Niestety muszę przyznać,że chciwość to drugie imię człowieka.
Wciąż za czymś gonimy, wciąż pracujemy i idziemy przez życie zbyt szybko. Jest tyle ważniejszych rzeczy od dóbr materialnych: przyjaźń, rodzina, miłość, troska. Zbyt często o tym zapominamy... I niestety doceniamy coś dopiero, jak to stracimy...
Myślę,że warto zatrzymać się i pomyśleć o tym,co jest dla nas najważniejsze. Żadne pieniądze bowiem nie dadzą nam zdrowia i miłości...

Niestety muszę przyznać,że chciwość to drugie imię człowieka.
Wciąż za czymś gonimy, wciąż pracujemy i idziemy przez życie zbyt szybko. Jest tyle ważniejszych rzeczy od dóbr materialnych: przyjaźń, rodzina, miłość, troska. Zbyt często o tym zapominamy... I niestety doceniamy coś dopiero, jak to stracimy...
Myślę,że warto zatrzymać się i pomyśleć o tym,co jest dla nas...

Ludzka natura nad wyraz zmienną jest. Trudno określić ją jednym słowem i trudno nadać człwoieczeństwu "łatkę", które jednoznacznie określi jego charakterystykę. Gdybym jednak miałą sięgnąć po jedną cechę, która określa ludzi to wybrałabym zazdrość - to motyw ludzkiego postępowania i cecha, która w większości ukierunkowuje ludzki byt. Nie ma takiego człowieka, który spoglądając na innych nie zazdrości. W większości saminadajemy tej cesze negatywny wydźwięk demonizując a nie podziwiając tych, któzy osiągnęli więcej niż my lub dotarli tam gdzie my mozolnie i bezskutecznie próbujemy się wspiąć. Niektórzy (choć nieliczni) osiągnęli zdolność do kreowania z zazdrości cechy pozytywnej, która nie wzbudza zawiści a staje sie motorem napędowym do działania i zasiewa ziarnko nadzieji że skoro ktoś dotarł już tam gdzie chcemy dojść i my to jest to możliwe. Doceniamy tych którzy przecierają szlaki i uczymy się na błędach które popełnili. Niestety takich ludzi jest mało - większość nadal wyzwala negatywne emocje wobec tych którzy osiągnęli sukces. Zazdrość zmienia i ksztłtuje oblicze ludzkości. Rodzi zachłanność i prowadzi do utraty własnej tożsamości na rzecz stworzenia kukiełki podziwianej przez innych choć... do bólu nieszczęśliwej!

Ludzka natura nad wyraz zmienną jest. Trudno określić ją jednym słowem i trudno nadać człwoieczeństwu "łatkę", które jednoznacznie określi jego charakterystykę. Gdybym jednak miałą sięgnąć po jedną cechę, która określa ludzi to wybrałabym zazdrość - to motyw ludzkiego postępowania i cecha, która w większości ukierunkowuje ludzki byt. Nie ma takiego człowieka, który...

Paradoksalnie... właśnie ZMIENNOŚĆ.
Ktoś powie, że ludzie nigdy się nie zmieniają. Ale tylko człowiek potrafi w jednej chwili kochać, a zaraz potem nie nienawidzić (a może nawet wcale nie trzeba tej chwili). Potrafi podziwiać, by zacząć zazdrościć... Nie wspominając już o tak prozaicznych sprawach, jak chociażby wybór czekolady w sklepie. Jednego dnia będzie się zarzekał, że białej to on nie lubi, by kolejnego właśnie ją kupić. Ot, cały człowiek.

Paradoksalnie... właśnie ZMIENNOŚĆ.
Ktoś powie, że ludzie nigdy się nie zmieniają. Ale tylko człowiek potrafi w jednej chwili kochać, a zaraz potem nie nienawidzić (a może nawet wcale nie trzeba tej chwili). Potrafi podziwiać, by zacząć zazdrościć... Nie wspominając już o tak prozaicznych sprawach, jak chociażby wybór czekolady w sklepie. Jednego dnia będzie się zarzekał,...

Według mnie cecha, która oddaje naturę człowieka to miłość do piękna. Od zarania dziejów człowiek lubował się w tym, co w danym okresie stawiane było ponad ogólnie przyjętymi normami. W epoce ludów wędrownych przyozdabialiśmy swe ciała, gdyż to piękno mogliśmy zabrać ze sobą. W epoce osadnictwa upiększaliśmy nasze domostwa. Po dziś dzień lubimy dobrze wyglądać i mieszkać w ładnych domach.
Jako jedyne istoty na Ziemi doceniamy też sztukę w wielu jej przejawach. Komu obojętna jest piękna muzyka, wspaniały obraz czy literatura?

Według mnie cecha, która oddaje naturę człowieka to miłość do piękna. Od zarania dziejów człowiek lubował się w tym, co w danym okresie stawiane było ponad ogólnie przyjętymi normami. W epoce ludów wędrownych przyozdabialiśmy swe ciała, gdyż to piękno mogliśmy zabrać ze sobą. W epoce osadnictwa upiększaliśmy nasze domostwa. Po dziś dzień lubimy dobrze wyglądać i mieszkać w...

Cecha, która najlepiej oddaje ludzką naturę to ZAWIŚĆ. Cecha ta jest niezwykle silna, co w negatywnym skutku swojego działania może doprowadzić nie tylko do konfliktów międzyludzkich, ale również do konfliktów zbrojnych. Przyszło nam żyć w czasach, kiedy dobrobyt jest dostępny na wyciągnięcie ręki, a to oznacza, że każda istota ludzka prędzej czy później tego uczucia doświadcza.

