uśmiechnę się delikatnie gdy to usłyszę.

Życie to stan, który przemija. Życie to chwila, która nie trwa wiecznie. Życie to historia, którą kształtujemy sami poprzez nasze czyny. Życie to czynności, które stają się powtarzalne. Bo dlaczego miałyby nie być? Mówi się, że każdy człowiek jest inny. A jednak każdy ma jakąś cechę wspólną z drugim człowiekiem. Taki stan rzeczy prowadzi do tego, że historia zna już dwa...

Znane jest też powiedzenie: "Historia jest nauczycielką życia". Jednak dziś, kiedy nie potrzebujemy autorytetów, nie potrafimy żadnej nauki wziąć od historii. Nawet tej prawdy, że lubi się powtarzać. Zwłasza historia przegranych powstań. Klęska powstania listopadowego niczego nie nauczyła tragicznie nieudolnych przywódców z 1863 r. Wypalone ogniem powstanie w getcie nie powstrzmało przywódców powstania warszawskiego przed wydaniem na śmierć kwiatu warszawskiej młodzieży.

Znane jest też powiedzenie: "Historia jest nauczycielką życia". Jednak dziś, kiedy nie potrzebujemy autorytetów, nie potrafimy żadnej nauki wziąć od historii. Nawet tej prawdy, że lubi się powtarzać. Zwłasza historia przegranych powstań. Klęska powstania listopadowego niczego nie nauczyła tragicznie nieudolnych przywódców z 1863 r. Wypalone ogniem powstanie w getcie nie...

Małe miasteczko, a w nim ciotka X z dwiema córkami i ciotka Y z jedną córką. Córka ciotki X zachodzi w ciążę w młodym wieku. Szybka decyzja - ślub. Małżeństwo nie jest szczęśliwe, młoda para praktycznie się nie zna, no ale przecież ciąża... Mija rok. Druga córka ciotki prosi o wyjazd pod namioty, ciotka X się zgadza, choć inni odradzają i pukają się w czoło. Przyjeżdża, jak się później okazało, z "niespodzianką". Cóż - kolejny ślub na łapu-capu, ważne, żeby był papier. Babcia smutno kręciła głową, przewidując los kolejnej wnuczki. Za to ciotka Y śmiała się w głos, wypominając głupotę ciotki X, obmawiając jej naiwność. Mijają dwa lata. I wiecie co? Córka ciotki Y również zalicza "wpadkę"! Płacz, załamywanie rąk, zapożyczanie się po rodzinie i pomimo protestów babci - ekspresowy ślub, bo co ludzie powiedzą. Rozwód nastąpił rok później. No cóż. Historia bardzo lubi się powtarzać.

Małe miasteczko, a w nim ciotka X z dwiema córkami i ciotka Y z jedną córką. Córka ciotki X zachodzi w ciążę w młodym wieku. Szybka decyzja - ślub. Małżeństwo nie jest szczęśliwe, młoda para praktycznie się nie zna, no ale przecież ciąża... Mija rok. Druga córka ciotki prosi o wyjazd pod namioty, ciotka X się zgadza, choć inni odradzają i pukają się w czoło. Przyjeżdża,...

Przytoczę historię z rodziny mojego męża.
Jego prapradziadek w dniu ślubu, gdy wszystko było dopięte na ostatni guzik, w kościele zamiast przyrzeczenia oświadczył, że jednak nie jest gotowy na to żeby się ożenić. Jednakże wszystkich zaprasza na wódkę..
Wiele lat później jego praprawnuk, a mój szwagier dzisiejszy, dzień przed swoim ślubem wykręcił ten sam numer, tyle że nie miał odwagi powiedzieć tego bezpośrednio, a zostawił list...i zwiał.
Tak historia lubi się powtarzać.

Przytoczę historię z rodziny mojego męża.
Jego prapradziadek w dniu ślubu, gdy wszystko było dopięte na ostatni guzik, w kościele zamiast przyrzeczenia oświadczył, że jednak nie jest gotowy na to żeby się ożenić. Jednakże wszystkich zaprasza na wódkę..
Wiele lat później jego praprawnuk, a mój szwagier dzisiejszy, dzień przed swoim ślubem wykręcił ten sam numer, tyle że...

Polak jak już wiadomo, pamięć krótkotrwałą ma mocno sfatygowaną, potrafimy wypomnieć innym państwom wojny i porażki sprzed setek lat, a na dzień dzisiejszy nie jesteśmy w stanie zapanować nad ładem wyborczym teraźniejszej Polski. Głosujemy na partie które 4 lata wcześniej były naszym świętym wrogiem, po kolejnych 4 latach do nich wracamy, bo jednak chyba tacy źli nie byli, i tak w kółko pasiemy portfele bandy nieudaczników z wiejskiej, idealnie obrazując powiedzenie, że historia lubi się powtarzać. A jak to Orwell zaznaczył, Prol zawsze będzie Prolem, i nie zależnie po której stronie się opowie, i tak zawsze zostanie na szarym końcu łańcucha egzystencjalnego. A politycy na to czekają, i liczą na nieunikniony powrót do władzy, śmiejąc się z naszej niedoli i chęci poprawy życia.

Polak jak już wiadomo, pamięć krótkotrwałą ma mocno sfatygowaną, potrafimy wypomnieć innym państwom wojny i porażki sprzed setek lat, a na dzień dzisiejszy nie jesteśmy w stanie zapanować nad ładem wyborczym teraźniejszej Polski. Głosujemy na partie które 4 lata wcześniej były naszym świętym wrogiem, po kolejnych 4 latach do nich wracamy, bo jednak chyba tacy źli nie byli,...

Niedawno przeczytałam książkę Kolej podziemna Colsona Whiteheada- opowieść drogi o ucieczce czarnej niewolnicy z plantacji i jej podróży po różnych stanach Ameryki. W trakcie miałam wrażenie, że kiedyś czytałam podobną powieść tak dużo było podobieństw, czyżby Pan Whitehead czytał Malowanego ptaka Kosińskiego, a może po prostu historia lubi się powtarzać. Losy Żydów w okupowanej Europie były reminiscencją sytuacji czarnoskórych, najpierw odczłowieczenie wykazanie, że nie są tacy jak biali-aryjczycy, później fizyczne wykorzystanie aż po mordy. Najbardziej wstrząsnął mną fragment Kolei podziemnej w którym opisywane są zabójstwa na białych mieszkańcach którzy ukrywali uciekających niewolników-czytelne powiązanie z np egzekucją w czasie II wojny światowej rodziny Ulmów, także scena publicznego wieszania zbiegów przypominająca znane nam zdjęcia z czasów Holocaustu. Zdecydowanie na przykładzie literatury sprawdza się powiedzenie, że „historia lubi się powtarzać”

Niedawno przeczytałam książkę Kolej podziemna Colsona Whiteheada- opowieść drogi o ucieczce czarnej niewolnicy z plantacji i jej podróży po różnych stanach Ameryki. W trakcie miałam wrażenie, że kiedyś czytałam podobną powieść tak dużo było podobieństw, czyżby Pan Whitehead czytał Malowanego ptaka Kosińskiego, a może po prostu historia lubi się powtarzać. Losy Żydów w...