Każdy kto nie był pilnym uczniem wie, że najgorsze co można usłyszeć to "dzwoniła twoja wychowawczyni" albo "przyszedł list ze szkoły" a następnie finiszer "musimy porozmawiać". Samo "musimy porozmawiać" nie jest takie tragiczne, ale w kontekście telefonu ze szkoły było to zdanie ciarkotwórcze.

Dziś podobnie mam widząc na ekranie telefonu ciąg 9 cyfr z banku.

Każdy kto nie był pilnym uczniem wie, że najgorsze co można usłyszeć to "dzwoniła twoja wychowawczyni" albo "przyszedł list ze szkoły" a następnie finiszer "musimy porozmawiać". Samo "musimy porozmawiać" nie jest takie tragiczne, ale w kontekście telefonu ze szkoły było to zdanie ciarkotwórcze.

Dziś podobnie mam widząc na ekranie telefonu ciąg 9 cyfr z...

Jeżeli słyszę:
,,Mam prośbę'', albo ,,mam do Ciebie sprawę'' to wiem że nie wróży to nic dobrego :P

Jeżeli słyszę:
,,Mam prośbę'', albo ,,mam do Ciebie sprawę'' to wiem że nie wróży to nic dobrego :P

Kobieta siedzi zamyślona. Gapi się przez okno. Trzyma torbę z zakupami, z której wystaje bagietka i owoce. Śledzi beznamiętnym wzrokiem mijane stacje. Nie odwraca go nawet, gdy tuż obok niej staje starsza kobieta. Jej twarz wyraża okropne zmęczenie długim dniem, który dla niej jednak się nie kończy. Czeka ją bowiem masa domowych obowiązków. Bezwiednie poprawia kosmyk włosów opadający na twarz. Zagryza wargę.

Z zamyślenia wyrywa ją krzykliwy głos:
"BILECIKI DO KONTROLI!"

Na te słowa kobieta aż podskakuje. Trąca stojącą obok niej staruszkę. Upuszcza torbę z zakupami, z której wysypują się jabłka. Cała czerwona i zlana potem zaczyna nerwowo - wśród pomruków śmiechu - zbierać owoce, jednocześnie poszukując kupionego 15 minut wcześniej biletu...

*Kurtyna*

Kobieta siedzi zamyślona. Gapi się przez okno. Trzyma torbę z zakupami, z której wystaje bagietka i owoce. Śledzi beznamiętnym wzrokiem mijane stacje. Nie odwraca go nawet, gdy tuż obok niej staje starsza kobieta. Jej twarz wyraża okropne zmęczenie długim dniem, który dla niej jednak się nie kończy. Czeka ją bowiem masa domowych obowiązków. Bezwiednie poprawia kosmyk włosów...

Gdy wszyscy wiedzą że sytuacja u Ciebie jest zła a oni zasypują Cię pytaniami "Co u Was?" "Jak się trzymasz?" i bardziej tu chodzi o wścibskość niż o szczere zainteresowanie.

Gdy wszyscy wiedzą że sytuacja u Ciebie jest zła a oni zasypują Cię pytaniami "Co u Was?" "Jak się trzymasz?" i bardziej tu chodzi o wścibskość niż o szczere zainteresowanie.

Jest jedno pytanie, które budzi w mojej głowie szaleńczą gonitwę myśli i powoduje wewnętrzny atak paniki. Pytanie, przy którym po plecach przebiega mi zimny dreszcz, a na głowie jeżą się włosy. Pytanie, którego słowa, są dla mnie najbardziej znienawidzonymi na świecie.
To pytanie to ,,Co tam?'' zadane wyłącznie dla podtrzymania nieistniejącej rozmowy przez zupełnie obcą osobę, którą widziałam w swoim życiu dosłownie kilka razy. No bo co ja mam, kurczę, odpowiedzieć?
,,Okej''-małomówny gbur.
,,Żyję jak widać''-wredna idiotka.
,,Aaa, wiesz zastanawiam się, czy nie rzucić chłopaka, bo w gruncie rzeczy jest chyba idiotą, mój kot jest w ciąży, biorę udział w konkursie na lubimyczytac i mam nadzieję na książkę, wczoraj zbiłam swój ulubiony kubek, a za kilka dni jadę nad morze''-przecież to nic jej nie obchodzi.
No i co ja mam, kurczę, odpowiedzieć??

Jest jedno pytanie, które budzi w mojej głowie szaleńczą gonitwę myśli i powoduje wewnętrzny atak paniki. Pytanie, przy którym po plecach przebiega mi zimny dreszcz, a na głowie jeżą się włosy. Pytanie, którego słowa, są dla mnie najbardziej znienawidzonymi na świecie.
To pytanie to ,,Co tam?'' zadane wyłącznie dla podtrzymania nieistniejącej rozmowy przez zupełnie obcą...

"Kto to zrobił?" To pytanie budziło we mnie lęk już w czasach,gdy byłam dzieckiem. Do tej pory czuję się niepewnie,gdy je słyszę. Wtedy miałam na nie odpowiedź"To nie ja. To samo. Ja tylko patrzyłam". Cóż,dziś już by to nie przeszło.

"Kto to zrobił?" To pytanie budziło we mnie lęk już w czasach,gdy byłam dzieckiem. Do tej pory czuję się niepewnie,gdy je słyszę. Wtedy miałam na nie odpowiedź"To nie ja. To samo. Ja tylko patrzyłam". Cóż,dziś już by to nie przeszło.

„Musimy porozmawiać” jest zdaniem, które wywołuje u mnie stres i sprawia, że nagle z opanowanej staję się rozdygotana. Kiedy słyszę te słowa od razu kalkuluję wszystko co zrobiłam w ostatnim czasie i czy któraś z tych spraw wymaga omówienia. A że z reguły nic mi nie przychodzi do głowy to stres opada dopiero, kiedy rozmówca powie o co chodzi.

„Możesz coś dla mnie zrobić?” - to pytanie zawsze jest dla mnie kłopotliwe bo nigdy nie wiem co odpowiedzieć. Jeśli powiem, że nie mogę tego zrobić to muszę się liczyć z tym, że ta osoba się obrazi lub stracę w jakimś stopniu jej zaufanie i przestanie na mnie liczyć tak jak do tej pory. A jeśli odpowiem twierdząco, to będę odpowiedzialna za wykonanie danej prośby. A czasami nie chcemy odpowiadać za czyjeś interesy w obawie, że coś nam nie wyjdzie i cała wina spadnie na nas i pociągnie na samo dno zaufania, niczym kamień u szyi.

To jedyne dwie wypowiedzi, których unikam, a gdy jest to niemożliwe to słysząc je mam wrażenie że osoba, która je wypowiada jest niczym tykająca bomba, która może wybuchnąć kiedy powiem coś nie tak jak sobie tego życzy. A jak wiadomo... nie każdy nadaje się na snajpera do rozbrajania takich bombeczek. ;)

„Musimy porozmawiać” jest zdaniem, które wywołuje u mnie stres i sprawia, że nagle z opanowanej staję się rozdygotana. Kiedy słyszę te słowa od razu kalkuluję wszystko co zrobiłam w ostatnim czasie i czy któraś z tych spraw wymaga omówienia. A że z reguły nic mi nie przychodzi do głowy to stres opada dopiero, kiedy rozmówca powie o co chodzi.

„Możesz coś dla mnie zrobić?”...

Może pojadę dosyć poważnie, ale stresują mnie pytania o miłość. Jest to bardzo skryta emocja i kiedy muszę napisać wypracowanie, odpowiedzieć na pytanie kogo kocham jest to dla mnie krępujące. Nie mam pojęcia, czy dobrze interpretuję te uczucie, czy kogokolwiek kocham i jest to dla mnie bardzo intymne.

Może pojadę dosyć poważnie, ale stresują mnie pytania o miłość. Jest to bardzo skryta emocja i kiedy muszę napisać wypracowanie, odpowiedzieć na pytanie kogo kocham jest to dla mnie krępujące. Nie mam pojęcia, czy dobrze interpretuję te uczucie, czy kogokolwiek kocham i jest to dla mnie bardzo intymne.

"Ja już wszystko wiem!" Oj, tak, jak mama wracała z wywiadówek i już wszystko wiedziała... Od chwili kiedy padało to pytanie, chyba straszniejszy był dentysta :)

"Ja już wszystko wiem!" Oj, tak, jak mama wracała z wywiadówek i już wszystko wiedziała... Od chwili kiedy padało to pytanie, chyba straszniejszy był dentysta :)

"Abonent czasowo niedostępny, proszę zadzwonić później"

I to wystarczy, że na plecach pojawiają się nieprzyjemne dreszcze, gdy wymyślamy sobie w głowie tajemnicze teorie dlaczego nie możemy się z kimś skontaktować w tej danej chwili:

Ale jak to niedostępny? Czyli jest poza zasięgiem? Teraz prawie wszędzie jest zasięg!
O Boże, a może ktoś go zakopał żywcem? Tak, to by wszystko wyjaśniało. Pod ziemią nie ma pewnie zasięgu! Musiało stać się coś strasznego...
A może jednak nie jest tak źle? Może jednak on żyje tylko wyłączył telefon, bo ma ważne spotkanie biznesowe?
O Boże, a jeśli ten biznes ma na imię Krystyna i nosi stringi?

Można zwariować...

"Abonent czasowo niedostępny, proszę zadzwonić później"

I to wystarczy, że na plecach pojawiają się nieprzyjemne dreszcze, gdy wymyślamy sobie w głowie tajemnicze teorie dlaczego nie możemy się z kimś skontaktować w tej danej chwili:

Ale jak to niedostępny? Czyli jest poza zasięgiem? Teraz prawie wszędzie jest zasięg!
O Boże, a może ktoś go zakopał żywcem? Tak, to by...