Takie książki przede wszystkim zawierają dużo prawdy życiowej i stanowią pewną inspirację. Bowiem każda kobieta jest inna, ale każda jest wyjątkowa. Książki zazwyczaj podkreślają naszą kobiecą odwagę, przewyższającą w niektórych sytuacjach tą męską, oraz naszą wrażliwość, chociaż każda kobieta wyraża przeżywa ją na swój sposób.
Po takiej lekturze zawsze czuje się sioniejsza, czuję kobiece wsparcie i mam ochotę na babski wieczór.

Takie książki przede wszystkim zawierają dużo prawdy życiowej i stanowią pewną inspirację. Bowiem każda kobieta jest inna, ale każda jest wyjątkowa. Książki zazwyczaj podkreślają naszą kobiecą odwagę, przewyższającą w niektórych sytuacjach tą męską, oraz naszą wrażliwość, chociaż każda kobieta wyraża przeżywa ją na swój sposób.
Po takiej lekturze zawsze czuje się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Przede wszystkim w takich relacjach cenię sobie szczerość. Nie jestem fanką "poklepywania po ramieniu" ale nawet lubię kiedy jedna z bohaterek prowadzi terapię szokową i mówi "prosto z mostu", bo o to w tym wszystkich chodzi.

Przede wszystkim w takich relacjach cenię sobie szczerość. Nie jestem fanką "poklepywania po ramieniu" ale nawet lubię kiedy jedna z bohaterek prowadzi terapię szokową i mówi "prosto z mostu", bo o to w tym wszystkich chodzi.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

W powieściach obyczajowych lubię mieszankę charakterów , miejsc, obyczajów ,poglądów a na koniec uwielbiam jak te wszystkie różnice mimo wszystkiego i wszystkich połączą się w cos jednego nieziemskiego.

W powieściach obyczajowych lubię mieszankę charakterów , miejsc, obyczajów ,poglądów a na koniec uwielbiam jak te wszystkie różnice mimo wszystkiego i wszystkich połączą się w cos jednego nieziemskiego.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

W powieściach obyczajowych najbardziej lubię uczucia i emocje, a także szczęśliwe zakończenia. Lubię kiedy bohaterkami są silne kobiety, nie takie rozmamłane i rozpaczające, które w kółko się nad sobą użalają, ale babki z ikrą, działające, walczące i nie poddające się, mimo niesprzyjających sytuacji życiowych. Jak w powieści jest też krztyna humoru, to też przyjemnie ją odbieram, podobnie jak taką szczerą, prawdziwą babską przyjaźń. Nie lubię z kolei cukierkowych, zbyt idealnych przyjaźni i romansów, wolę sytuacje prawdziwe i życiowe, takie, które każdemu mogłyby się zdarzyć, nawet mi...

W powieściach obyczajowych najbardziej lubię uczucia i emocje, a także szczęśliwe zakończenia. Lubię kiedy bohaterkami są silne kobiety, nie takie rozmamłane i rozpaczające, które w kółko się nad sobą użalają, ale babki z ikrą, działające, walczące i nie poddające się, mimo niesprzyjających sytuacji życiowych. Jak w powieści jest też krztyna humoru, to też przyjemnie ją...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

O kobietach - ludzie od zawsze mówią i piszą,
ich zachowania i relacje nie są żadną niszą.
Lubię czytać o niewiastach z dawnych lat,
o tym jak postępowały, by być z życiem za pan brat.
Jedna tak okropnie kogoś oszukała,
druga coś strasznego (nie)świadomie przeskrobała.
Ta kogoś zdradziła, tamta zamordowała,
tym samym swą reputację mocno zszargała.
Te ich błędy, przewinienia i wzajemne oskarżenia,
zawsze mi dają - dużo do myślenia.
O negatywnych zachowaniach czytam bardzo chętnie,
takiej książce "oddaję się" doszczętnie.

O kobietach - ludzie od zawsze mówią i piszą,
ich zachowania i relacje nie są żadną niszą.
Lubię czytać o niewiastach z dawnych lat,
o tym jak postępowały, by być z życiem za pan brat.
Jedna tak okropnie kogoś oszukała,
druga coś strasznego (nie)świadomie przeskrobała.
Ta kogoś zdradziła, tamta zamordowała,
tym samym swą reputację mocno zszargała.
Te ich błędy,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najbardziej podobają mi się intrygi i tajemnice skrywane pod podszewką przyjaźni, któraś przyjaciółka zabrała chłopaka drugiej, coś łączyło przed laty męża innej z tą która odbiła chłopaka. Znajdują się listy ,zdjęcia i inne pamiątki z których dowiadujemy się że dziadka bądź babcię jednej z bohaterek łączyło bardzo głębokie uczucie z kimś z rodziny innej bohaterki, I się wszystko łączy tajemnicą tak straszną że może dojść do skandalu albo nawet czyjąś śmiercią

Najbardziej podobają mi się intrygi i tajemnice skrywane pod podszewką przyjaźni, któraś przyjaciółka zabrała chłopaka drugiej, coś łączyło przed laty męża innej z tą która odbiła chłopaka. Znajdują się listy ,zdjęcia i inne pamiątki z których dowiadujemy się że dziadka bądź babcię jednej z bohaterek łączyło bardzo głębokie uczucie z kimś z rodziny innej bohaterki, I się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Uwielbiam książki, w których losy bohaterów przypominają codzienne życie. Zatem powinno się w nich znaleźć zarówno trochę sielanki, jak i dramatycznych zdarzeń. Nie lubię "lukrowanych" zakończeń, bo w życiu rzadko takie się zdarzają. Najlepiej jak między bohaterkami pojawiają się i dobre i złe emocje-jak na sinusoidzie: zwątpienie i wiara, łzy smutku i szczęścia, bliskość i dystans, harmonia i konflikt, rywalizacja i pomoc. Taka huśtawka nastrojów między postaciami wywołuje u mnie większe i zróżnicowane emocje, postacie zdają się być bardziej realne i mam wrażenie, że sama należę do świata przedstawionego czytanej książki.

