Niema recepty. Każdy człowiek jest inny kocha, postrzega i żyje inaczej, jeśli dwoje różnych kulturowo ludzi spotyka się i nawzajem czują że znaleźli swą drugą połowę, wtedy żadna recepta nie jest potrzebna, bo poprostu prawdziwa miłość nie kieruję się receptą tylko sercem. Prawdziwa miłość nie dostrzega różnic a jedynie podobieństwa i wykluczone jest szukać recept.

Niema recepty. Każdy człowiek jest inny kocha, postrzega i żyje inaczej, jeśli dwoje różnych kulturowo ludzi spotyka się i nawzajem czują że znaleźli swą drugą połowę, wtedy żadna recepta nie jest potrzebna, bo poprostu prawdziwa miłość nie kieruję się receptą tylko sercem. Prawdziwa miłość nie dostrzega różnic a jedynie podobieństwa i wykluczone jest szukać recept.

Moja kuzynka wyjechała na studia do Berlina i tam poznała chłopaka Filipińczyka. Byli długo ze sobą. On przyjeżdżał często z moją kuzynką do Polski. Ona była z 2 razy na Filipinach. Jednak różnice kulturowe okazały się zbyt duże i mimo, że doczekali się dziecka postanowili po kilku latach znajomości się rozstać. Szkoda, bo uważam, że to była na prawdę udana para i mam nadzieję, że jeszcze się zejdą.

Moja kuzynka wyjechała na studia do Berlina i tam poznała chłopaka Filipińczyka. Byli długo ze sobą. On przyjeżdżał często z moją kuzynką do Polski. Ona była z 2 razy na Filipinach. Jednak różnice kulturowe okazały się zbyt duże i mimo, że doczekali się dziecka postanowili po kilku latach znajomości się rozstać. Szkoda, bo uważam, że to była na prawdę udana para i mam...

Recepta na miłość w tym wypadku jest jedna – kochaj bez względu na wszelkie przeciwności. Kobieta będąca w związku, który dla wielu nie ma przeszłości, dla wielu jest z góry przegrany, dla wielu jest po prostu czymś niewyobrażalnym – musi przełamać ten stereotyp. Dlatego warto się w tej miłości zatracić, patrzeć na siebie swoimi oczami i oczami mężczyzny, którego kochamy, a nie otoczenia. Starać się cieszyć każdym dniem, każdą chwilą, miłością, a podpowiedzi i odpowiedzi na najczęściej nurtujące nas pytania szukać w nas samych. Wg mnie to jest idealna recepta na przełamanie się i barier, które są tworzone przez otoczenie gdyż taka miłość tez potrafi być idealna i pomimo przeciwności, odmienności jest w stanie przetrwać lata.

Recepta na miłość w tym wypadku jest jedna – kochaj bez względu na wszelkie przeciwności. Kobieta będąca w związku, który dla wielu nie ma przeszłości, dla wielu jest z góry przegrany, dla wielu jest po prostu czymś niewyobrażalnym – musi przełamać ten stereotyp. Dlatego warto się w tej miłości zatracić, patrzeć na siebie swoimi oczami i oczami mężczyzny, którego kochamy, a...

Zgadzam się z tym stwierdzeniem.
Kiedy miałam jakieś 12 lat moja kuzynka, która studiowała w innym mieście znalazła sobie chłopaka. Jej rodzice chcieli go poznać, a ona cały miała jakieś wymówki. Jak to bywa długo nie wytrzymała i w końcu przywiozła do domu swojego chłopaka. Okazało się, że jej chłopak jest Węgrem. W sumie nic w tym dziwnego. Był tylko jeden problem ona nie mówiła po węgiersku, a on nie mówił po polsku. Moja kuzynka uczyła się nawet węgierskiego, a jej chłopak uczył się polskiego. Moja kuzynka chciała być śmieszna i nauczyła go oprócz podstawowych słówek, kilku przekleństw i chyba dała mu złe tłumaczenie. Porozumiewali się w języku angielskim, albo francuskim. Rodzice mojej kuzynki nie za dobrze znali te języki więc mieli problem i nie mogli się z nim porozumieć. I ich zdziwienie kiedy chłopak ich córki przeklina po polsku, kiedy chce mi coś powiedzieć. To była naprawdę komiczna sytuacja Obydwoje mieszkali w Krakowie. Lecz często wracali oni do swoich rodzinnych miast. Moja kuzynka nawet kilka razy była u niego na Węgrach. w ich związku był jeszcze jeden problem. Moja rodzina to chrześcijanie, a on był ateistą. Akurat kiedy był u niej,ksiądz chodził po kolędzie. Ksiądz jak to ksiądz zaczął się wypytywać o jego wiarę, skąd jest, czy zamierzają się pobrać itd.. Kolejna komiczna sytuacja. Byli ze sobą dość długo mimo granic językowych, kulturowych i religijnych. Musze przyznać, że wyglądali na naprawdę zakochanych. To było coś... cudownego.

Zgadzam się z tym stwierdzeniem.
Kiedy miałam jakieś 12 lat moja kuzynka, która studiowała w innym mieście znalazła sobie chłopaka. Jej rodzice chcieli go poznać, a ona cały miała jakieś wymówki. Jak to bywa długo nie wytrzymała i w końcu przywiozła do domu swojego chłopaka. Okazało się, że jej chłopak jest Węgrem. W sumie nic w tym dziwnego. Był tylko jeden problem ona nie...

Moja ciotka wyszła za mąż za Holendra w dość późnym wieku. Było to osobliwe małżeństwo dwojga starszych osób, którzy nie chcieli być samotni. Ciotka nie znała holenderskiego, niemieckiego ani angielskiego a takimi językami posługiwał się Frank. Żyli między dwoma krajami i ciągle byli w podróży nie mogąc się zdecydować gdzie żyć na stałe.
Frank był weteranem wojny w Wietnamie, miał dzieci w Stanach i Afryce, był niesamowicie ciekawym człowiekiem. Uwielbiałam z nim rozmawiać i słuchać opowieści.
Nie brakowało zabawnych historii i zderzeń kulturowych.
Ciotka świetnie gotowała i była wspaniała kucharką, ale podanie holenderskim przyjaciołom polskich flaków było delikatnie mówiąc niecodziennym posunięciem :D
Mimo wszystko byli razem szczęśliwi. Frank pokochał nasz kraj i rodzinną miejscowość mojej ciotki i mojej rodziny na tyle, że kiedy zachorował i zmarł jego życzeniem było zostać pochowanym w Polsce.
Na miłość nigdy nie jest za późno i łamie ona wszelkie bariery, nawet te językowe.

Moja ciotka wyszła za mąż za Holendra w dość późnym wieku. Było to osobliwe małżeństwo dwojga starszych osób, którzy nie chcieli być samotni. Ciotka nie znała holenderskiego, niemieckiego ani angielskiego a takimi językami posługiwał się Frank. Żyli między dwoma krajami i ciągle byli w podróży nie mogąc się zdecydować gdzie żyć na stałe.
Frank był weteranem wojny w...

Myślę, że taki związek wymaga o wiele większej pracy i wysiłku aby był udany. Uważam, że miłość do męża/żony nie jest czymś danym i niezbywalnym. Trzeba mocno dbać o to aby to uczucie trwało całe życie. Trzeba więcej zaangażowania jeśli wiążemy się z osobą z innego kraju, a jeszcze więcej jeśli jest to osoba z zupełnie innego kręgu kulturowego. Jest to niewątpliwie trudne ale nie niemożliwe. Jedno zachowanie w różnych kulturach może być przejawem np. zaradności, ale dla innej osoby będzie formą oszustwa. Dla kogoś jakieś zachowanie będzie naturalne i nawet nie przyjdzie mu/jej na myśl żeby o coś poprosić ale druga połówka z racji wychowania nawet nie będzie w stanie tego zrozumieć. Dlatego uważam, że potrzeba tu ogromnej pracy dwóch stron.

Myślę, że taki związek wymaga o wiele większej pracy i wysiłku aby był udany. Uważam, że miłość do męża/żony nie jest czymś danym i niezbywalnym. Trzeba mocno dbać o to aby to uczucie trwało całe życie. Trzeba więcej zaangażowania jeśli wiążemy się z osobą z innego kraju, a jeszcze więcej jeśli jest to osoba z zupełnie innego kręgu kulturowego. Jest to niewątpliwie trudne...

