Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

wicher_Lab
Effugere
Carmen
diff86
Karma

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

wicher_Lab
Effugere
Carmen
diff86
Karma

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Uważam, że pisanie książek lub tworzenie jakiejkolwiek sztuki opiera się na wiedzy, ciężkiej pracy, talencie i wyobraźni. Jeżeli "czuje się" dany temat, jest się z nim związanym i cały czas się rozwija w danym kierunku, to kiedy o tym piszemy słowa same z nas wypływają. Im więcej człowiek wie na dany temat tym rzecz jasna jest w stanie przekazać więcej odbiorcy. Nie jest to jednak równoznaczne z ciekawością książki. Literatura ma tą piękną cechę, że nawet wymyślając wyssane z palca, pełne magii i przygód historie również jesteśmy w stanie kogoś zainteresować. Czy to będąc mieszkańcem Hiszpanii piszemy o Hiszpanii, czy też zimnej Islandii jest bez znaczenia. Ważne jest to, czy użyjemy wszystkich swoich możliwości, całej wyobraźni, aby przedstawić historię tak wspaniałą, że ciężko się od niej oderwać. Bo można wiedzieć wszystko o historii starożytnej Egiptu, a napisać bardzo nieciekawą i nudną powieść. Jeżeli jakiś temat rusza struny w naszym sercu to właśnie to czyni książkę nietuzinkową. Nie ważne, czy mamy z tym styczność od dziecka, czy dopiero wkraczamy w ten interesujący nas obszar.

Uważam, że pisanie książek lub tworzenie jakiejkolwiek sztuki opiera się na wiedzy, ciężkiej pracy, talencie i wyobraźni. Jeżeli "czuje się" dany temat, jest się z nim związanym i cały czas się rozwija w danym kierunku, to kiedy o tym piszemy słowa same z nas wypływają. Im więcej człowiek wie na dany temat tym rzecz jasna jest w stanie przekazać więcej odbiorcy. Nie jest to...

Uważam, że kiedy bierzemy książkę w dłonie nawiązujemy intymną relację z jej autorem, zakradamy się do jego umysłu, poznajemy jego pasje, sposób myślenia, wartości jakimi się kieruje, a także sposób w jaki postrzega on świat. Kiedy zasiadamy do internetu zalewa nas potok w większości wierutnych bzdur, z kórych trudno jest wyłowić coś mądrego, wartościowego i nigdy nie nawiążemy takiej relacji jak z książką.

Uważam, że kiedy bierzemy książkę w dłonie nawiązujemy intymną relację z jej autorem, zakradamy się do jego umysłu, poznajemy jego pasje, sposób myślenia, wartości jakimi się kieruje, a także sposób w jaki postrzega on świat. Kiedy zasiadamy do internetu zalewa nas potok w większości wierutnych bzdur, z kórych trudno jest wyłowić coś mądrego, wartościowego i nigdy nie...

Pasja niekoniecznie musi iść w parze z wiedzą. Ten pierwszej pisarze mają całe pokłady, bo obok talentu, pasja decyduje o emocjonalności, trafności spostrzeżeń, autentyczności opisanej historii, tym całym zaangażowaniu potrzebnym do tego, aby ich teksty trafiły do czytelników.
Wiedza jest natomiast nabyta, można ją uzupełniać, poszerzać, zbierać materiały do książki w takim zakresie, jaki wydaje się wystarczający. Pisarz powinien wykorzystywać ją w umiejętny sposób, wplatać w fabułę ciekawostki, intrygować, zadziwiać.
Nie ma zatem jednej recepty i konkretnej odpowiedzi na to, jak powinno się pisać. To trzeba czuć :)
W wielu przypadkach połączenie wiedzy i pasji okazało się kluczem do sukcesu, np. Lisa Genova, która jest lekarką, wykorzystała ciekawe przypadki medyczne, aby oprzeć na nich fikcyjne historie, obok których nie można przejść obojętnie. Są genialne! Czy seria o Chyłce i Zordonie autorstwa Remigiusza Mroza, w fascynujący sposób wprowadzająca czytelnika w zawiłości polskiego prawa.
Na czym natomiast opiera się sukces literatury fantastycznej? Nie można się tu powołać na własne doświadczenia i wiedzę. Trzeba ogromnej pomysłowości i pasji, aby od podstaw stworzyć nieznany świat, nadać wyjątkowe cechy bohaterom i osnuć ich losy magią.