Uwielbiam książki, w których losy bohaterów przypominają codzienne życie. Zatem powinno się w nich znaleźć zarówno trochę sielanki, jak i dramatycznych zdarzeń. Nie lubię "lukrowanych" zakończeń, bo w życiu rzadko takie się zdarzają. Najlepiej jak między bohaterkami pojawiają się i dobre i złe emocje-jak na sinusoidzie: zwątpienie i wiara, łzy smutku i szczęścia, bliskość i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W powieściach obyczajowych najbardziej lubię, gdy bohaterka jest zupełnie inna niż ja. To zawsze niezwykła frajda móc zobaczyć zwykły świat oczami osoby, która ma inny charakter, zdanie, inną pozycję. Nie będzie nigdy mi dane przeżyć wielu żyć, a moja osobowość nie zmienia się co tydzień. Dlatego właśnie książki są najwspanialszą zabawą, pozwalają człowiekowi przeżyć tysiące żyć bez żadnej zmiany. Zwłaszcza te, z gatunku obyczajowego, gdzie bohaterki prowadzą, wydaje się, normalne życie Dzięki temu, że są ode mnie różne, zabierają mnie w wyjątkową podróż, której sama nigdy nie miałabym szansy odbyć.

W powieściach obyczajowych najbardziej lubię, gdy bohaterka jest zupełnie inna niż ja. To zawsze niezwykła frajda móc zobaczyć zwykły świat oczami osoby, która ma inny charakter, zdanie, inną pozycję. Nie będzie nigdy mi dane przeżyć wielu żyć, a moja osobowość nie zmienia się co tydzień. Dlatego właśnie książki są najwspanialszą zabawą, pozwalają człowiekowi przeżyć...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja lubię powieści obyczajowe, ponieważ zawsze mogę odnaleźć tam trochę siebie. Swoje problemy, swoje przejścia, odbicie swoich błędów, uczuć, przeżyć. Lubię utożsamiać się z bohaterkami, analizować ich zachowanie, porównywać do swojego życia.
Powieść obyczajowa to odbicie naszej rzeczywistości. Niekoniecznie szarej. Niejednokrotnie problemy bohaterek, np. napięcie między matką i córką, lub nierozwiązane od pokoleń konflikty wydają nam się przerysowane - ale czy sami nie znamy takich przypadków? Czy nie mamy podobnych sytuacji w rodzinie? Mnie osobiście zawsze szczególnie poruszają powieści dotykające trudnych relacji matki z córką - u mnie jest to jakaś dziedziczna "choroba", która z pokolenia na pokolenie nie pozwala cieszyć się zdrowymi relacjami pomiędzy dwiema najważniejszymi dla siebie przecież kobietami. Moja prababcia nie akceptowała mojej babci, zawsze była dla niej bardzo surowa i oziębła, a swojego syna ubóstwiała. Moja mama także nie dogadywała się z babcią. Obydwie jakoś nie potrafiły się porozumieć, chociaż nigdy nie istniał pomiędzy nimi otwarty konflikt. Z kolei moja mama zawsze ma do mnie jakieś "ale", a mój brat jest idealny. Mama wielokrotnie podkreśla, że skoro jestem dziewczyną, to muszę się bardziej starać, być "porządna" itd. Bratu wybacza wszystko. Tym samym odsuwa mnie od siebie i rani sama nie rozumiejąc, co robi źle. A ja? Boję się mieć córkę...
Dlatego czytając powieści obyczajowe dotykające historii kobiet zawsze szukam pewnego podobieństwa do naszego pokoleniowego emocjonalnego kalectwa i ewentualnych recept na uzdrowienie naszych relacji.

Ja lubię powieści obyczajowe, ponieważ zawsze mogę odnaleźć tam trochę siebie. Swoje problemy, swoje przejścia, odbicie swoich błędów, uczuć, przeżyć. Lubię utożsamiać się z bohaterkami, analizować ich zachowanie, porównywać do swojego życia.
Powieść obyczajowa to odbicie naszej rzeczywistości. Niekoniecznie szarej. Niejednokrotnie problemy bohaterek, np. napięcie między...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Chyba szukam momentów, w których mogę utożsamić siebie i swoją przyjaciółkę z bohaterkami książki. Lepiej robi mi się na sercu, gdy wiem, że nie tylko my czasem mamy siebie dosyć, robimy z igły widły i czasem znikamy. Podobają mi się zawsze te momenty, kiedy dwójka ludzi spotyka się po kilkunastu latach i wciąż potrafią rozmawiać tym samym językiem, śmiać się z tych samych żartów i wspierać. Jakby wszystkie obietnice były wyryte gdzieś na ścianie i jakby przysięga naprawdę miała moc

Chyba szukam momentów, w których mogę utożsamić siebie i swoją przyjaciółkę z bohaterkami książki. Lepiej robi mi się na sercu, gdy wiem, że nie tylko my czasem mamy siebie dosyć, robimy z igły widły i czasem znikamy. Podobają mi się zawsze te momenty, kiedy dwójka ludzi spotyka się po kilkunastu latach i wciąż potrafią rozmawiać tym samym językiem, śmiać się z tych samych...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej