Przeglądałam setki zdjęć, by pojąć sztukę fotografii. Nie miałam pieniędzy na kursy i wpadł mi do głowy pewien pomysł. Będę po prostu wzorować się na zdjęciach z internetu, może po jakimś czasie pomysły same zaczną wpadać mi do głowy. I przyznam szczerze, że to nie jest takie proste zadanie. Zaczynając od dobrego sprzętu, musiałam także poszukać różne ciekawe dodatki, aby moje zdjęcia były interesujące. Zapragnęłam wtedy, aby jednym z takich ciekawych akcentów była maszyna do pisania. I zaczęły się poszukiwania. Gdy nareszcie udało mi się ją znaleźć i przytargać do domu, bo nie ukrywam, dość ciężka była, usiadłam w fotelu zadowolona. Od razu wzięłam się do przygotowywania kącika, w którym miało powstać pierwsze zdjęcie na mojego bloga.
Minął miesiąc od pierwszej publikacji. Nie ukrywam, że szło mi coraz lepiej. Otrzymywałam mnóstwo wiadomości od moich czytelników i na każdą starałam się odpowiedzieć. Jedna z wiadomości była szczególna. Napisała do mnie kobieta, podająca się za wnuczkę pisarki. Rozpoznała ona maszynę do pisania, która kiedyś należała do jej rodziny, oraz która została zrabowana podczas zamieszek, które dawniej często wybuchały w mieście.
Spotkałam się z tą kobietą, zawsze miałam dobre serce i chciałam wyjaśnić jak własność pisarki znalazła się u mnie. Po miłej rozmowie nadal się zastanawiałam, czy na pewno powinnam tak łatwo oddać w sumie już moją rzecz, przecież ją kupiłam i również się do niej przywiązałam. Sumienie podpowiadało jedno, a chciwość drugie.
Sumienie z czasem wygrało.
Dziś się cieszę, że tak się sprawy potoczyły. Maszynę do pisania straciłam - choć nie tak do końca - ale zyskałam przyjaźń. Moją bratnią duszą okazała się wnuczka znanej pisarki, która również świetnie pisze, a ja z chęcią czytam jej książki. Na mojej stronie nadal można znaleźć piękne zdjęcia przy maszynie do pisania, do której mam dostęp w każdej chwili.

Przeglądałam setki zdjęć, by pojąć sztukę fotografii. Nie miałam pieniędzy na kursy i wpadł mi do głowy pewien pomysł. Będę po prostu wzorować się na zdjęciach z internetu, może po jakimś czasie pomysły same zaczną wpadać mi do głowy. I przyznam szczerze, że to nie jest takie proste zadanie. Zaczynając od dobrego sprzętu, musiałam także poszukać różne ciekawe dodatki, aby...

Nie spodziewałam się tego jak w ciągu kilku miesięcy diametralnie odmieni się moje życie, a wszystko za sprawą listu, który otrzymałam na początku czerwca.
Okazało się, że to powiadomienie o spotkaniu u notariusza, gdzie miał zostać odczytany testament mojej dalekiej ciotki ze strony matki. Szczerze to może widziałam na własne oczy ciotkę z pięć razy w życiu, więc byłam bardzo zdziwiona czemu dostałam takie pismo i co mogła mi zapisać. Postanowiłam jednak pojechać na to spotkanie. Jakie było moje zdziwienie kiedy okazało się, że ciotka przepisała na mnie swój dom.
Miałam nie lada problem z dojazdem do domu ciotki, ale było warto, bo moim oczom ukazał się piękny mały drewniany dom. Weszłam na ganek i otworzyłam drzwi. Zobaczyłam uroczą kuchnię w stylu rustykalnym. Obok kuchni był mały salon z kominkiem; taki jaki zawsze chciałam mieć. Wychodzi na to, że z ciotką miałyśmy ten sam gust.
Pod oknem znajdowało się biurko na którym stała zadbana, czarna maszyna do pisania. Z niej wystawała zapisana kartka.
Podeszłam do maszyny i zobaczyłam, że na kartce znajduje się moje imię. Byłam w szoku, bo ciotka przed śmiercią napisała do mnie list w którym wita mnie w domu i ma nadzieję, że będę w nim szczęśliwa. W liście dodała jeszcze, że przez całe życie pisała pamiętniki, które znajdę w szufladzie biurka. Ciocia każdy pamiętnik pisała na maszynie. Poznałam historię całego jej życia i czułam jak z każdym słowem umacnia się między nami więź, której nie miałam jeszcze z nikim innym. Cieszę się, że nasze drogi się zeszły mimo, że jej już nie ma na tym świecie. Dzięki maszynie do pisania, która towarzyszyła jej przez całe życie ja teraz jestem blisko niej.

Nie spodziewałam się tego jak w ciągu kilku miesięcy diametralnie odmieni się moje życie, a wszystko za sprawą listu, który otrzymałam na początku czerwca.
Okazało się, że to powiadomienie o spotkaniu u notariusza, gdzie miał zostać odczytany testament mojej dalekiej ciotki ze strony matki. Szczerze to może widziałam na własne oczy ciotkę z pięć razy w życiu, więc byłam...

Kolekcja nietypowych zdarzeń[bookLink]4805759|Kolekcja nietypowych zdarzeń[/bookLink]

Kolekcja nietypowych zdarzeń[bookLink]4805759|Kolekcja nietypowych zdarzeń[/bookLink]

 [bookCover]4805759|Kolekcja nietypowych zdarzeń[/bookCover]