Pasja niekoniecznie musi iść w parze z wiedzą. Ten pierwszej pisarze mają całe pokłady, bo obok talentu, pasja decyduje o emocjonalności, trafności spostrzeżeń, autentyczności opisanej historii, tym całym zaangażowaniu potrzebnym do tego, aby ich teksty trafiły do czytelników.
Wiedza jest natomiast nabyta, można ją uzupełniać, poszerzać, zbierać materiały do książki w...

Pisanie o czymś, o czym nie ma się bladego pojęcia, to największy grzech. I mówię to nie tylko jako czytelnik, ale także jako pisarz. Wiem, że jeżeli wybierze się za trudny główny motyw, to albo straci się zapał do pracy, albo odda w ręce czytelników coś, co będzie koszmarkiem. Natomiast jeżeli trafi na naprawdę dobre wydawnictwo, to albo okaże się, że utwór nie zostanie wydany, albo redaktor merytoryczny będzie miał masę roboty. Bo to jego broszka, żeby zrobić z tekstu coś dobrego.
Jestem osobą bardzo szczegółową, jeżeli coś mnie zainteresuje i chcę to wykorzystać, najpierw staram się znaleźć jak najbardziej wiarygodne źródła i jak najwięcej informacji. To, co można znaleźć w Internecie, nie jest ani obszerne, ani wiarygodne. W ten sposób często otrzymujemy książki słabe nie przez styl, nie przez pomysł, nie przez wykonanie, a właśnie przez rozmijające się z prawda informację. Bohaterowie nie umierają mimo śmiertelnych obrażeń, choroby rozwijają się zaskakująco szybko i co czwarty protagonista jest ewenementem.
Cenię sobie umiar, rozumiem nawet naginanie faktów na rzecz fabuły, ale uważam, że należy bazować na prawdzie. Nie po to, żeby coś uwiarygodniać, a po to, żeby uczyć. Bo gdy człowiek czyta o obcej kulturze i postanowi tam pojechać, srogo się rozczaruje, gdy wszystko minie się z prawdą.
Oczywiście to też zależy, dla kogo jest ta książka, trzeba wiedzę stopniować. Co innego przekażemy dzieciom, a co innego dorosłym.

Wyłączam z analizy teksty fantastyczne.

Pisanie o czymś, o czym nie ma się bladego pojęcia, to największy grzech. I mówię to nie tylko jako czytelnik, ale także jako pisarz. Wiem, że jeżeli wybierze się za trudny główny motyw, to albo straci się zapał do pracy, albo odda w ręce czytelników coś, co będzie koszmarkiem. Natomiast jeżeli trafi na naprawdę dobre wydawnictwo, to albo okaże się, że utwór nie zostanie...

Wydaje mi się że pisarze w dobie internetu powinni pisać o swoich innych pasjach niż pisanie, nawet jeśli możemy sobie to wyszukać w internecie, gdyż informacje nie zawsze są prawdziwe. Pisanie książek powinno być zabawą, odskocznia a nie ciężko praca na temat który nas nie interesuje. Według mnie ma to duże znaczenie jak pisarz pisze, nie jednokrotnie o swoich przypadkach, gdyż możemy go poznać oraz czytać coś co jest napisane z pasją i jest interesujące a nie jakieś nudne "flaki z olejem", że ciężko się nam to czyta. Jak czytamy coś co jest napisane z perspektywy autora to odrazu mamy inne spojrzenie na świat, zazwyczaj jest inne od naszego przez co możemy dowiedzieć się jak to widzą inni.