Cecha, która najlepiej oddaje ludzką naturę to ZAWIŚĆ. Cecha ta jest niezwykle silna, co w negatywnym skutku swojego działania może doprowadzić nie tylko do konfliktów międzyludzkich, ale również do konfliktów zbrojnych. Przyszło nam żyć w czasach, kiedy dobrobyt jest dostępny na wyciągnięcie ręki, a to oznacza, że każda istota ludzka prędzej czy później tego uczucia...

Oczywiście CIEKAWOŚĆ!
Ja sama otworzyłam stronę z Waszym konkursem z ciekawości. To właśnie ta cecha jest kołowrotkiem napędzającym wszelkiego rodzaju zmiany w naszym życiu. Popycha nas do robienia rzeczy zakazanych, nowych, nieznanych. Mówią że ciekawość to pierwszy stopień do piekła. Ciekawe, czy znajdzie się osoba na tyle ciekawa by to sprawdzić? I ciekawe również kto wygra ten konkurs?
Napisała z ciekawości ciekawa Kasia ;)

Oczywiście CIEKAWOŚĆ!
Ja sama otworzyłam stronę z Waszym konkursem z ciekawości. To właśnie ta cecha jest kołowrotkiem napędzającym wszelkiego rodzaju zmiany w naszym życiu. Popycha nas do robienia rzeczy zakazanych, nowych, nieznanych. Mówią że ciekawość to pierwszy stopień do piekła. Ciekawe, czy znajdzie się osoba na tyle ciekawa by to sprawdzić? I ciekawe również kto...

Jestem wręcz przekonany, że jedyną z cech, która w ludziach się nie zmienia na przestrzeni tych wszystkich minionych wieków, jest pragnienie wygody. Nie sposób nazwać tej cechy jako stricte złej, lub dobrej, bo myślę, że klasyfikuje się ona jako ta neutralna. Właściwie pozytywnego, lub negatywnego znaczenia, zyskuje ona dopiero na wskutek ludzkiego działania, no i sposobu wykorzystania. Człowiek od wieków robi wszystko, by jakoś sobie, lub innym, dopomóc, a jako argumentu można użyć choćby dobrze rozwijającej się technologii, która została stworzona, by nam wszystkim ułatwić życie. Pragnienie wygody nie istniało jedynie w średniowieczu i czasach jeszcze wcześniejszych, kiedy to ludzie z wiadomych powodów jej poszukiwali, ale nawet teraz, gdy pozornie ludzie mają wszystko. Pragnienie wygody wyzwala w człowieku motywację do jej poszukiwania, ale także rodzi zachłanność, gdy otrzymaliśmy coś, co powinno zaspokoić nasze pragnienie, ale z różnych przyczyn tego nie robi. Pragnienie wygody, moim zdaniem, towarzyszy człowiekowi i towarzyszyć będzie już zawsze.

Jestem wręcz przekonany, że jedyną z cech, która w ludziach się nie zmienia na przestrzeni tych wszystkich minionych wieków, jest pragnienie wygody. Nie sposób nazwać tej cechy jako stricte złej, lub dobrej, bo myślę, że klasyfikuje się ona jako ta neutralna. Właściwie pozytywnego, lub negatywnego znaczenia, zyskuje ona dopiero na wskutek ludzkiego działania, no i sposobu...

Jedną cechą, która najlepiej oddaje ludzką naturę jest egoizm. To się nigdy nie zmieniło. Człowiek od zawsze walczył żeby to jemu było dobrze, miał wszystko zapewnione, nie było mu źle. Jeśli jednak było niedobrze, robił wszystko żeby to zmienić. Dopiero w następnej kolejności można zapewnić dobro osobom trzecim. Na przestrzeni lat oczywiście zmieniło się pojęcie dobra i jego postrzeganie. Kiedyś ludzie dbali o rozpalenie dla ogniska, o upolowanie jedzenia. Dziś są to pieniądze, dobre miejsce w autobusie, kolejność obsłużenia w miejscu publicznym, wygodny ciuch.

Jedną cechą, która najlepiej oddaje ludzką naturę jest egoizm. To się nigdy nie zmieniło. Człowiek od zawsze walczył żeby to jemu było dobrze, miał wszystko zapewnione, nie było mu źle. Jeśli jednak było niedobrze, robił wszystko żeby to zmienić. Dopiero w następnej kolejności można zapewnić dobro osobom trzecim. Na przestrzeni lat oczywiście zmieniło się pojęcie dobra i...

Hipokryzja. Z tą cechą większość ludzi się niestety już rodzi i błędnie twierdzi, że nie ma na nią wpływu. To okropne oskarżać, obgadywać innych samemu mając wady, krytykować czyjś sukces samemu starając się go odnieść. Hipokryzja sprawia, że skupiamy się na porównywaniu innych ze sobą a to prowadzi do wiecznego niezadowolenia z własnego życia. Ten motyw pojawił się już w Biblii gdy mówiono o drzazdze w oku bliźniego i desce w swoim. Przykre jest to iż ludzie zapominają być dla siebie ludźmi i zaczynają kategoryzować oraz mierzyć innych własną miarą.

Hipokryzja. Z tą cechą większość ludzi się niestety już rodzi i błędnie twierdzi, że nie ma na nią wpływu. To okropne oskarżać, obgadywać innych samemu mając wady, krytykować czyjś sukces samemu starając się go odnieść. Hipokryzja sprawia, że skupiamy się na porównywaniu innych ze sobą a to prowadzi do wiecznego niezadowolenia z własnego życia. Ten motyw pojawił się już w...

Chęć przetrwania. Tylko tyle i aż tyle.

Chęć przetrwania. Tylko tyle i aż tyle.