Tolerancja, to przede wszystkim cecha, którą powinny wyróżniać się osoby decydujące na związek z osoba z innego kraju. Każdy kraj ma swoją kulturę i swoje zwyczaje, więc bez tolerancji oraz wyrozumiałości może być ciężko. Receptą na udany związek z innego kraju jest przede wszystkim miłość - szczera, bezinteresowna i głęboka!
Znajoma Polka związała się z Włochem. Są szczęśliwym małżeństwem aktualnie oczekującym drugiego dziecka. Niemniej jednak, aby mieć pełną szczęśliwą rodzinę musiała wyjechać ze swojego kraju i zamieszkać z ukochanym we Włoszech... Dla takich związków myślę, że to jedyne racjonalne wyjście, aby jedna ze stron spakowała walizki i pojechał do swojej drogiej połówki!

Tolerancja, to przede wszystkim cecha, którą powinny wyróżniać się osoby decydujące na związek z osoba z innego kraju. Każdy kraj ma swoją kulturę i swoje zwyczaje, więc bez tolerancji oraz wyrozumiałości może być ciężko. Receptą na udany związek z innego kraju jest przede wszystkim miłość - szczera, bezinteresowna i głęboka!
Znajoma Polka związała się z Włochem. Są...

Kiedy postanawiamy związać się z osobą pochodzącą z innego kraju, a tym samym posiadającą odmienną kulturę, czy może nawet wyznanie, powinniśmy przede wszystkim odznaczać się dużą tolerancją. Ja osobiście znam przypadek małżeństwa, które połączyło polkę z temperamentnym włochem. I choć początkowo było bardzo ciężko, to dzięki staraniom obojga małżonków, udało się wprowadzić do ich życia harmonię i spokój. Połączyli kulturę ich krajów, zaakceptowali tradycję i religię i teraz mimo drobnych sprzeczek są bardzo szczęśliwą parą. Dlatego moim zdaniem w takich przypadkach najważniejsza jest akceptacja swojej inności i obustronna miłość, która umacnia nas w staraniu się o dobro i szczęśćie drugiej połówki.

Kiedy postanawiamy związać się z osobą pochodzącą z innego kraju, a tym samym posiadającą odmienną kulturę, czy może nawet wyznanie, powinniśmy przede wszystkim odznaczać się dużą tolerancją. Ja osobiście znam przypadek małżeństwa, które połączyło polkę z temperamentnym włochem. I choć początkowo było bardzo ciężko, to dzięki staraniom obojga małżonków, udało się wprowadzić...

Aby związek z osobą z innego kraju i kultury był szczęśliwy trzeba być wyrozumiałym. Należy szanować zwyczaje i tradycje innych ludzi. Ważne jest również pielęgnowanie wartości, w których sami zostaliśmy wychowani. Jeśli na siłę będziemy próbować zmienić się i ukierunkować na inną kulturę, nie będziemy szczęśliwi a w konsekwencji nasz związek nie będzie udany.
Poza wyrozumiałością, szacunkiem i zachowaniem własnej tożsamości ważna jest cierpliwość. Życie z cudzoziemcem nie zawsze jest łatwe. Czasem nasi bliscy nie potrafią zaakceptować takiego związku, dlatego trzeba uzbroić się w cierpliwość, aby przetrwać trudności z tym związane.
Nie należy zapominać też o umiejętności dochodzenia do kompromisu. Jeśli dwoje ludzi łączy miłość - za to dzieli kultura - umiejętność ta jest niezbędna.

Aby związek z osobą z innego kraju i kultury był szczęśliwy trzeba być wyrozumiałym. Należy szanować zwyczaje i tradycje innych ludzi. Ważne jest również pielęgnowanie wartości, w których sami zostaliśmy wychowani. Jeśli na siłę będziemy próbować zmienić się i ukierunkować na inną kulturę, nie będziemy szczęśliwi a w konsekwencji nasz związek nie będzie udany.
Poza...

Po pierwsze nie można na siłę narzucać się z własną kulturą, językiem, religią i tradycją. Trzeba pozwolić tej drugiej osobie ciągle być sobą. Niemniej jeżeli jest miłość to ona sama będzie chciała poznać ciebie i twój kraj, bo to część ciebie i okazanie dla ciebie miłości. Tak samo jest w drugą stronę ty też okazując miłość chcesz poznać świat - kraj, w którym wychował się twój partner.

Po pierwsze nie można na siłę narzucać się z własną kulturą, językiem, religią i tradycją. Trzeba pozwolić tej drugiej osobie ciągle być sobą. Niemniej jeżeli jest miłość to ona sama będzie chciała poznać ciebie i twój kraj, bo to część ciebie i okazanie dla ciebie miłości. Tak samo jest w drugą stronę ty też okazując miłość chcesz poznać świat - kraj, w którym wychował się...