Wydaje mi się że pisarze w dobie internetu powinni pisać o swoich innych pasjach niż pisanie, nawet jeśli możemy sobie to wyszukać w internecie, gdyż informacje nie zawsze są prawdziwe. Pisanie książek powinno być zabawą, odskocznia a nie ciężko praca na temat który nas nie interesuje. Według mnie ma to duże znaczenie jak pisarz pisze, nie jednokrotnie o swoich przypadkach,...

Każdy z nas jest człowiekiem, każdy ma pasję i każdy chce się spełniać. byli spełnieni, gdy ktoś sięga po ich książkę. Pisarze też zasługują na to, aby byli tym kim chcą być, aby kochali to co robią i Dlaczego mimo tego, że mamy Internet dostępny 24 h na dobę sięgamy po książki? Bo lepiej się czyta coś, co jest napisane z pasją i z miłości do tego niż suche fakty podane właśnie w Internecie. Ja uwielbiam czytać książki pisane życiem i uczuciem, wtedy jak przeczytam taką książkę to o wiele więcej zapamiętam niż naukowy artykuł napisany w Internecie. Kto bazuje tylko na sieci apeluję...spróbujcie usiąść i przeczytać choć jeden rozdział książki na ten sam temat co artykuł, jestem pewna, że zauważycie różnicę i już nie będziecie mogli się oderwać od namacalnych liter na papierze.

Każdy z nas jest człowiekiem, każdy ma pasję i każdy chce się spełniać. byli spełnieni, gdy ktoś sięga po ich książkę. Pisarze też zasługują na to, aby byli tym kim chcą być, aby kochali to co robią i Dlaczego mimo tego, że mamy Internet dostępny 24 h na dobę sięgamy po książki? Bo lepiej się czyta coś, co jest napisane z pasją i z miłości do tego niż suche fakty podane...

Po pierwsze najważniejsze, do informacji zaczerpniętych z internetu trzeba podchodzić z dużą dawką nieufności. Wiele z nich jest po prostu fałszywych. Weźmy chociażby pod uwagę wikipedię. Wiele ludzi, szczególnie młodych, uważa ją za cenne źródło informacji. A przecież dosłownie każdy może edytować znajdujące się tam informacje. Nie raz natrafiłam na bzdety napisane na tej stronie. Nie twierdzę, że nie można w sieci (i również na wikipedii) znaleźć informacji prawdziwych, ale trzeba mieć się na baczności, żeby fałszu nie wziąć za prawdę.
Literatura pisana przez pisarzy na podstawie własnej wiedzy, pasji czy doświadczenia jest bardzo ważna. Nie wszystkie, ale większość takich książek, szczególnie pisanych na podstawie doświadczeń, to cenne źródło wiedzy przekazywanej przez pisarza w dostępny dla przeciętnego czytelnika sposób. Często również interesujący. Weźmy chociażby przykład książek Kapuścińskiego. Pomaga na poznać różne wydarzenia i państwa pisząc w sposób obrazowy i niezwykle ciekawy. Nie jest to jedyny tego rodzaju pisarz, ale to właśnie on pierwszy przyszedł mi na myśl.
Internet zdobywa w naszych czasach coraz większą popularność, ale książki naukowe czy na faktach również mają sporą. Nie sądzę, żeby kiedykolwiek internet miał je całkowicie "zagłuszyć". Chociażby liczba ludzi zarejestrowanych na lubimyczytac.pl świadczy o tym, że jest wiele ludzi czytających, którzy, jeśli będą mieli lub mają dzieci, wychowają je w przekonaniu, ze książki są wartościowe. I że warto korzystać z nich jako źródła wiedzy.

Po pierwsze najważniejsze, do informacji zaczerpniętych z internetu trzeba podchodzić z dużą dawką nieufności. Wiele z nich jest po prostu fałszywych. Weźmy chociażby pod uwagę wikipedię. Wiele ludzi, szczególnie młodych, uważa ją za cenne źródło informacji. A przecież dosłownie każdy może edytować znajdujące się tam informacje. Nie raz natrafiłam na bzdety napisane na tej...

Krótko mówiąc: tak, powinni tworzyć bazując wyłącznie na swojej pasji i wiedzy.
Bo po co pisać coś, czego nie chcesz napisać? Czyli pasja jest niezbędna i tyle.
A jeśli idzie o wiedzę – jak pisarz, który tworzy dany świat przedstawiony może czegoś o nim nie wiedzieć?
To czytelnik może mieć problem gdy przenosi wiedzę z książki na wiedzę w 'realu'.
Oczywiście, że inny jest sposób pisania reportażu, biografii czy literatury mocno przesiąkniętej realiami. A co innego literatura piękna, fantasy... Tam to zupełnie nie ma znaczenia skąd się czerpie wiedzę. No bo i co z tego, że np. goryle nie jedzą mięsa, skoro (załóżmy) w świecie King Konga jedzą? Prawdziwe goryle, takie jakie my możemy spotkać, nijak się mają do goryli z powieści!
Chyba z kolei, że to powieść o np. azylu dla małp, wtedy wiadomo, że trzeba się opierać na wiedzy biologicznej. Ale z kolei pisząc o prawdziwych małpach, nie musisz się posiłkować wymysłami, bo przecież skądś się wzięło to twoje zainteresowanie, więc jakąś wiedzę o nich masz.
W literaturze w ogóle jest tak, że świat przedstawiony się rządzi swoimi prawami, a autor wie o nim wszystko co jest do wiedzenia. Jak zarzucić np. J.K. Rowling, że źle pisze 'Weasley', kiedy tak to się właśnie pisze, bo ona tak postanowiła? Jeżeli trawa w jakiejś powieści ma być różowa, to ma być, i nic nie da gadanie, że trawa jest zielona.
Wiedzę w takim razie to się czerpie z wyobraźni, a nie z życia czy z Internetów.
Tylko pasja dalej pozostaje pasją.

Krótko mówiąc: tak, powinni tworzyć bazując wyłącznie na swojej pasji i wiedzy.
Bo po co pisać coś, czego nie chcesz napisać? Czyli pasja jest niezbędna i tyle.
A jeśli idzie o wiedzę – jak pisarz, który tworzy dany świat przedstawiony może czegoś o nim nie wiedzieć?
To czytelnik może mieć problem gdy przenosi wiedzę z książki na wiedzę w 'realu'.
Oczywiście, że inny jest...

Wyłącznie na swojej pasji i wiedzy? No niekoniecznie, ale warto byłoby sięgnąć do biblioteki, w której znajdziemy pomoc i poświadczenie naszych odczuć. Gdybyśmy mogli pisać jedynie o tym, co znamy, nigdy nie powstałaby większość wspaniałych dzieł literackich. Tam, gdzie autentyk jest konieczny, wypada wiedzieć, a najlepiej i doświadczyć; tam, gdzie nie mamy wiedzy - możemy do niej dotrzeć poprzez fachową literaturę. Nawet reportażyści korzystają z pomocniczych źródeł, bo tam gdzie zaobserwują, co jest, niekoniecznie wiedzą dlaczego i jak konkretnie niektóre rzeczy działają. Tworzony obraz niezależnie od gatunku i jego celu musi być spójny i bliski prawdzie - niekoniecznie wymaga źródeł empirycznych i absolutnej wiedzy własnej, a nawet prawie zawsze wymaga jakichś dopowiedzeń, po które trzeba uzupełniająco sięgnąć - czy to w beletrystyce, czy literaturze faktu.

Wyłącznie na swojej pasji i wiedzy? No niekoniecznie, ale warto byłoby sięgnąć do biblioteki, w której znajdziemy pomoc i poświadczenie naszych odczuć. Gdybyśmy mogli pisać jedynie o tym, co znamy, nigdy nie powstałaby większość wspaniałych dzieł literackich. Tam, gdzie autentyk jest konieczny, wypada wiedzieć, a najlepiej i doświadczyć; tam, gdzie nie mamy wiedzy - możemy...